Αφιέρωμα στο Champions League 2018-19: Ζ' ΟΜΙΛΟΣ

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

Έτος ίδρυσης: 1902

Πρόεδρος: Φλορεντίνο Πέρεθ

Γήπεδο: «Σαντιάγο Μπερναμπέου», Μαδρίτη (81.044 θεατές)

Τίτλοι: 33 Πρωταθλήματα Ισπανίας, 19 Κύπελλα Ισπανίας, 10 Σούπερ Καπ Ισπανίας, 13 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Champions League, 2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 4 Σούπερ Καπ Ευρώπης, 3 Διηπειρωτικά Κύπελλα, 3 Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων

Δίχως την παραμικρή αμφιβολία είναι η κορυφαία ομάδα στην ιστορία της διοργάνωσης, έχοντας πετύχει τα τελευταία χρόνια αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο. Τρία σερί Champions League, τέσσερα την τελευταία πενταετία και δεκατρία συνολικά δικαιώνουν το προσωνύμιο «βασίλισσα της Ευρώπης» για τη Ρεάλ Μαδρίτης. Το 2017 οι «μερένχες» έγιναν η πρώτη ομάδα που κατακτά δύο κολλητές χρονιές τη διοργάνωση από τότε που μετονομάστηκε σε Champions League και στον προ λίγων μηνών τελικό του Κιέβου απέναντι στη Λίβερπουλ έφτασαν στην τρίτη συνεχόμενη επιτυχία τους, επίδοση που πολύ δύσκολα θα καταγραφεί από κάποια άλλη ομάδα στο μέλλον. Αυτή τη χρονιά όμως η Ρεάλ βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο και καλείται να συνηθίσει στη νέα τάξη πραγμάτων, αφού ο μεγάλος της αστέρας, Κριστιάνο Ρονάλντο, αποχώρησε μετά από εννέα χρόνια γεμάτα από γκολ και ρεκόρ στη Μαδρίτη, ενώ ο «αρχιτέκτονας» της επιτυχίας των τριών σερί Champions League, Ζινεντίν Ζιντάν, δεν κάθεται πλέον στον πάγκο της. Αντίθετα με ό, τι πίστευαν οι περισσότεροι, η πρωταθλήτρια Ευρώπης δεν αντικατέστησε τον Πορτογάλο με κάποιο άλλο μεγάλο όνομα, ενώ γενικότερα πλην του Κουρτουά, για ένα ακόμη καλοκαίρι δεν πραγματοποίησε κάποια σπουδαία μεταγραφή. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια θα είναι ομάδα του συνόλου και όχι ενός παίκτη, ενώ θα ποντάρει στην ομοιογένεια και στην εμπειρία των ποδοσφαιριστών της στις ευρωπαϊκές επιτυχίες. Ξεκίνησε άσχημα με την απώλεια του ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ από την Ατλέτικο, μπήκε δυνατά στο πρωτάθλημα, όμως μένει να δούμε αν θα καταφέρει να βρει τα γκολ του Κριστιάνο από τους υπόλοιπους παίκτες και πώς θα ανταπεξέλθει στα δύσκολα παιχνίδια. Για πολλούς μοιάζει τρομερά δύσκολο να φτάσει για τέταρτη σερί φορά στην κορυφή της Ευρώπης, όμως ποιος να τολμήσει να την ξεγράψει;

Ο προπονητής: Γιουλέν Λοπετέγι

Αφού στράφηκε σε αρκετούς προπονητές πρώτης γραμμής αλλά βρήκε κλειστές πόρτες, ο πρόεδρος της Ρεάλ, Φλορεντίνο Πέρεθ, αποφάσισε να δώσει τα κλειδιά της ομάδας στον Λοπετέγι. Ο 52χρονος Βάσκος προπονητής ανέλαβε έτσι το βαρύ φορτίο να διαδεχθεί τον απόλυτα επιτυχημένο Ζινεντίν Ζιντάν στην τεχνική ηγεσία της «βασίλισσας» και το έργο του θα είναι δύσκολο. Η είδηση της συμφωνίας του με τη Ρεάλ του κόστισε τη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού της Ισπανίας, αφού απομακρύνθηκε από τους «φούριας ρόχας» δύο μόλις μέρες πριν την έναρξη του Μουντιάλ! Έχει δείξει πολύ καλά δείγματα με τις μικρές εθνικές της Ισπανίας (πρωταθλητής Ευρώπης στις Κ-19 και Κ-21) και καλείται να φέρει εις πέρας πολλαπλές προκλήσεις στο «Μπερναμπέου».

Το αστέρι: Λούκα Μόντριτς

Απόντος του Ρονάλντο, τα φώτα πέφτουν ακόμη περισσότερο επάνω στον σπουδαίο Κροάτη, ο οποίος προέρχεται από εντυπωσιακές εμφανίσεις στο Παγκόσμιο Κύπελλο, φτάνοντας ως τον τελικό με την ομάδα του. Αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης του Μουντιάλ και κορυφαίος από την UEFA για τη χρονιά που πέρασε, ενώ είναι βασικός υποψήφιος για να γίνει ο πρώτος που θα σπάσει το δίπόλο Μέσι-Ρονάλντο στην κατάκτηση της «Χρυσής Μπάλας». Στα 33 του δείχνει να βρίσκεται στην καλύτερη φάση της καριέρας του και θέλει να οδηγήσει τη Ρεάλ σε νέες επιτυχίες.

Η μεταγραφή: Τιμπό Κουρτουά

Έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια ως ένας από τους κορυφαίους τερματοφύλακες του κόσμου και το απέδειξε στο πρόσφατο Μουντιάλ, στο οποίο έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις και κέρδισε το βραβείο του καλύτερου γκολκίπερ της διοργάνωσης. Μετά από τέσσερα χρόνια στο Λονδίνο και την Τσέλσι, ο Βέλγος έκρινε πως είχε έρθει η ώρα να επιστρέψει στη Μαδρίτη όπου βρίσκεται η οικογένειά του για να παίξει στη Ρεάλ Μαδρίτης, αφού όπως έχει πολλάκις αναφέρει αποτελούσε όνειρο ζωής να αγωνιστεί με τη φανέλα της. Οι πρωταθλητές Ευρώπης, από τη μεριά τους, επιθυμούσαν ενίσχυση κάτω από τα δοκάρια παρά τις καλές εμφανίσεις του Κέιλορ Νάβας την τελευταία τριετία, με τον Κοσταρικανό όμως να παραμένει στην ομάδα και τον Κουρτουά να δίνει τη δική του μάχη για να καπαρώσει θέση βασικού.

ΡΟΜΑ

Ετος ίδρυσης: 1927

Πρόεδρος: Τζέιμς Παλότα

Γήπεδο: «Ολίμπικο», Ρώμη (70.634 θεατές)

Τίτλοι: 3 Πρωταθλήματα Ιταλίας, 9 Κύπελλα Ιταλίας, 2 Σούπερ Καπ Ιταλίας

Πέρσι αποτέλεσε τη μεγάλη έκπληξη της διοργάνωσης, πραγματοποιώντας μια σπουδαία πορεία που σταμάτησε στα ημιτελικά. Αυτή ήταν η καλύτερη παρουσία των Ρωμαίων στο Champions League μετά από πάρα πολλά χρόνια και συγκεκριμένα μετά από την παρουσία τους στον τελικό του 1984, σε εποχές Κυπέλλου Πρωταθλητριών ακόμη. Οι «τζιαλορόσι» μας χάρισαν μεγάλες στιγμές, όπως η πρόκριση με τεράστια ανατροπή που πήραν εις βάρος της Μπαρτσελόνα στα προημιτελικά (είχαν χάσει 4-1 και νίκησαν 3-0 στη ρεβάνς), αλλά και τα δύο παιχνίδια-αποθέωση του επιθετικού ποδοσφαίρου κόντρα στη Λίβερπουλ στους ημιτελικούς, με την ιταλική ομάδα να αποκλείεται τελικά με συνολικό σκορ 7-6! Μπορεί η Ρόμα να επαναλάβει κάτι αντίστοιχο φέτος; Μοιάζει δύσκολο, αφού έχασε τρεις πολύ σημαντικούς ποδοσφαιριστές (Άλισον, Ναϊνγκολάν, Στρούτμαν), ενώ στο ξεκίνημα της σεζόν δεν έχει πείσει. Στη δεύτερη χρονιά του πάντως στον σύλλογο, ο κορυφαίος αθλητικός διευθυντής στον κόσμο, Μόντσι, πραγματοποίησε ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες μεταγραφές ανανεώνοντας την ομάδα (Παστόρε, Ενζονζί, Όλσεν, Κριστάντε, Τσόριτς, Κλάιφερτ) και περιμένει να δει τα αποτελέσματα. Οι πρωτευουσιάνοι είναι φαβορί για να περάσουν τον όμιλο μαζί με τη Ρεάλ και από κει και πέρα θα φανεί στο γήπεδο πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν φέτος.

Ο προπονητής: Εουσέμπιο Ντι Φραντσέσκο

Στο ντεμπούτο του ως προπονητής στο Champions League πέρσι τα πήγε εξαιρετικά, οδηγώντας τη Ρόμα μέχρι τα ημιτελικά και πολύ κοντά στην πρόκρισή της στον τελικό. Έχει συνειδητοποιήσει πλήρως τις πολύ υψηλότερες απαιτήσεις που υπάρχουν στην ομάδα σε σχέση με εκείνες στη Σασουόλο όπου βρισκόταν μέχρι πριν λίγο καιρό και θέλει στη δεύτερη χρονιά του να καταφέρει κάτι ακόμη καλύτερο με τους «τζιαλορόσι».

Το αστέρι: Έντιν Τζέκο

Σκόρερ ολκής, ο 32χρονος Βόσνιος επιθετικός θα προσπαθήσει και φέτος με τα γκολ του να οδηγήσει τη Ρόμα όσο το δυνατόν πιο μακριά γίνεται στη διοργάνωση. Κουβαλάει μεγάλη πείρα, μπορεί να μετατρέψει σε γκολ κάθε ευκαιρία και θα είναι το «βαρύ χαρτί» για άλλη μια χρονιά στην επίθεση των Ρωμαίων.

Η μεταγραφή: Τζάστιν Κλάιφερτ

Παίκτες όπως ο Παστόρε και ο Ενζονζί θα δώσουν πολλά με την ποιότητα και την εμπειρία τους, όμως ο Τζάστιν Κλάιφερτ αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και μια πολύ σημαντική επένδυση για τη Ρόμα. Μόλις 19 ετών, ξεχώρισε πέρσι με τις εμφανίσεις του στον Άγιαξ και ο νεαρός επιθετικός θέλει να βαδίσει στα χνάρια του πατέρα του, Πάτρικ.

ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ

Έτος ίδρυσης: 1911

Πρόεδρος: Γιεβγένι Γκίνερ

Γήπεδο: «VEB Arena», Μόσχα (30.457 θεατές)

Τίτλοι: 13 Πρωταθλήματα Σοβιετικής Ένωσης/Ρωσίας, 12 Κύπελλα Σοβιετικής Ένωσης/Ρωσίας, 7 Σούπερ Καπ Σοβιετικής Ένωσης/Ρωσίας, 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

Τακτική θαμώνας των ομίλων του Champions League τα τελευταία χρόνια, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει πάντα ως στόχο να κάνει αισθητή την παρουσία της στην κορυφαία διοργάνωση, κι ας το καταφέρνει σπάνια. Πέρσι έφτασε πολύ κοντά στα νοκ άουτ όμως τελικά δεν κατάφερε να προκριθεί από τον όμιλο. Οι Ρώσοι έχουν πάντα σαν ορόσημο τη σεζόν 2009-10, όταν και είχαν φτάσει μέχρι τα προημιτελικά για να μείνουν εκτός από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Ίντερ. Μην ξεχνάμε βέβαια πως η «ομάδα του στρατού» έχει κατακτήσει και ένα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 2005, νικώντας στον τελικό τη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας μέσα στην έδρα της. Στον όμιλο στον οποίο κληρώθηκε φέτος είναι αουτσάιντερ φυσικά όσον αφορά την πρόκριση, ωστόσο θα δώσει τη μάχη της. Διαθέτει κάποιους από τους παίκτες που έφτασαν με την εθνική Ρωσίας το καλοκαίρι μέχρι τους οκτώ του Μουντιάλ, όπως ο Ακινφέεφ, ο Μάριο Φερνάντες και ο Τζαγκόεφ που λόγω τραυματισμού δε βοήθησε πολύ, όμως έχασε σημαντικές μονάδες όπως ο Γκολόβιν και ο Βιτίνιο. Τέλος, μπορεί κάποιος να πει πως από φέτος γυρίζει σελίδα, μιας και για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια δεν βρίσκονται στο ρόστερ της οι… ποδοσφαιρικά υπεραιωνόβιοι Ιγκνάσεβιτς και αδερφοί Μπερεζούτσκι.

Ο προπονητής: Βίκτορ Γκοντσαρένκο

Ο Λευκορώσος κόουτς είχε σαρώσει όλα τα τρόπαια στη χώρα του καθοδηγώντας τη ΜΠΑΤΕ Μπορίσοβ, όμως στα δύο χρόνια που βρίσκεται στην τεχνική ηγεσία της ΤΣΣΚΑ δεν έχει καταφέρει να σημειώσει κάποια σπουδαία επιτυχία. Στις 17 Σεπτεμβρίου 2008 έγινε ο νεότερος προπονητής που έκατσε σε πάγκο ομάδας στη φάση των ομίλων του Champions League (31 ετών και 3 μηνών όταν αντιμετώπισε τη Ρεάλ), ένα ρεκόρ που θα του το πάρει φέτος ο Γιούλιαν Νάγκελσμαν της Χόφενχάιμ, ο οποίος είναι 31 ετών και… 2 μηνών.

Το αστέρι: Άλαν Τζαγκόεφ

Αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς παίκτες που έχουν βγάλει οι Ρώσοι τα τελευταία χρόνια, έστω κι αν δεν έχει πραγματοποιήσει την καριέρα που πολλοί περίμεναν στα ξεκινήματά του. Δεν πήρε ποτέ μεταγραφή σε έναν μεγαλύτερο σύλλογο, έχει μείνει στη Μόσχα και είναι ο ηγέτης της ΤΣΣΚΑ. Απόντος πια του Γκολόβιν, είναι από τους λίγους που μπορούν να κάνουν τη διαφορά στην ομάδα.

Η μεταγραφή: Αμπέλ Ερνάντες

Έφτιαξε όνομα στην Ιταλία και την Παλέρμο, έπαιξε τέσσερα χρόνια στην Αγγλία με τη φανέλα της Χαλ και από φέτος ετοιμάζεται να κάνει το ντεμπούτο του στο Champions League όντας πλέον παίκτης της ΤΣΣΚΑ. Επιθετικός με προσόντα που μπορεί να μην έχει πραγματοποιήσει τη μεγάλη καριέρα αλλά μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τους Μοσχοβίτες.

ΒΙΚΤΟΡΙΑ ΠΛΖΕΝ

Έτος ίδρυσης: 1911

Πρόεδρος: Άντολφ Σάντεκ

Γήπεδο: «Doosan Arena», Πλζεν (11.722 θεατές)

Τίτλοι: 5 Πρωταθλήματα Τσεχίας, 1 Κύπελλο Τσεχίας, 2 Σούπερ Καπ Τσεχίας

Η Βικτόρια Πλζεν ιδρύθηκε πριν από 107 χρόνια, όμως μόλις την τρέχουσα δεκαετία έχει καταφέρει να γίνει μεγάλη πρωταγωνίστρια στην Τσεχία. Το 2011 κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της και ακολούθησαν άλλα τέσσερα, με τελευταίο το περσινό που της έδωσε απευθείας το εισιτήριο για τους ομίλους του Champions League. Φέτος ετοιμάζεται για την τρίτη συμμετοχή της στα «αστέρια» και η λογική λέει πως θα παλέψει με την ΤΣΣΚΑ για την τρίτη θέση που οδηγεί στο Europa League, έστω κι αν αυτή τη στιγμή δε φαίνεται να συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες. Βασίζεται μόνο σε Τσέχους και Σλοβάκους ποδοσφαιριστές (μόνο ο Νιγηριανός Ουμπόνγκ Εκπάι είναι άλλης εθνικότητας) και μοιάζει ένα σύνολο περιορισμένων δυνατοτήτων, αν και στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν πρέπει να λέει κάποιος ποτέ.

Ο προπονητής: Πάβελ Βρμπα

Είναι αυτός που έβαλε τις βάσεις για την κυριαρχία της Βικτόρια στην Τσεχία, αφού πανηγύρισε μαζί της τα δύο πρώτα πρωταθλήματα του συλλόγου. Έφυγε στη συνέχεια για να αναλάβει την εθνική Τσεχίας και μετέπειτα την Ανζί και επέστρεψε πέρσι για να ξανακάνει πρωταθλήτρια την ομάδα. Αρέσκεται στο επιθετικό ποδόσφαιρο και είναι ένας προπονητής εξαιρετικά σημαντικός για την ομάδα του Πλζεν.

Το αστέρι: Πάτρικ Χροσόφσκι

Ο Σλοβάκος διεθνής είναι ένας παίκτης-βαρόμετρο για τη μεσαία γραμμή της Βικτόρια και γενικότερα για τη λειτουργία όλης της ομάδας. Παιδί των ακαδημιών του συλλόγου, έχει ζήσει από μέσα όλη την περίοδο των επιτυχιών αυτά τα χρόνια εντός συνόρων.

Η μεταγραφή: Ουμπόνγκ Εκπάι

Καλές εμφανίσεις πέρσι στο τσέχικο πρωτάθλημα με τη Ζλιν από τον μοναδικό μη Τσέχο ή Σλοβάκο παίκτη της Βικτόρια Πλζεν στο ρόστερ, αφού πέτυχε 7 γκολ σε 28 παιχνίδια και θέλει να βοηθήσει την πρωταθλήτρια Τσεχίας και στο υψηλότερο επίπεδο.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ