Αφιέρωμα στο Champions League 2020-21: Β' Όμιλος

Β’ ΟΜΙΛΟΣ

 

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

Έτος ίδρυσης: 1902

Πρόεδρος: Φλορεντίνο Πέρεθ

Γήπεδο: “Σαντιάγο Μπερναμπέου”, Μαδρίτη (81.004 θεατές)-προσωρινά “Αλφρέντο Ντι Στέφανο”, Μαδρίτη (6.000 θεατές)

Τίτλοι: 34 Πρωταθλήματα Ισπανίας, 19 Κύπελλα Ισπανίας, 11 Σούπερ Καπ Ισπανίας, 13 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Champions League, 2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 4 Σούπερ Καπ Ευρώπης, 3 Διηπεριωτικά Κύπελλα, 4 Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων

 

Η πολυνίκης του θεσμού Ρεάλ Μαδρίτης μπαίνει στη φετινή χρονιά ίδια και απαράλλακτη με πέρσι. Εξαιτίας της μεγάλης οικονομικής ζημιάς που προκάλεσε η πανδημία στο σύλλογο, αλλά και του ακριβού πρότζεκτ της ανακαίνισης του “Μπερναμπέου”, η διοίκηση αποφάσισε πως δε θα προχωρήσει σε μεταγραφές αυτό το καλοκαίρι όπως και έγινε, με τους “μερένχες” να μην αποκτούν απολύτως κανέναν ποδοσφαιριστή για πρώτη φορά μετά το 1980! Αντίθετα, στη Ρεάλ επικεντρώθηκαν στις αποχωρήσεις προκειμένου να “ξεφορτωθούν” κάποιους παίκτες που δεν υπολογίζονταν και να απαλλαγούν από κάποια βαριά συμβόλαια, προκειμένου να μαζευτούν χρήματα (Μπέιλ, Χάμες, Χακίμι, Ρεγκιλόν, Μαγιοράλ κ. ά.). Η “βασίλισσα” λοιπόν θα βασιστεί στους ίδιους παίκτες και θα έχει σαν όπλο της την ομοιογένεια, αρκεί όμως αυτό για μια επιτυχημένη χρονιά; Πέρσι κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Ισπανία χωρίς να εντυπωσιάσει, δείχνοντας κυρίως εξαιρετική συνέπεια μετά το lockdown και έχοντας μια πολύ καλή αμυντική λειτουργία, όμως στο Champions League αποκλείστηκε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά από τους “16” με δύο ήττες από τη Μάντσεστερ Σίτι. Τα θέματα που πρέπει να λύσει είναι αρκετά, κυρίως στο επιθετικό κομμάτι, όπου πλην του Μπενζεμά δε μοιάζει να μπορεί άλλος να σηκώσει το βάρος στο σκοράρισμα. Η λογική λέει πως ρίσκαρε πολύ που δεν ενισχύθηκε και ίσως το πληρώσει, εκτός κι αν το άστρο του Ζιντάν λάμψει και πάλι και ο Γάλλος βρει ξανά τον τρόπο να την οδηγήσει στις επιτυχίες.

 

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ

Τερματοφύλακες: Τιμπό Κουρτουά, Αντρέι Λούνιν

Αμυντικοί: Ντάνι Καρβαχάλ, Άλβαρο Οντριοθόλα, Σέρχιο Ράμος, Ραφαέλ Βαράν, Έντερ Μιλιτάο, Νάτσο, Μαρσέλο, Φερλάν Μεντί

Μέσοι: Καζεμίρο, Τόνι Κρόος, Λούκα Μόντριτς, Φεντερίκο Βαλβέρδε, Μάρτιν Όντεγκααρντ, Ίσκο

Επιθετικοί: Εντέν Αζάρ, Μάρκο Ασένσιο, Βινίσιους Τζούνιορ, Ροντρίγκο, Λούκας Βάσκες, Καρίμ Μπενζεμά, Λούκα Γιόβιτς, Μαριάνο Ντίαζ

 

Ο προπονητής: Ζινεντίν Ζιντάν

Το καλοκαίρι που μας πέρασε κατέκτησε το 11ο συνολικά τρόπαιό του ως προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης και είναι ήδη ο δεύτερος πιο επιτυχημένος τεχνικός στην ιστορία του συλλόγου πίσω μόνο από τον Μιγκέλ Μουνιόθ. Αν και δεν ξεφεύγει ούτε αυτός από την κριτική, ο Γάλλος είναι η ήρεμη δύναμη της “βασίλισσας”, η φιγούρα που άπαντες σέβονται στα αποδυτήρια και αυτός που τις περισσότερες φορές θα βρει τον τρόπο να τα καταφέρει ακόμη κι αν όλα μοιάζουν δύσκολα. Η φετινή χρονιά πάντως είναι πρόκληση για τον ίδιο, καθώς θα κληθεί να παρουσιάσει μια ομάδα που θα υπερασπιστεί τον τίτλο της στην Ισπανία και θα είναι περισσότερο ανταγωνιστική στην Ευρώπη, χωρίς να έχει ενισχυθεί καθόλου.

 

Το αστέρι: Σέρχιο Ράμος

Ο εμβληματικός αρχηγός της Ρεάλ έχει μπει στη 16η χρονιά του με το σύλλογο και κάθε χρόνο αποδεικνύεται υπερπολύτιμος για τους Μαδριλένους, αφού δεν είναι μόνο η καθοριστική του συμβολή στα μετόπισθεν αλλά και τα κρίσιμα τέρματα που σημειώνει. Πέρσι, ελλείψει άλλης αξιόπιστης επιθετικής λύσης, σήκωσε μαζί με τον Μπενζεμά το βάρος στο σκοράρισμα αν και σέντερ μπακ! Με τον Αζάρ μονίμως τραυματία και χωρίς κάποια άλλη καινούρια έλευση στη “βασίλισσα”, αυτός μαζί με τις υπόλοιπες “παλιοσειρές”(Μπενζεμά, Κρόος, Βαράν, Καζεμίρο) καλούνται να βγουν μπροστά και φέτος.

 

Η μεταγραφή: Μάρτιν Όντεγκααρντ

Η Ρεάλ όπως αναφέραμε δεν έκανε φέτος μεταγραφές, όμως ως τέτοια μπορεί να θεωρηθεί η επιστροφή του Νορβηγού μέσου από τον δανεισμό του στη Ρεάλ Σοσιεδάδ. Ο Όντεγκααρντ μετακινήθηκε στη “βασίλισσα” σε ηλικία 16 ετών ως παιδί-θαύμα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, έκανε το… αγροτικό του με διάφορους δανεισμούς και τώρα πρέπει να δείξει πως έχει θέση στο ρόστερ της ομάδας. Ο Ζιντάν τον εμπιστεύεται και μένει να δούμε αν όντως μπορεί να δώσει το κάτι παραπάνω.

 

ΣΑΧΤΑΡ ΝΤΟΝΕΤΣΚ

Έτος ίδρυσης: 1936

Πρόεδρος: Ρινάτ Αχμέτοφ

Γήπεδο: “Ολιμπίσκι”, Κίεβο (70.050 θεατές)

Τίτλοι: 13 Πρωταθλήματα Ουκρανίας, 13 Κύπελλα Ουκρανίας, 8 Σούπερ Καπ Ουκρανίας, 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

 

Απόλυτη κυρίαρχος τα τελευταία χρόνια στο ουκρανικό ποδόσφαιρο, η Σαχτάρ Ντόνετσκ έχει καταφέρει να εδραιωθεί και ως μία από τις σταθερές ευρωπαϊκές δυνάμεις, με συνεχείς παρουσίες στους ομίλους του Champions και του Europa League. Μόλις πριν λίγες εβδομάδες μάλιστα, βρέθηκε μέχρι τα ημιτελικά του Europa League στο Final-8 της Γερμανίας, όπου αποκλείστηκε από την Ίντερ, την οποία θα βρει και πάλι στον δρόμο της. Γιγαντώθηκε μέσα στη δεκαετία του 2000 με τα χρήματα που έριξε ο ιδιοκτήτης της, Ρινάτ Αχμέτοφ, ενώ το 2009 έφτασε και στην κατάκτηση ευρωπαϊκού τροπαίου, του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Ξενιτεμένη δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, αφού η πολεμική διένεξη με τη Ρωσία δεν της επιτρέπει να χρησιμοποιεί το εντυπωσιακό της γήπεδο, “Donbass Arena”, έχοντας χρησιμοποιήσει ως έδρα το Λβιβ και το Χάρκοβο, ενώ από φέτος θα φιλοξενείται στο Ολυμπιακό Στάδιο του Κιέβου. Θα βασιστεί και φέτος στην ίδια επιτυχημένη συνταγή, με το βραζιλιάνικο στοιχείο παραδοσιακά πολύ έντονο στο ρόστερ της. Δεν άλλαξε καθόλου το καλοκαίρι και μπαίνει για μία ακόμη φορά στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση με στόχο να πάρει αρχικά την πρόκριση για τα νοκ άουτ. Έχει πέσει βέβαια σε αρκετά δύσκολο όμιλο, αλλά σίγουρα έχει τα φόντα να τα καταφέρει.

 

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ

Τερματοφύλακες: Αντρέι Πιατόφ, Ολεξίι Σεφτσένκο, Ανατόλι Τρουμπίν

Αμυντικοί: Ντοντό, Σέργκι Μπόλμπατ, Μίκολα Ματβιένκο, Νταβίτ Κοτσολάβα, Σέργκι Κριβτσόφ, Βιτάο, Βαλέρι Μπόνταρ, Μαρκίνιος Τσιπριάνο, Βίκτορ Κορνιένκο

Μέσοι: Τάρας Στεπανένκο, Άλαν Πάτρικ, Μάρκος Αντόνιο, Μαϊκόν, Βίκτορ Κοβαλένκο, Ντεντίνιο

Επιθετικοί: Τάισον, Γεβχέν Κονοπλιάνκα, Φερνάντο, Τετέ, Μάρλος, Μανόρ Σόλομον, Βλάντισλαβ Βακούλα, Βιάτσεσλαβ Τσούρκο, Ζούνιορ Μοράες

 

Ο προπονητής: Λουίς Κάστρο

Στην πρώτη του σεζόν μακριά από την Πορτογαλία δεν τα πήγε καθόλου άσχημα, αφού οδήγησε τη Σαχτάρ σε ένα ακόμη πρωτάθλημα και την έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Europa League. Στόχος του να διατηρήσει την ομάδα ανταγωνιστική, θέλοντας αυτή τη φορά να ξεπεράσει το εμπόδιο των ομίλων, όσο δύσκολο κι αν αποδειχθεί.

 

Το αστέρι: Ζούνιορ Μοράες

Το “κανόνι” της Σαχτάρ, που πέρσι πέτυχε 25 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, θα ηγηθεί και φέτος της επίθεσης των Ουκρανών μαζί με τους υπόλοιπους… “μπαρουτοκαπνισμένους” Βραζιλιάνους όπως ο Τάισον και ο Μάρλος.

 

Η μεταγραφή: -

Δεν προχώρησε σε μεταγραφές το καλοκαίρι η Σαχτάρ και με την ομοιογένεια ως όπλο της θα πορευθεί φέτος με στόχο το καλύτερο δυνατό.

 

ΙΝΤΕΡ

Έτος ίδρυσης: 1908

Πρόεδρος: Στίβεν Ζανγκ

Γήπεδο: “Τζουζέπε Μεάτσα”, Μιλάνο (80.018 θεατές)

Τίτλοι: 18 Πρωταθλήματα Ιταλίας, 7 Κύπελλα Ιταλίας, 5 Σούπερ Καπ Ιταλίας, 3 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Champions League, 3 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 2 Διηπειρωτικά Κύπελλα, 1 Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων

 

Τα χρόνια που ακολούθησαν τη σπουδαία χρονιά του τρεμπλ (2009-10) η Ίντερ πέρασε δύσκολα, κινούμενη στη μετριότητα. Πλέον όμως, οι “νερατζούρι” δείχνουν να βρίσκουν τον δρόμο ξανά για την κορυφή, για να είναι και πάλι πρωταγωνιστές. Έχουν επιστρέψει για τα καλά στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση (τρίτη συνεχόμενη παρουσία τους σε αυτή φέτος), έχουν γίνει και πάλι μια από τις κορυφαίες ομάδες στην Ιταλία και έχουν βλέψεις ακόμη και για το σκουντέτο φέτος. Στη Serie A πέρσι η Ίντερ τερμάτισε μόλις ένα πόντο πίσω από τη Γιουβέντους, ενώ άγγιξε και το πρώτο της ευρωπαϊκό τρόπαιο μετά από δέκα χρόνια, φτάνοντας μέχρι τον τελικό του Europa League τον οποίο έχασε από τη Σεβίλλη. Σοβαρή, μετρημένη (όπως όλες οι ομάδες του Αντόνιο Κόντε), έχει σίγουρα αρκετά περιθώρια βελτίωσης αλλά η αίσθηση που υπάρχει είναι πως φέτος θα παρουσιαστεί ακόμη καλύτερη. Κατάφερε να κρατήσει στο ρόστερ τον Λαουτάρο Μαρτίνες και το γέμισε ακόμη περισσότερο με αρκετές λύσεις στη μεσαία γραμμή και τα άκρα (Βιδάλ, Χακίμι, Νταρμιάν, Κολάροφ). Στο Champions League για αρχή έχει ως στόχο να περάσει στα νοκ άουτ, αφού στις δύο προηγούμενες παρουσίες της σταμάτησε στους ομίλους. Έχει τον πρώτο λόγο για πρόκριση μαζί με τη Ρεάλ, αλλά ο όμιλος είναι απαιτητικός.

 

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ

Τερματοφύλακες: Σαμίρ Χαντάνοβιτς, Ιονούτ Ράντου, Ντανιέλε Παντέλι

Αμυντικοί: Ματέο Νταρμιάν, Ντανίλο Ντ' Αμπρόζιο, Μίλαν Σκρίνιαρ, Στέφαν Ντε Φράι, Αλεσάντρο Μπαστόνι, Αντρέα Ρανόκια, Αλεξάνταρ Κολάροφ

Μέσοι: Ασράφ Χακίμι, Μαρσέλο Μπρόζοβιτς, Νικολό Μπαρέλα, Στέφανο Σένσι, Ρομπέρτο Γκαλιαρντίνι, Αρτούρο Βιντάλ, Ράτζα Ναϊνγκολάν, Κρίστιαν Έρικσεν, Άσλεϊ Γιανγκ

Επιθετικοί: Ιβάν Πέρισιτς, Ρομέλου Λουκάκου, Λαουτάρο Μαρτίνες, Αλέξις Σάντσες, Αντρέα Πιναμόντι

 

Ο προπονητής: Αντόνιο Κόντε

Πέρασε στην Ίντερ ξανά το μέταλλο και τη φιλοσοφία του νικητή και αυτό νομίζω δε μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας. Στην πρώτη του χρονιά στο Μιλάνο λίγο έλειψε να πάρει το σκουντέτο και έφτασε την Ίντερ ξανά σε έναν ευρωπαϊκό τελικό. Η παραμονή του στον πάγκο τέθηκε εν αμφιβόλω μετά τις δηλώσεις πως η διοίκηση του συλλόγου δεν προστάτεψε αρκετά την ομάδα μέσα στη σεζόν, όμως οι όποιες διαφορές ξεπεράστηκαν και συνεχίζει κανονικά το έργο του. Από τους φανατικότερους υποστηρικτές του 3-5-2, έχει εφαρμόσει απόλυτα το σύστημα αυτό και στους “νερατζούρι” και όλοι περιμένουν από αυτόν να οδηγήσει την Ίντερ σε έναν τίτλο φέτος.

 

Το αστέρι: Ρομέλου Λουκάκου

Ονειρική ήταν η πρώτη σεζόν του Λουκάκου με την Ίντερ, με τον Βέλγο να αναγεννάται στο Μιλάνο. Ο "Big Rom" πέτυχε 34 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις με τους “νερατζούρι”, ισοφαρίζοντας το τρομερό ρεκόρ του Ρονάλντο από τη σεζόν 1997-98. Παράλληλα, έγραψε τα δικά του ρεκόρ και στο Europa League, σκοράροντας σε όλα τα νοκ άουτ παιχνίδια της Ίντερ. Ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής των Μιλανέζων στη διοργάνωση, κι ας στάθηκε μοιραίος στον τελικό με ένα χαμένο τετ α τετ και ένα αυτογκόλ. Με τον Λαουτάρο Μαρτίνες έχει συνθέσει ένα τρομερό επιθετικό δίδυμο που υπόσχεται και φέτος πολλά γκολ.

 

Η μεταγραφή: Ασράφ Χακίμι

Ο Μαροκινός δεξιός μπακ-χαφ εντυπωσίασε με την παρουσία του στη Ντόρτμουντ την τελευταία διετία, ως δανεικός από τη Ρεάλ. Οι Μαδριλένοι δε μπορούσαν να του εγγυηθούν θέση βασικού όμως όταν επέστρεψε και η Ίντερ δεν άφησε τη μεγάλη ευκαιρία να πάει χαμένη. Με 40 εκατομμύρια απέκτησε έναν εκπληκτικό ποδοσφαιριστή που μπορεί να “οργώσει” όλη τη δεξιά πλευρά και να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις, “κουμπώνοντας” τέλεια στο 3-5-2 του Κόντε, όπου απαιτείται από τους ακραίους να τρέχουν όλο το γήπεδο. Μειονέκτημά του ίσως το αμυντικό κομμάτι.

 

ΓΚΛΑΝΤΜΠΑΧ

Έτος ίδρυσης: 1900

Πρόεδρος: Ρολφ Κένιγκς

Γήπεδο: “Borussia-Park”, Μενχενγκλάντμπαχ (54.022 θεατές)

Τίτλοι: 5 Πρωταθλήματα Γερμανίας, 3 Κύπελλα Γερμανίας, 2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ

 

Η σημερινή Γκλάντμπαχ απέχει σίγουρα πολύ από την τρομερή ομάδα της δεκαετίας του ‘70, όταν και μέσα σε αυτή πανηγύρισε πέντε πρωταθλήματα στη Γερμανία και δύο Κύπελλα ΟΥΕΦΑ. Είναι όμως σταθερά μία από τις δυνατές γερμανικές ομάδες, την οποία χαρακτήρισαν πολλοί ως διεκδικήτρια του τίτλου στο πρώτο μισό της χρονιάς. Τέτοια δεν αποδείχθηκε στη συνέχεια, αλλά κατάφερε στο τέλος να κλείσει θέση στην τετράδα και να βρεθεί στους ομίλους του Champions League ξανά μετά το 2016. Τα “πουλάρια” δεν έκαναν ιδιαίτερες μεταγραφές το καλοκαίρι αλλά ούτε και έχασαν κάποιον πρωτοκλασάτο παίκτη τους. Πρόκειται για μια ομάδα με αρκετά καλό υλικό, με πολλές λύσεις επιθετικά (Τιράμ, Πλεά, Στιντλ, Εμπολό) και ικανό προπονητή. Δεν έκανε και το καλύτερο ξεκίνημα στη Bundesliga αλλά θέλει να βρει τα πατήματά της και να αλλάξει τις ισορροπίες σε αυτόν τον όμιλο.

 

ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ

Τερματοφύλακες: Γιαν Ζόμερ, Τομπίας Ζίπελ, Μαξ Γκρουν

Αμυντικοί: Μίκαελ Λανγκ, Τζόρνταν Μπάιερ, Κάαν Χουρτ, Ματίας Γκίντερ, Νίκο Ελβέντι, Τόνι Γιάντσκε, Μαμαντού Ντουκουρέ, Ραμί Μπενσεμπαϊνί, Όσκαρ Βεντ

Μέσοι: Ντένις Ζακάρια, Κρίστοφ Κράμερ, Φλόριαν Νόιχαους, Γιόνας Χόφμαν, Λάζλο Μπένες, Βαλεντίνο Λαζάρο, Χάνες Βολφ, Τόρμπεν Μούζελ, Φαμάνα Κουιζέρα

Επιθετικοί: Μάρκους Τιράμ, Πάτρικ Χέρμαν, Ιμπραχίμα Τραορέ, Λαρς Στιντλ, Αλασάν Πλεά, Μπρίιλ Εμπολό, Χούλιο Βιγιάλμπα

 

Ο προπονητής: Μάρκο Ρόζε

Έκανε όνομα με τη Ζάλτσμπουργκ, όταν τη σεζόν 2017-18 την οδήγησε ως τα ημιτελικά του Europa League. Την επόμενη χρονιά την έφτασε ως τα προημιτελικά της ίδιας διοργάνωσης, ενώ πήρε και δύο πρωταθλήματα στην Αυστρία. Η πολύ καλή του δουλειά εκεί του έδωσε το εισιτήριο για τη Bundesliga, εκεί που στην πρώτη του χρονιά πήγε τη Γκλάντμπαχ στην τετράδα και στην επιστροφή της στο Champions League. Μόλις στα 44 του, ανήκει στην πολύ καλή φουρνιά νεαρών Γερμανών τεχνικών που έχε βγει τελευταία.

 

Το αστέρι: Μάρκους Τιράμ

Ο γιος του άλλοτε σπουδαίου αμυντικού Λιλιάν Τιράμ μετακόμισε πέρσι στη Γερμανία και τη Γκλάντμπαχ από τη Γκινγκάμπ και αν μη τι άλλο η πρώτη του χρονιά ήταν πολύ καλή με 14 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Μαζί με τον Πλεά αλλά και τον Στιντλ γεμίζουν την επιθετική γραμμή των “πουλαριών” και προσφέρουν πλουραλισμό μπροστά. Θα έχει ενδιαφέρον η πρώτη του χρονιά στο Champions League.

 

Η μεταγραφή: Βαλεντίνο Λαζάρο

Λίγα πράγματα στις μεταγραφές για τη Γκλάντμπαχ, με τον Λαζάρο να αποκτάται ως δανεικός από την Ίντερ και να δίνει απλά μια καλή λύση στα δεξιά. Γνωρίζει καλά τα γερμανικά γήπεδα γιατί ήταν δυο χρόνια στη Χέρτα, αλλά δεν έχουμε δει κάποια φοβερή εξέλιξη από αυτόν.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ