Αφιέρωμα στο Champions League 2018-19: Β' ΟΜΙΛΟΣ

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

Έτος ίδρυσης: 1899

Πρόεδρος: Γιοζέπ Μαρία Μπαρτομέου

Γήπεδο: «Καμπ Νου», Βαρκελώνη (99.354 θεατές)

Τίτλοι: 25 Πρωταθλήματα Ισπανίας, 30 Κύπελλα Ισπανίας, 13 Σούπερ Καπ Ισπανίας, 5 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Champions League, 4 Κύπελλα Κυπελλούχων, 5 Σούπερ Καπ Ευρώπης, 3 Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων

Αν και η περσινή σεζόν ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο (με δύο ήττες από τη Ρεάλ στα παιχνίδια για το ισπανικό Σούπερ Καπ), ολοκληρώθηκε θριαμβευτικά για τη Μπαρτσελόνα όσον αφορά τις εγχώριες διοργανώσεις. Οι Καταλανοί έκαναν περίπατο στο πρωτάθλημα και λίγο έλειψε μάλιστα να το κατακτήσουν αήττητοι (γνώρισαν την πρώτη τους ήττα την προτελευταία αγωνιστική με 5-4 από τη Λεβάντε σε ένα τρελό παιχνίδι), ενώ αναδείχθηκαν κυπελλούχοι Ισπανίας για τέταρτη συνεχόμενη φορά. Η φυγή του Νεϊμάρ έδειξε να μην επηρεάζει ιδιαίτερα τους «μπλαουγκράνα», ενώ και ο Κουτίνιο που ήρθε τον χειμώνα φάνηκε να δένει με το σύνολο. Στο Champions League όμως; Η «Μπάρτσα» γνώρισε έναν οδυνηρό αποκλεισμό από τη Ρόμα στα προημιτελικά, τη στιγμή που για τρίτη συνεχόμενη χρονιά μένει εκτός από την ίδια φάση! Σίγουρα για ένα σύλλογο του διαμετρήματος της Μπαρτσελόνα δεν είναι και ό, τι καλύτερο να αποχαιρετά τη διοργάνωση συνεχώς από τους προημιτελικούς, έτσι ο μεγάλος στόχος για φέτος θα είναι να επιστρέψει και πάλι σε ρόλο πρωταγωνιστή στο Champions League. Οι νταμπλούχοι Ισπανίας δεν προχώρησαν στη μεταγραφή κάποιου μεγάλου ονόματος το καλοκαίρι, παρ’ όλα αυτά ενισχύθηκαν στην άμυνα (Λενγκλέ), αναπλήρωσαν τα κενά που άφησαν οι Ινιέστα και Παουλίνιο στο κέντρο με τον έμπειρο Βιντάλ και τον ταλαντούχο Αρτούρ, ενώ άρπαξαν κυριολεκτικά τον Μάλκομ μέσα από τα χέρια της Ρόμα, για τον οποίο πιστεύουν πως θα βοηθήσει πολύ με την ποιότητά του ως εφεδρική λύση. Παράλληλα, έγινε το… απαραίτητο ξεσκαρτάρισμα (έφυγαν Μίνα, Ντίν, Αντρέ Γκόμες, Αλέις Βιδάλ, Αλκάθερ), έτσι οι Καταλανοί, που ξεκίνησαν με το δεξί παίρνοντας το Σούπερ Καπ Ισπανίας κόντρα στη Σεβίλλη, δηλώνουν έτοιμοι για άλλη μία απαιτητική σεζόν.

Ο προπονητής: Ερνέστο Βαλβέρδε

Η πρώτη του χρονιά στο «Καμπ Νου» ήταν σχεδόν τέλεια, αφού υπό τις οδηγίες του η Μπαρτσελόνα πανηγύρισε το νταμπλ, ενώ παραλίγο να γίνει ο πρώτος προπονητής που οδηγεί τους «μπλαουγκράνα» σε ένα αήττητο πρωτάθλημα. Από την αρχή είχε να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις, όμως κέρδισε τα στοιχήματα και μαζί την εκτίμηση των παικτών του. Χρεώθηκε όπως είναι φυσικό τον αναπάντεχο-μετά το 4-1 του πρώτου αγώνα-αποκλεισμό από τη Ρόμα στο Champions League και η σχέση εμπιστοσύνης με τους διοικούντες κλονίστηκε προς στιγμήν, όμως το «μυρμήγκι» παρέμεινε στον πάγκο της ομάδας. Η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση θα αποτελέσει φέτος το μεγαλύτερό του στοίχημα.

Το αστέρι: Λιονέλ Μέσι

Πέτυχε 45 γκολ πέρσι, μοίρασε 18 ασίστ και γενικότερα ήταν στα στάνταρ που μας έχει συνηθίσει, οδηγώντας τη Μπαρτσελόνα στην κατάκτηση του νταμπλ. Προέρχεται όμως από μία ακόμη απογοήτευση με την εθνική Αργεντινής στο Μουντιάλ της Ρωσίας και θέλει να δώσει τις απαντήσεις του και πάλι σε συλλογικό επίπεδο. Το γεγονός πως για πρώτη φορά μετά το 2006 δε συμπεριλήφθηκε στην τελική τριάδα του βραβείου «The Best» της FIFA, μπορεί να τον πεισμώσει και να του δώσει έξτρα κίνητρο. Ο «μάγος» της Μπαρτσελόνα έχει ξεκινήσει δυναμικά τη σεζόν, με ήδη 4 γκολ και 3 ασίστ σε 4 παιχνίδια.

Η μεταγραφή: Αρτούρο Βιντάλ

Πριν από μερικά χρόνια θεωρούνταν ένας από τους κορυφαίους μέσους στον κόσμο, τελευταία όμως η πορεία του μοιάζει φθίνουσα. Η αξία του πάντως είναι δεδομένη και αν θυμηθεί τον καλό εαυτό του, μπορεί να δώσει πολλές λύσεις στη μεσαία γραμμή της Μπαρτσελόνα, αναπληρώνοντας ουσιαστικά το κενό του Παουλίνιο που τα πήγε εξαιρετικά πέρσι. Από κοντά και ο Μάλκομ, που «θάμπωσε» πέρσι με τις εμφανίσεις του στη Γαλλία φορώντας τη φανέλα της Μπορντό και οι «μπλαουγκράνα» τον ενέταξαν στο δυναμικό τους «κλέβοντάς» τον από τη Ρόμα, στη μεγαλύτερη υπόθεση αρπαγής παίκτη των τελευταίων χρόνων.

ΤΟΤΕΝΑΜ

Έτος ίδρυσης: 1882

Πρόεδρος: Ντάνιελ Λίβι

Γήπεδο: «Γουέμπλεϊ», Λονδίνο (90.000 θεατές)

Τίτλοι: 2 Πρωταθλήματα Αγγλίας, 8 Κύπελλα Αγγλίας, 4 Λιγκ Καπ Αγγλίας, 7 Κομιούνιτι Σιλντ, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων, 2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ

Άλλη μια εξαιρετική χρονιά πέρσι για την Τότεναμ, άλλη μια σεζόν που άπαντες θαύμασαν τη γιγάντωσή της ως σύλλογο χρόνο με το χρόνο και την καθιέρωσή της πλέον ανάμεσα στις μεγαλύτερες δυνάμεις του αγγλικού ποδοσφαίρου, όμως από τίτλους ακόμη… τίποτα. Κάποια στιγμή οι «πετεινοί» θα πρέπει να περάσουν στο επόμενο στάδιο και να αρχίσουν να διεκδικούν με αξιώσεις τρόπαια, αλλιώς δε θα αλλάξουν ποτέ ολοκληρωτικά στάτους σαν ομάδα. Στο περσινό Champions League είχαν μια μεγάλη ευκαιρία να προχωρήσουν αρκετά, όμως αποκλείστηκαν από τη Γιουβέντους στους «16» χάνοντας μέσα στην έδρα τους και ενώ είχαν φέρει 2-2 στην Ιταλία, κάτι που δείχνει πως η φανέλα της Τότεναμ χρειάζεται πολλά ακόμη για να… βαρύνει κι άλλο, ειδικά στην Ευρώπη. Το καλοκαίρι δεν έκανε καμία απολύτως μεταγραφή και δε χρειαζόταν κιόλας, από τη στιγμή που κράτησε όλα τα μεγάλα αστέρια της. Παίκτες όπως ο Κέιν, ο Ντέλε Άλι, ο Έρικσεν και άλλοι παρέμειναν στην ομάδα παρά το ενδιαφέρον άλλων συλλόγων (ο Λίβι άλλωστε είναι πολύ σκληρός διαπραγματευτής) και αυτό δείχνει πολλά για το πόσο έχει μεγαλώσει η Τότεναμ ως κλαμπ. Τα «σπιρούνια» είναι έτοιμα να μπουν και στο ολοκαίνουριο γήπεδό τους, τα εγκαίνια του οποίου όμως πήραν μια μικρή παράταση και θα είναι έτοιμο στο τέλος του χρόνου. Έτσι, οι Λονδρέζοι θα δώσουν τουλάχιστον τα τρία εντός έδρας τους ματς για τους ομίλους στο Champions League και πάλι στο «Γουέμπλεϊ», κάτι που μπορεί να αποδειχθεί μείον τους. Το ρόστερ πάντως είναι ακριβώς το ίδιο, ομοιογένεια υπάρχει, όπως υπάρχει και μεγάλη περιέργεια να δούμε αν η Τότεναμ θα καταφέρει επιτέλους το κάτι παραπάνω φέτος.

Ο προπονητής: Μαουρίτσιο Ποκετίνο

Από το 2014 στον πάγκο των «σπιρουνιών», έχει εδραιώσει την Τότεναμ στα υψηλά πατώματα του αγγλικού ποδοσφαίρου και η δουλειά του χαίρει της εκτίμησης όλων. Το ζητούμενο για τον Αργεντινό τεχνικό είναι αν θα καταφέρει να οδηγήσει την ομάδα και στην κατάκτηση ενός τίτλου, που θα είναι και ο πρώτος στην προπονητική του καριέρα. Δεν είναι καθόλου εύκολο, όμως από δεύτερες και τρίτες θέσεις έχουν χορτάσει οι φίλοι των «σπιρουνιών». Ζητούμενο είναι επίσης και η ευρωπαϊκή υπέρβαση.

Το αστέρι: Χάρι Κέιν

Τα στατιστικά του στο σκοράρισμα είναι κάθε χρόνο και καλύτερα, με τον Άγγλο στράικερ να πετυχαίνει πέρσι 30 γκολ στο πρωτάθλημα και 41 σε όλες τις διοργανώσεις. Ο «τυφώνας» πέτυχε πάνω από 25 τέρματα για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά και έχει εδώ και καιρό καθιερωθεί ως ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς της εποχής μας. Στο πρόσφατο Μουντιάλ κέρδισε το βραβείο του πρώτου σκόρερ με 6 τέρματα, όντας ο πρώτος Άγγλος που το καταφέρνει μετά τον Γκάρι Λίνεκερ. Το όνομά του ακούστηκε ξανά για τη Ρεάλ αυτό το καλοκαίρι, όμως εκείνος έδειξε την αφοσίωσή του στην Τότεναμ, ανανεώνοντας μέχρι το 2024.

Η μεταγραφή: -

PSV ΑΪΝΤΧΟΒΕΝ

Έτος ίδρυσης: 1913

Γενικός διευθυντής: Τόον Γκέρμπραντς

Γήπεδο: «Φίλιπς Στάντιον», Αϊντχόβεν (35.000 θεατές)

Τίτλοι: 24 Πρωταθλήματα Ολλανδίας, 9 Κύπελλα Ολλανδίας, 11 Σούπερ Καπ Ολλανδίας, 1 Κύπελλο Πρωταθλητριών, 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

Τα τελευταία χρόνια είναι και πάλι η κυρίαρχος του ολλανδικού ποδοσφαίρου, αφού μετράει τρεις κατακτήσεις πρωταθλημάτων μέσα σε τέσσερα χρόνια. Στη Ευρώπη όμως πάει καιρός από τότε που η PSV κατάφερε κάτι αξιόλογο. Πρόκειται για ένα κλαμπ με τη δική του ξεχωριστή ιστορία στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, με κορυφαία του στιγμή την κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών τριάντα χρόνια πριν, ενώ σε αυτό έχουν αγωνιστεί στο παρελθόν τεράστια ονόματα του παγκοσμίου ποδοσφαιρικού στερεώματος, όπως ο Γκούλιτ, ο Κούμαν, ο Ρομάριο, ο Ρονάλντο, ο Βαν Νιστελρόι ή ο Ρόμπεν. Από τότε όμως έχουν αλλάξει πολλά, η Αϊντχόβεν αδυνατεί να φανεί ανταγωνιστική στα ευρωπαϊκά κύπελλα και συνήθως αποχαιρετά νωρίς. Φέτος οι Ολλανδοί επέστρεψαν στο Champions League μετά από απουσία ενός έτους, όμως η τύχη δεν ήταν με το μέρος τους, αφού έπεσαν σε έναν από τους δυσκολότερους ομίλους και ελάχιστοι τους δίνουν τύχη έστω και για την τρίτη θέση. Πρόκειται πάντως για με δεμένη ομάδα με ταλέντο, την οποία δε θα πρέπει καμιά από τις υπόλοιπες τρεις «μεγάλες» του ομίλου να υποτιμήσει.

Ο προπονητής: Μαρκ Φαν Μπόμελ

Η εποχή Φιλίπ Κοκού έληξε για την Αϊντχόβεν, στη διάρκεια της οποίας η ομάδα πανηγύρισε τρία πρωταθλήματα, με τον Μαρκ Φαν Μπόμελ να αναλαμβάνει τις τύχες του κλαμπ. Αυτή θα είναι η πρώτη δουλειά για τον 41χρονο Ολλανδό ως πρώτος προπονητής και ελπίζει να κερδίσει το στοίχημα. Ως παίκτης της PSV έζησε μαζί της τη σπουδαιότερη πορεία της στην κορυφαία διοργάνωση μετά τον τίτλο του 1988, την παρουσία της ως τα ημιτελικά της σεζόν 2004-05.

Το αστέρι: Ίρβινγκ Λοσάνο

Τράβηξε τα βλέμματα της ποδοσφαιρικής Ευρώπης με τα κατορθώματά του πέρσι στην Ολλανδία, αφού πέτυχε 19 γκολ και μοίρασε 11 ασίστ. Εξαιρετική παρουσία είχε και στο πρόσφατο Μουντιάλ με την εθνική Μεξικού, σκοράροντας μάλιστα και ένα όμορφο γκολ απέναντι στη Γερμανία. Παρά το μεγάλο ενδιαφέρον από πολλές ομάδες, η Αϊντχόβεν κατάφερε να τον διατηρήσει στο δυναμικό της και περιμένει από τον «Τσάκι», όπως είναι το παρατσούκλι του, να κάνει τη διαφορά για άλλη μια χρονιά.

Η μεταγραφή: Έρικ Γκουτιέρες

Τα ψώνια από τη μεξικάνικη αγορά δικαίωσαν πέρσι την Αϊντχόβεν αν κρίνουμε από τις εμφανίσεις του Λοσάνο, έτσι οι πρωταθλητές Ολλανδίας στράφηκαν για μια ακόμη φορά προς τα εκεί, αγοράζοντας και τον Έρικ Γκουτιέρες από την Πατσούκα έναντι 6 εκατομμυρίων ευρώ, στην ακριβότερη φετινή μεταγραφή τους. Ελπίζουν να δικαιωθούν για αυτή την προσθήκη, ακριβώς όπως δικαιώθηκαν και στην περίπτωση του 23χρονου ακραίου επιθετικού.

ΙΝΤΕΡ

Έτος ίδρυσης: 1908

Πρόεδρος: Έρικ Τοχίρ

Γήπεδο: «Τζουζέπε Μεάτσα», Μιλάνο (80.018 θεατές)

Τίτλοι: 18 Πρωταθλήματα Ιταλίας, 7 Κύπελλα Ιταλίας, 5 Σούπερ Καπ Ιταλίας, 3 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Champions League, 3 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 2 Διηπειρωτικά Κύπελλα, 1 Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων

Έξι χρόνια απουσίας από το Champions League ήταν πολλά για μια ομάδα σαν την Ίντερ και οι «νερατζούρι», μετά την τελευταία τους συμμετοχή τη σεζόν 2011-12, ετοιμάζονται και πάλι να πάρουν μέρος στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Μετά την αλησμόνητη χρονιά του τρεμπλ επί Ζοσέ Μουρίνιο (2009-10), η Ίντερ χάθηκε στη μετριότητα και αναλώθηκε σε πολλές κακές επιλογές, με αποτέλεσμα να κάνει κακές πορείες στο ιταλικό πρωτάθλημα και φυσικά ούτε λόγος για κάποια αξιοπρόσεκτη παρουσία στην Ευρώπη. Από πέρσι όμως κάτι φάνηκε να αλλάζει. Νικώντας με ανατροπή τη Λάτσιο στην τελευταία αγωνιστική της Serie A, οι Μιλανέζοι κατάφεραν να εξασφαλίσουν την έξοδό τους στο Champions League μετά από τόσο καιρό και ατενίζουν το μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία, θέλοντας να επιστρέψουν σιγά σιγά σε ρόλο πρωταγωνιστή τόσο στο ιταλικό όσο και στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Ο Ινδονήσιος επιχειρηματίας Έρικ Τοχίρ φάνηκε πως δε μπορεί από μόνος του να κουμαντάρει ένα τόσο μεγάλο καράβι, όμως η κινεζική εταιρεία «Suning» που έχει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών φαίνεται ικανή να προσφέρει τα μέσα για να ανακτήσει η Ίντερ τη χαμένη της αίγλη. Μεταγραφές έγιναν αρκετές και καλές (Ναϊνγκολάν, Βρσάλικο, Λαουτάρο Μαρτίνες, Ντε Φράι, Ασαμόα, Πολιτάνο, Μπαλντέ), η ομάδα δυνάμωσε, ο σούπερ σταρ της, Μάουρο Ικάρντι, παρέμεινε και οι «νερατζούρι» θα προσπαθήσουν για το καλύτερο, έστω κι αν έχουν πέσει σε έναν πολύ απαιτητικό όμιλο.

Ο προπονητής: Λουτσιάνο Σπαλέτι

Στην πρώτη του χρονιά στο «Μεάτσα» κατάφερε να συμμαζέψει την κατάσταση στην Ίντερ, να την κάνει ομάδα και έστω κι αν δεν έλειψαν τα σκαμπανεβάσματα, ο μεγάλος στόχος που ήταν η επιστροφή στο Champions League επετεύχθη. Πολύ έξυπνος και έμπειρος προπονητής, θα προσπαθήσει να επαναφέρει την Ίντερ στον δρόμο των επιτυχιών καθοδηγώντας τη σε μια διοργάνωση που ξέρει καλά μέσα από τις θητείες του σε Ρόμα και Ζενίτ.

Το αστέρι: Μάουρο Ικάρντι

Για ένα ακόμη καλοκαίρι ήταν αρκετοί οι ενδιαφερόμενοι για τον στράικερ της Ίντερ, όμως επιθυμία του ήταν να παραμείνει στους «νερατζούρι», θέλοντας να αγωνιστεί μαζί τους για πρώτη φορά στο Champions League. Στο Μιλάνο έχει εξελιχθεί σε έναν επιθετικό παγκόσμιας κλάσης, ενώ προέρχεται από την κορυφαία σεζόν της καριέρας του, πετυχαίνοντας 29 γκολ στη Serie A και παίρνοντας το βραβείο του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος, το οποίο μοιράστηκε με τον Τσίρο Ιμόμπιλε της Λάτσιο. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα καταφέρει στην παρθενική του παρουσία στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Η μεταγραφή: Ράτζα Ναϊνγκολάν

Μετά από τέσσερα χρόνια στην Αιώνια Πόλη και τη Ρόμα, ο δυναμικός μέσος αποφάσισε να αλλάξει παραστάσεις και μετακινήθηκε στην Ίντερ έναντι 38 εκατομμυρίων ευρώ, σμίγοντας ξανά με τον προπονητή του στους «τζιαλορόσι», Λουτσιάνο Σπαλέτι. Ήταν ένα από τα πρόσωπα του καλοκαιριού λόγω της κόντρας του με τον τεχνικό της εθνικής Βελγίου, Ρομπέρτο Μαρτίνεθ, όταν εκείνος αποφάσισε να μην το συμπεριλάβει στην αποστολή για το Μουντιάλ, ανακοινώνοντας και την απόσυρσή του από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Πολλές φορές η αντιεπαγγελματική συμπεριφορά του αντισταθμίζει το τεράστιο ταλέντο του, αν όμως συγκεντρωθεί αποκλειστικά στο ποδόσφαιρο μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο στην προσπάθεια της Ίντερ για επιστροφή στις επιτυχίες.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ