Αφιέρωμα στο Champions League 2018-19: Γ' ΟΜΙΛΟΣ

ΠΑΡΙ ΣΕΝ ΖΕΡΜΕΝ

Έτος ίδρυσης: 1970

Πρόεδρος: Νασέρ Αλ-Κελαΐφι

Γήπεδο: «Παρκ ντε Πρενς», Παρίσι (47.929 θεατές)

Τίτλοι: 7 Πρωταθλήματα Γαλλίας, 12 Κύπελλα Γαλλίας, 8 Λιγκ Καπ Γαλλίας, 8 Σούπερ Καπ Γαλλίας, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων

Ανέκτησε πέρσι τα σκήπτρα του γαλλικού πρωταθλήματος από τη Μονακό, όμως η εντός συνόρων κυριαρχία έχει πάψει προ πολλού να καλύπτει τις φιλοδοξίες της Παρί Σεν Ζερμέν. Οι Παριζιάνοι έχουν πανηγυρίσει πέντε πρωταθλήματα μέσα σε έξι χρόνια στην εποχή των Αράβων ιδιοκτητών ενώ κάνουν συνεχώς δικό τους ό, τι άλλο τρόπαιο κυκλοφορεί στη Γαλλία, όμως η ευρωπαϊκή διάκριση αποτελεί εδώ και χρόνια το μεγάλο απωθημένο τους. Παρά τα δισεκατομμύρια που έχει ξοδέψει η ομάδα για να φέρει τόσα μεγάλα αστέρια στην «Πόλη του Φωτός», δεν έχει καταφέρει να κυριαρχήσει ακόμη στο Champions League, με τις πορείες της ως τα προημιτελικά τα προηγούμενα χρόνια να διαδέχονται δύο σερί αποκλεισμοί από τη φάση των «16». Με την επιτυχία στο πρωτάθλημα να είναι εκτός συγκλονιστικού απροόπτου εξασφαλισμένη, το μεγάλο στοίχημα σε ακόμη μια χρονιά για την Παρί είναι η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και ο μεγάλος στόχος η κατάκτηση του τροπαίου, έτσι ώστε ο σύλλογος να αλλάξει οριστικά επίπεδο. Οι πρωταθλητές Γαλλίας κράτησαν όλα τα μεγάλα αστέρια τους, διατηρώντας αναλλοίωτη τη «φονική» τριάδα των Νεϊμάρ, Εμπαπέ και Καβάνι που είναι ικανή να διαλύσει κάθε άμυνα στη μέρα της, έχουν ένα γεμάτο ρόστερ στο οποίο δε χωρούσαν παίκτες όπως οι Γκέντες, Παστόρε και Λο Σέλσο και για μια ακόμη φορά στοχεύουν να φτάσουν ως το τέλος του δρόμου. Το αν θα τα καταφέρουν είναι άλλη υπόθεση.

Ο προπονητής: Τόμας Τούχελ

Ο Ουνάι Έμερι δεν ήταν τελικά αυτό που έψαχναν οι άνθρωποι της Παρί, αφού δεν κατάφερε να κάνει την ομάδα πρωταγωνίστρια στην Ευρώπη, παρ’ όλα αυτά η επιλογή του διαδόχου του εμπεριέχει ξανά ένα ρίσκο για τους Παριζιάνους. Ο Τόμας Τούχελ θεωρείται ένας ικανός και ανερχόμενος προπονητής, ο οποίος άφησε θετικές εντυπώσεις από τη δουλειά του στη Ντόρτμουντ, όμως όχι τόσο «ψημένος» στις απαιτήσεις ενός κλαμπ όπως η Παρί. Έχει κατακτήσει ένα Κύπελλο Γερμανίας με τους Βεστφαλούς, ενώ η θητεία του στη γαλλική ομάδα ξεκίνησε θετικά, αφού πανηγύρισε το Σούπερ Καπ. Ο πάγκος της πρωταθλήτριας Γαλλίας αποτελεί για τον ίδιο ένα τεράστιο στοίχημα, που αν το κερδίσει θα καθιερωθεί ως ένας από τους κορυφαίους τεχνικούς της Ευρώπης. Αν όχι, θα παραμείνει με τον χαρακτηρισμό του πολλά υποσχόμενου, αλλά δε θα έχει κάνει το επόμενο βήμα.

Το αστέρι: Νεϊμάρ

Η Ρεάλ Μαδρίτης ήθελε να τον μετατρέψει στον νέο «γκαλάκτικο», ιδιαίτερα μετά την αποχώρηση του Κριστιάνο Ρονάλντο, όμως η μεταγραφή αυτή δεν ολοκληρώθηκε ποτέ-τουλάχιστον για φέτος-και ο Νεϊμάρ πήρε απόφαση να συνεχίσει στο Παρίσι. Η ακριβότερη μεταγραφή στον κόσμο δε βοήθησε πέρσι όσο θα ήθελε την Παρί, αφού ένας σοβαρός τραυματισμός τον κράτησε εκτός από τον Φλεβάρη ως το τέλος της χρονιάς, παρ’ όλα αυτά πρόλαβε να αποδώσει εξαιρετικά και να συνθέσει με τους Εμπαπέ και Καβάνι μια τριάδα που τρομοκράτησε τις άμυνες σε Γαλλία και Ευρώπη (τουλάχιστον στη φάση των ομίλων πέρσι). Βίωσε τη μεγάλη απογοήτευση του αποκλεισμού από τα προημιτελικά του Μουντιάλ με την εθνική Βραζιλίας, σε σημείο που να δηλώσει πως για λίγο καιρό είχε χάσει κάθε διάθεση για ποδόσφαιρο, όμως έχει επιστρέψει σε πολύ καλή κατάσταση και έχει ξεκινήσει εξαιρετικά τη χρονιά.

Η μεταγραφή: Τζιανλουίτζι Μπουφόν

Τη στιγμή που όλοι πίστευαν πως η περσινή θα ήταν η τελευταία χρονιά του σπουδαίου Τζίτζι Μπουφόν στην ενεργό δράση, ξαφνικά ο Ιταλός πορτιέρο, παρά το γεγονός πως αποχαιρέτησε την αγαπημένη του Γιουβέντους, της οποίας τη φανέλα φόρεσε για 17 χρόνια, παρουσιάστηκε αινιγματικός για το μέλλον του. Λίγες μέρες μετά ανακοινώθηκε από την Παρί Σεν Ζερμέν, με τον 40χρονο τερματοφύλακα να υπογράφει μονοετές συμβόλαιο με τους Παριζιάνους, οι οποίοι μάλιστα του έταξαν και ρόλο πρεσβευτή στο Μουντιάλ του Κατάρ, όταν κρεμάσει τα γάντια του. Αν και είναι δύσκολο για πολλούς να τον συνηθίσουν με άλλη φανέλα από αυτή της Γιουβέντους, ο Μπουφόν θα έχει άλλη μια ευκαιρία να κατακτήσει το τρόπαιο που λείπει από τη συλλογή του, το Champions League, με την ιστορία να είναι αυτή που θα δείξει αν έκανε καλά που έδωσε παράταση στην καριέρα του για να υπερασπιστεί την εστία της Παρί ή αν θα έπρεπε να είχε σταματήσει αυτό το καλοκαίρι. Για την ώρα πάντως μοιράζεται τον χρόνο συμμετοχής με τον Αρεολά στην εστία των Παριζιάνων, ενώ δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στα πρώτα τρία ματς της Παρί στο Champions League λόγω τιμωρίας του για την κόκκινη κάρτα που είδε και για τα όσα είπε για τον διαιτητή Μάικλ Όλιβερ στον περσινό επαναληπτικό προημιτελικό κόντρα στη Ρεάλ.

ΝΑΠΟΛΙ

Έτος ίδρυσης: 1926

Πρόεδρος: Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις

Γήπεδο: «Σαν Πάολο», Νάπολη (60.240 θεατές)

Τίτλοι: 2 Πρωταθλήματα Ιταλίας, 5 Κύπελλα Ιταλίας, 2 Σούπερ Καπ Ιταλίας, 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

Η εποχή Μαουρίτσιο Σάρι ολοκληρώθηκε και περιελάμβανε εξαιρετικό ποδόσφαιρο για τη Νάπολι, όχι όμως και κάποιον τίτλο. Γενικότερα τα τελευταία χρόνια η κατάκτηση του πρώτου σκουντέτο στη μετά Μαραντόνα εποχή είναι ο διακαής πόθος των Ναπολιτάνων, όμως ποτέ μέχρι τώρα δεν έχει υλοποιηθεί. Πέρσι έφτασαν αρκετά κοντά, όμως είδαν για άλλη μια φορά τη Γιουβέντους να παίρνει τα πρωτεία. Στο Champions League πάλι, το ταβάνι τους είναι η φάση των «16». Φέτος, με έναν προπονητή του μεγέθους του Κάρλο Αντσελότι στην τεχνική ηγεσία και με τον βασικό κορμό να μην έχει αλλάξει πλην της αποχώρησης των Ρέινα και Ζορζίνιο, οι «παρτενοπέι» φιλοδοξούν να ρίξουν τη Γιουβέντους από τον θρόνο στην Ιταλία (δε θα είναι καθόλου εύκολο) αλλά και να κάνουν το βήμα παραπάνω στη διοργάνωση των «αστεριών». Έχουν πέσει σε πολύ ζόρικο όμιλο και παραδοσιακά δεν περνάνε εύκολα από την πρώτη φάση, αλλά έχουν όλα τα φόντα να τα καταφέρουν. Κράτησαν πολύ σημαντικούς παίκτες όπως ο Χάμσικ, ο Ινσίνιε, ο Μέρτενς, ο Κουλιμπαλί, ο Καγιεχόν ή ο Ζιελίνσκι, ενισχύθηκαν με ποδοσφαιριστές όπως ο Οσπίνα, ο Μαξίμοβιτς, ο Γιουνές και ο Βέρντι και στοχεύουν στο καλύτερο δυνατό.

Ο προπονητής: Κάρλο Αντσελότι

Δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Πρόκειται για τον πιο επιτυχημένο προπονητή στην ιστορία του Champions League-μαζί με τον Ζινεντίν Ζιντάν-με τρεις κατακτήσεις (τρεις έχει και ο Μπομπ Πέισλι την εποχή του Κυπέλλου Πρωταθλητριών), έναν από τους πέντε που έχει κατακτήσει το τρόπαιο με δύο διαφορετικές ομάδες και έναν τεχνικό που έχει πάρει τίτλο στα τέσσερα από τα πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Εννέα ολόκληρα χρόνια μετά την αποχώρησή του από τη Μίλαν επιστρέφει στην Ιταλία με σκοπό να κάνει τη Νάπολι πρωταγωνίστρια.

Το αστέρι: Ντρις Μέρτενς

Ο Μάρεκ Χάμσικ είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης αυτού του συλλόγου (πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ξεπερνώντας τον Μαραντόνα), όμως ο 31χρονος Βέλγος επιθετικός των «παρτενοπέι» είναι αυτός που μπορεί να δώσει το απρόβλεπτο, να προσφέρει όσο λίγοι με την ποιότητά του, έχοντας συνθέσει ένα φοβερό δίδυμο στα άκρα της επίθεσης με τον Λορέντσο Ινσίνιε. Εκείνος και ο βραχύσωμος Ιταλός σηκώνουν εδώ και μια διετία το μεγαλύτερο βάρος της επίθεσης, αφού το κενό του Ιγκουαΐν στη θέση του σέντερ φορ δεν το έχει καλύψει επάξια ο Μίλικ.

Η μεταγραφή: Σιμόνε Βέρντι

Εξαιρετικό πόδι στα στημένα, ικανός τόσο στο να εκτελέσει όσο και στο να δημιουργήσει (10 γκολ και ισάριθμες ασίστ πέρσι), ήταν ένας από τους παίκτες που ξεχώρισαν πέρσι στη Serie A με τη φανέλα της Μπολόνια και η Νάπολι κατάφερε να κερδίσει την υπογραφή του. Θα βοηθήσει αρκετά, αποτελεί μια πολύ καλή έξτρα λύση για τα άκρα της επίθεσης.

ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ

Έτος ίδρυσης: 1892

Πρόεδρος: Τομ Βέρνερ

Γήπεδο: «Άνφιλντ», Λίβερπουλ (54.074 θεατές)

Τίτλοι: 18 Πρωταθλήματα Αγγλίας, 7 Κύπελλα Αγγλίας, 8 Λιγκ Καπ Αγγλίας, 15 Community Shield, 5 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Champions League, 3 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 3 Σούπερ Καπ Ευρώπης

Πέρσι έφτασε πολύ κοντά στο να κατακτήσει το πρώτο της Champions League μετά από 13 χρόνια και έκτο της συνολικά, όμως ηττήθηκε στον τελικό του Κιέβου από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Παρά το γεγονός πως δε συνοδεύτηκε από κάποιον τίτλο, η σεζόν για τη Λίβερπουλ ήταν εξαιρετική, αφού η ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ εντυπωσίασε τους πάντες με το όμορφο, γρήγορο και άκρως επιθετικό ποδόσφαιρό της, ενώ έσπασε και το ρεκόρ των περισσότερων τερμάτων σε μία σεζόν στο Champions League, πετυχαίνοντας 47 στο σύνολο, αν μετρήσουμε και τα προκριματικά. Η τρομερή τριπλέτα των Σαλάχ, Μανέ και Φιρμίνο κυριολεκτικά… οργίασε (10 γκολ ο καθένας), ενώ το ίδιο ίσχυσε φυσικά και στο αγγλικό πρωτάθλημα. Φέτος οι «κόκκινοι» θα πάνε με την ίδια συνταγή, ενώ σαφέστατα είναι περισσότερο ενισχυμένοι με προσθήκες σε θέσεις που «πονούσαν», όπως αυτή του Άλισον στο τέρμα, του Κεϊτά και του Φαμπίνιο στη μεσαία γραμμή και του Σακίρι σαν μια επιπλέον επιλογή στα «φτερά». Η Λίβερπουλ έχει κάνει μια εξαιρετική εκκίνηση στην Premier League έχοντας το απόλυτο στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια (στοχεύει στο πρώτο της πρωτάθλημα από το 1990), ενώ επιθυμεί μια ανάλογη με την περσινή πορεία και στο Champions League. Δε θα είναι απλό, αφού ήδη από το ξεκίνημα έχει να αντιμετωπίσει πολύ καλές ομάδες, όμως αν μας δείξει τον περσινό εαυτό της ή και έναν ακόμη καλύτερο, μπορεί να τα καταφέρει.

Ο προπονητής: Γιούργκεν Κλοπ

Βρίσκεται από τον Οκτώβρη του 2015 στο «Άνφιλντ» και απολαμβάνει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων της ομάδας αλλά και των φιλάθλων, καθώς έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια Λίβερπουλ που χαίρεσαι να τη βλέπεις στο χορτάρι. Ακόμη όμως δεν την έχει οδηγήσει σε κάποιον τίτλο και ο Γερμανός τεχνικός θέλει φέτος αυτό να αλλάξει. Όπως θέλει να αλλάξει και τη… μοίρα του στους τελικούς, αφού έχει χάσει οκτώ στην καριέρα του, ανάμεσα στους οποίους δύο στο Champions League, με τελευταίο αυτόν του Κιέβου πριν λίγους μήνες. Πρόκειται για έναν από τους πιο φοβερούς τύπους στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, κάθε συνέντευξή του περιλαμβάνει και μια ατάκα που ξεχωρίζει, ενώ έχει ταιριάξει πλήρως με την ιδιοσυγκρασία ενός κλαμπ όπως η Λίβερπουλ.

Το αστέρι: Μοχάμεντ Σαλάχ

Και τι δεν έκανε ο Μοχάμεντ Σαλάχ την περσινή σεζόν με την κόκκινη φανέλα. Πέτυχε τα περισσότερα γκολ σε πρωτάθλημα 38 αγωνιστικών στην Premier League (32), βγήκε MVP του πρωταθλήματος, έγινε-μαζί με τον Μανέ-ο Αφρικανός με τα περισσότερα γκολ σε μια χρονιά στο Champions League (10), πέτυχε 44 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις, σάρωσε τα ατομικά βραβεία και γενικότερα πραγματοποίησε μια εξωπραγματική χρονιά. Στον τελικό του Champions League δε βοήθησε όπως θα ήθελε την ομάδα του, αφού χτύπησε στον ώμο σε μια μονομαχία με τον Σέρχιο Ράμος και αποχώρησε νωρίς. Για πολλούς είναι δύσκολο να επαναλάβει τα περσινά τρομερά του κατορθώματα όμως ήδη έχει ξεκινήσει αρκετά καλά και μαζί με τους Μανέ και Φιρμίνο υπόσχονται ξανά να στήσουν… πάρτι στις άμυνες που θα βρουν απέναντί τους.

Η μεταγραφή: Άλισον Μπέκερ

Την περασμένη σεζόν ο Άλισον απέδειξε πως είναι ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες στον κόσμο μέσω των καταπληκτικών εμφανίσεών του με τη Ρόμα, τόσο στο ιταλικό πρωτάθλημα όσο φυσικά και στο Champions League, όπου οι Ρωμαίοι έφτασαν μια ανάσα από τον τελικό. Η Λίβερπουλ, η οποία αυτό το καλοκαίρι βρισκόταν σε αναζήτηση γκολκίπερ αφού δε μπορούσε να εμπιστευτεί τον Κάριους μετά και τα σοβαρά του λάθη στον τελικό κόντρα στη Ρεάλ, είχε εξαρχής τον Βραζιλιάνο σε περίοπτη θέση στη λίστα της και παρά την αρχική άρνηση της Ρόμα να τον παραχωρήσει, τα 75 εκατομμύρια ευρώ που πρόσφεραν οι «κόκκινοι» έκαναν τους Ιταλούς να πουν το «ναι» και έτσι ο 25χρονος τερματοφύλακας μετακόμισε στο «Άνφιλντ». Για λίγες μέρες μάλιστα, κατείχε και το ρεκόρ της ακριβότερης μεταγραφής τερματοφύλακα στην ιστορία, πριν του το πάρει ο Κέπα με τη μεταγραφή του στην Τσέλσι. Η Λίβερπουλ ενισχύθηκε με τον καλύτερο τρόπο σε μια θέση στην οποία «πονούσε» χρόνια, με τον Άλισον να μοιάζει να είναι το κομμάτι που έλειπε από το «παζλ» του Γιούργκεν Κλοπ.

ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ

Έτος ίδρυσης: 1945

Πρόεδρος: Σβέτοζαρ Μιχαΐλοβιτς

Γήπεδο: «Ράικο Μίτιτς» (γνωστό και ως «Μαρακανά»), Βελιγράδι (55.538 θεατές)

Τίτλοι: 28 Πρωταθλήματα Γιουγκοσλαβίας/Σερβίας, 24 Κύπελλα Γιουγκοσλαβίας/Σερβίας, 1 Κύπελλο Πρωταθλητριών, 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο

Πέρασαν 27 χρόνια από τότε που ο Ερυθρός Αστέρας ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης. Ήταν το 1991 όταν εκείνη η σπουδαία ομάδα που είχε στις τάξεις της παίκτες όπως ο Σίνισα Μιχαΐλοβιτς, ο Ντέγιαν Σαβίσεβιτς, ο Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς, ο Μίοντραγκ Μπελοντέτιτσι και ο Ρόμπερτ Προσινέτσκι νικούσε στα πέναλτι τη Μαρσέιγ στον τελικό του Μπάρι και κατακτούσε το Κύπελλο Πρωταθλητριών, λίγο πριν ο πόλεμος που ξέσπασε στη Γιουγκοσλαβία την διαλύσει. Τώρα, 27 χρόνια μετά, η πιο επιτυχημένη ομάδα της Σερβίας ετοιμάζεται για την παρθενική της συμμετοχή στους ομίλους του Champions League. Για να φτάσει ως εδώ χρειάστηκε να αποκλείσει τέσσερις ομάδες (Σπάρτακς, Σουντούβα, Σπαρτάκ Τρνάβα, Σάλτσμπουργκ), αφού ξεκίνησε από τον πρώτο προκριματικό, κάνοντας μια τεράστια προσπάθεια. Ο όμιλος στον οποίο κληρώθηκε δεν αφήνει ούτως ή άλλως ιδιαίτερες ελπίδες στον Αστέρα για κάτι καλό, όμως οι πρωταθλητές Σερβίας αν μη τι άλλο θα απολαύσουν στο έπακρο τη συμμετοχή τους στην κορυφαία διοργάνωση, αφού τους περιμένουν έξι πάρα πολύ δυνατές αναμετρήσεις. Στα αρνητικά, το γεγονός πως η UEFA τιμώρησε την ομάδα για τη συμπεριφορά των οπαδών της κόντρα στη Σάλτσμπουργκ, έτσι ο Αστέρας δε θα έχει τη συμπαράσταση του κόσμου του στα εκτός έδρας ματς με Παρί και Λίβερπουλ.

Ο προπονητής: Βλάνταν Μιλόγεβιτς

Έδειξε πολύ καλά δείγματα γραφής με τη δουλειά του στον Πανιώνιο τη σεζόν 2016-17, βγάζοντας την ομάδα της Νέας Σμύρνης στην Ευρώπη και κερδίζοντας την εκτίμηση του κόσμου, ενώ το όνομά του συνδέθηκε ακόμη και με τον Ολυμπιακό. Επέστρεψε στη χώρα του για να αναλάβει τον Ερυθρό Αστέρα και κατέκτησε μαζί του το πρωτάθλημα στη Σερβία, ενώ φέτος τον οδήγησε για πρώτη φορά στην ιστορία του στους ομίλους του Champions League! Ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς είναι ένας προπονητής του οποίου οι μετοχές ανεβαίνουν συνεχώς και απόλυτα δίκαια.

Το αστέρι: Μοχάμεντ Μπεν

Εμείς στην Ελλάδα γνωρίζουμε πολύ καλά τις ικανότητές του από τη θητεία του σε Βέροια, Λεβαδειακό, Πανιώνιο και Ολυμπιακό. Εδώ και λίγους μήνες τις έχουν μάθει και στη Σερβία, αφού ο Μπεν δε σταματά να δίνει λύσεις στο σκοράρισμα για τον Ερυθρό Αστέρα, μετρώντας ήδη 9 γκολ φέτος, τα 6 στα προκριματικά του Champions League. Η σερβική ομάδα έχασε το καλοκαίρι τον πρώτο σκόρερ της, Αλεξάντερ Πέσιτς (29 γκολ πέρσι), αλλά ο άσος από τις Κομόρες δείχνει πως μπορεί να τον αντικαταστήσει επάξια. Από κοντά και ο Ρίτσμοντ Μποάκιε, δεύτερος σκόρερ της ομάδας πέρσι με 23 γκολ, τον οποίο ο Αστέρας πήρε πίσω από την κινεζική Σούνινγκ.

Η μεταγραφή: Μάρκο Μάριν

Ο Γερμανός δε χωρούσε στα πλάνα του Πέδρο Μαρτίνς στον Ολυμπιακό, έτσι ο Ερυθρός Αστέρας, έχοντας εξασφαλίσει και τα χρήματα του Champions League, κινήθηκε την τελευταία μέρα των μεταγραφών και τον απέκτησε έναντι 700 χιλιάδων ευρώ. Παίκτης με σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του και με κάποια θέματα στην αντοχή, όμως διαθέτει ποιότητα και μπορεί να βοηθήσει αρκετά τους Σέρβους.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ