Αφιέρωμα στο Μουντιάλ 2018: Β' ΟΜΙΛΟΣ

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Συμμετοχές σε Μουντιάλ: 6

Καλύτερη πορεία: 3^η θέση (1966)

Δύο χρόνια πριν έφτασε στην κορυφαία στιγμή της ιστορίας της, όταν και κατέκτησε για πρώτη φορά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στα γήπεδα της Γαλλίας, νικώντας μάλιστα στον τελικό τη διοργανώτρια. Μπορεί η ομάδα που θα μας παρουσιάσουν οι Ίβηρες στη Ρωσία να μην είναι ακριβώς η ίδια με αυτή που έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης, καθώς απουσιάζουν κάποιοι παίκτες από εκείνη την αποστολή, όμως αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια έχουν αναδειχθεί κάποιοι νέοι και πολύ ταλαντούχοι Πορτογάλοι ποδοσφαιριστές (Μπερνάρντο Σίλβα, Μπρούνο Φερνάντες, Αντρέ Σίλβα, Γκονσάλο Γκέντες, Ζέλσον Μάρτινς) και σε συνδυασμό με τους περισσότερο έμπειρους παίκτες του ρόστερ δημιουργούν ένα σύνολο που έχει μεγάλες δυνατότητες. Πάντως, δεν πρέπει να παραβλέψουμε πως οι Πορτογάλοι παίρνουν μέρος στο Μουντιάλ τη στιγμή που το ποδόσφαιρό τους περνά δύσκολες στιγμές, μετά τα επεισόδια με ξυλοδαρμούς των παικτών της Σπόρτινγκ Λισαβόνας από τους οπαδούς της ομάδας αλλά και τις αποκαλύψεις για στημένα παιχνίδια. Η Πορτογαλία έχει ακόμη ως σημείο αναφοράς της σε Μουντιάλ την τρίτη θέση που είχε πάρει το μακρινό 1966 αλλά και την παρουσία της στα ημιτελικά το 2006 και αν και δε συγκαταλέγεται ανάμεσα στα μεγάλα φαβορί, ποιος μπορεί να ξεγράψει την πρωταθλήτρια Ευρώπης; Η παρέα του Κριστιάνο Ρονάλντο αναμένεται να κατακτήσει μια απ’ τις δυο προνομιούχες θέσεις στον όμιλο και από κει και πέρα στα νοκ άουτ ο Φερνάντο Σάντος γνωρίζει πολύ καλά τη συνταγή.

Το ρόστερ

Τερματοφύλακες: Ρουί Πατρίσιο (-), Άντονι Λόπες (Λιόν), Μπέτο (Γκέζτεπε)

Αμυντικοί: Σέντρικ (Σαουθάμπτον), Ρικάρντο Περέιρα (Λέστερ), Μπρούνο Άλβες (Ρέιντζερς), Πέπε (Μπεσίκτας), Ζοσέ Φόντε (Νταλιάν Γιφάνγκ), Ρούμπεν Ντίας (Μπενφίκα), Ράφαελ Γκερέιρο (Ντόρτμουντ), Μάριο Ρούι (Νάπολι)

Μέσοι: Μανουέλ Φερνάντες (Λοκομοτίβ Μόσχας), Ζοάο Μουτίνιο (Μονακό), Ουίλιαμ Καρβάλιο (Σπόρτινγκ Λισσαβόνας), Ζοάο Μάριο (Γουέστ Χαμ), Μπρούνο Φερνάντες (Σπόρτινγκ Λισσαβόνας), Άντριεν Σίλβα (Λέστερ), Μπερνάρντο Σίλβα (Μάντσεστερ Σίτι)

Επιθετικοί: Κριστιάνο Ρονάλντο (Ρεάλ Μαδρίτης), Ρικάρντο Κουαρέσμα (Μπεσίκτας), Γκονσάλο Γκέντες (Βαλένθια), Ζέλσον Μάρτινς (Σπόρτινγκ Λισσαβόνας), Αντρέ Σίλβα (Μίλαν)

Ο προπονητής: Φερνάντο Σάντος

Ο «δικός μας» Φερνάντο Σάντος έζησε πριν δυο χρόνια τη μεγαλύτερη στιγμή στην προπονητική του σταδιοδρομία, όταν αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με την εθνική Πορτογαλίας. Όπως εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά από το πέρασμά του από ελληνικούς συλλόγους αλλά και από την εξαιρετική του δουλειά στην εθνική μας ομάδα, την οποία είχε οδηγήσει στα προημιτελικά του Euro 2012 και μια ανάσα από τους «8» του Μουντιάλ 2014, δημιουργεί ομάδες όχι τόσο εντυπωσιακές αλλά πολύ ουσιαστικές. Παίζει περισσότερο για το αποτέλεσμα και κάπως έτσι κατέκτησε το Euro με την Πορτογαλία. Τώρα βέβαια έχει στη διάθεσή του μια ομάδα με πολύ ταλέντο και με κάποιους νεαρούς ποδοσφαιριστές, διψασμένους να αποδείξουν πράγματα και στη δεύτερη συμμετοχή του σε Μουντιάλ έχει μπροστά του μία ακόμη μεγάλη πρόκληση.

Το αστέρι: Κριστιάνο Ρονάλντο

Ξεκίνησε άσχημα τη σεζόν, όμως στο δεύτερο μισό πήρε μπροστά και ολοκλήρωσε τη χρονιά κοντά στα… στάνταρ του, με 44 γκολ σε ισάριθμες συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις. Κατέκτησε με τη Ρεάλ Μαδρίτης για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το Champions League και για πέμπτη συνολικά φορά στην καριέρα του, ενώ η όλη κουβέντα για το αν θα παραμείνει ή όχι στη «βασίλισσα», την οποία ξεκίνησε ο ίδιος με δηλώσεις του αμέσως μετά τη λήξη του τελικού στο Κίεβο, είναι άγνωστο αν και σε ποιόν βαθμό θα τον επηρεάσει σε ό, τι έχει να κάνει με τις υποχρεώσεις του με την Πορτογαλία στο Μουντιάλ. Βεβαίως σύλλογοι και εθνική είναι δύο διαφορετικά πράγματα και ο 33χρονος σούπερ σταρ, ενδεχομένως στο τελευταίο του Παγκόσμιο Κύπελλο αν και ο ίδιος έχει δηλώσει πως θέλει να παίζει μέχρι τα 41, θέλει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.

ΙΣΠΑΝΙΑ

Συμμετοχές σε Μουντιάλ: 14

Καλύτερη πορεία: Πρωταθλήτρια κόσμου (2010)

Ο αποκλεισμός της από τη φάση των ομίλων του προηγούμενου Μουντιάλ σηματοδότησε το τέλος εποχής μιας ομάδας που βρέθηκε στο απόγειο της δόξας της την τετραετία 2008-2012, κατακτώντας δύο Euro και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο. Απογοητευτική ήταν και η παρουσία της στο Ευρωπαϊκό της Γαλλίας, αφού αποκλείστηκε στους «16». Στα γήπεδα της Ρωσίας όμως θα δούμε μια αρκετά ανανεωμένη έκδοση της εθνικής Ισπανίας, μια ομάδα ικανή να φτάσει και πάλι ως το τέλος του δρόμου. Οι «φούριας ρόχας» έχουν να μας παρουσιάσουν ένα πλούσιο ρόστερ με λύσεις σε όλες τις θέσεις και μεγάλη ποιότητα ειδικά στη μεσαία γραμμή, με παίκτες όπως ο Ίσκο, ο Τιάγκο Αλκάνταρα, ο Νταβίδ Σίλβα, ο Ασένσιο και φυσικά ο Ινιέστα, στο τελευταίο Μουντιάλ της καριέρας του. Έχουν την τύχη να διαθέτουν στις τάξεις τους τον κορυφαίο πιθανότατα τερματοφύλακα στον κόσμο αυτή τη στιγμή, τον Νταβίδ Ντε Χέα, τον καλύτερο δεξιό οπισθοφύλακα, τον Ντάνι Καρβαχάλ που λίγο έλειψε να χάσει κι άλλη μεγάλη διοργάνωση λόγω τραυματισμού αλλά τελικά το πολύ να μείνει εκτός μόνο από το πρώτο παιχνίδι, αλλά και ένα από τα καλύτερα κεντρικά αμυντικά δίδυμα, χρόνια ζευγάρι στα μετόπισθεν στην εθνική ομάδα, τους Ράμος και Πικέ. Το υλικό της Ισπανίας είναι τόσο πλούσιο, που για τον ομοσπονδιακό τεχνικό της, Ζουλιέν Λοπετέγι, δεν χωρούσαν στην αποστολή παίκτες όπως ο Μοράτα και ο Μάρκος Αλόνσο, δύο παίκτες των οποίων ο αποκλεισμός προκάλεσε μεγάλη κουβέντα.

Το ρόστερ

Τερματοφύλακες: Νταβίδ Ντε Χέα (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Πέπε Ρέινα (Νάπολι), Κέπα Αριθαμπαλάγα (Αθλέτικ Μπιλμπάο)

Αμυντικοί: Ντάνι Καρβαχάλ (Ρεάλ Μαδρίτης), Άλβαρο Οντριοθόλα (Ρεάλ Σοσιεδάδ), Σέρχιο Ράμος (Ρεάλ Μαδρίτης), Ζεράρ Πικέ (Μπαρτσελόνα), Νάτσο (Ρεάλ Μαδρίτης), Θέσαρ Αθπλικουέτα (Τσέλσι), Ζόρντι Άλμπα (Μπαρτσελόνα), Νάτσο Μονρεάλ (Άρσεναλ)

Μέσοι: Σέρχιο Μπουσκέτς (Μπαρτσελόνα), Αντρές Ινιέστα (Βίσελ Κόμπε), Σαούλ Νιγκέθ (Ατλέτικο Μαδρίτης), Κόκε (Ατλέτικο Μαδρίτης), Τιάγκο (Μπάγερν Μονάχου), Μάρκο Ασένσιο (Ρεάλ Μαδρίτης), Νταβίδ Σίλβα (Μάντσεστερ Σίτι), Ίσκο (Ρεάλ Μαδρίτης)

Επιθετικοί: Λούκας Βάσκες (Ρεάλ Μαδρίτης), Ντιέγκο Κόστα (Ατλέτικο Μαδρίτης), Ροντρίγο Μορένο (Βαλένθια), Ιάγο Άσπας (Θέλτα)

Ο προπονητής: Ζουλιέν Λοπετέγι

Κάθισε στον πάγκο της εθνικής ομάδας μετά τις δύο απανωτές αποτυχίες σε Μουντιάλ και Euro, αναλαμβάνοντας το βαρύ φορτίο να διαδεχθεί τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε. Έκανε εξαιρετική δουλειά με τις μικρές ομάδες της Ισπανίας, κατακτώντας το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με την Κ-19 το 2012 και με την Κ-21 το 2013. Στο πρώτο του μεγάλο τουρνουά με την ανδρική ομάδα, αναμένεται να μας παρουσιάσει μια «φρέσκια» σε ιδέες και πρόσωπα Ισπανία, που ήδη βρίσκεται ανάμεσα στα μεγάλα φαβορί.

Το αστέρι: Ίσκο

Μπορεί ακόμη να παλεύει για να εξασφαλίσει θέση βασικού στη Ρεάλ Μαδρίτης, όμως η ποιότητά του είναι αδιαπραγμάτευτη και με όπλο αυτήν, ο Ίσκο έχει αποδείξει πως μπορεί να γίνει ο μεγάλος πρωταγωνιστής της εθνικής Ισπανίας. Στα τελευταία του παιχνίδια με τη φανέλα των «φούριας ρόχας» άλλωστε έχει ξεχωρίσει, όπως στη νίκη με 3-0 επί της Ιταλίας στα προκριματικά, όταν και πέτυχε δύο γκολ, αλλά και στο προ λίγων μηνών φιλικό με την Αργεντινή, όταν οι Ισπανοί «διάλυσαν» με 6-1 την «αλμπισελέστε», με τον Ίσκο να σημειώνει χατ τρικ.

ΜΑΡΟΚΟ

Συμμετοχές σε Μουντιάλ: 4

Καλύτερη πορεία: Φάση των «16» (1986)

Είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά την τελευταία φορά, το Μαρόκο κατάφερε και πάλι να βρεθεί στην τελική φάση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου. Για να πάρει το εισιτήριο για τη Ρωσία, έβγαλε εκτός μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του αφρικανικού ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια, την Ακτή Ελεφαντοστού. Πρόκειται για μια ομάδα με πολλή ποιότητα, με παίκτες όπως ο Ασράφ, ο Ζιγιέκ και ο Μπελχαντά να ξεχωρίζουν από το ρόστερ, όπως βέβαια και ο ηγέτης αυτής της ομάδας, ο Μεντχί Μπενατιά. Θέση στην 23άδα βρήκαν επίσης και οι Ντα Κόστα και Καρσελά, γνωστοί μας από τη θητεία τους στον Ολυμπιακό, όχι όμως και ο άσος της Σαουθάμπτον, Σοφιάν Μπουφάλ. Δυστυχώς για το Μαρόκο, ο όμιλος στον οποίο κληρώθηκε έχει τεράστιο βαθμό δυσκολίας λόγω της παρουσίας της Πορτογαλίας και της Ισπανίας σε αυτόν, όμως τα «λιοντάρια του Άτλαντα» μπαίνουν σε αυτή τη διοργάνωση με σκοπό να δώσουν τη δική τους μάχη. Είναι ικανά για την έκπληξη;

Το ρόστερ

Τερματοφύλακες: Μουνίρ Μουχαμεντί (Νουμάνθια), Γιασίν Μπουνού (Τζιρόνα), Αχμέντ Ρέντα Τανιαούτι (Τανζέρ)

Αμυντικοί: Ασράφ Χακίμι (Ρεάλ Μαδρίτης), Χαμζά Μεντίλ (Λιλ), Μανουέλ Ντα Κόστα (Μπασάκσεχιρ), Μεντχί Μπενατιά (Γιουβέντους), Ρομέν Σαΐς (Γουλβς), Ναμπίλ Ντιράρ (Φενέρμπαχτσε)

Μέσοι: Χακίμ Ζιγιέκ (Άγιαξ), Καρίμ Ελ Αχμαντί (Φέγενορντ), Γιουνές Μπελχαντά (Γαλατάσαραϊ), Φαϊσάλ Φαζρ (Χετάφε), Μπαρκ Μπουσούφα (Αλ-Τζαζίρα), Γιουσέφ Αΐτ Μπενασέρ (Καέν), Νορντίν Άμραμπατ (Λεγανές), Αμίν Χαρίτ (Σάλκε), Μεχντί Καρσελά (Σταντάρ Λιέγης), Σοφιάν Άμραμπατ (Φέγενορντ)

Επιθετικοί: Αγιούμπ Ελ Κααμπί (Μπερκάν), Καλίντ Μπουταΐμπ (Μαλάτιασπορ), Αζίζ Μπουχαντούζ (Σεντ Πάουλι), Γιουσέφ Εν-Νεσιρί (Μάλαγα)

Ο προπονητής: Ερβέ Ρενάρ

Ο 49χρονος Γάλλος τεχνικός είναι σπεσιαλίστας στις αφρικανικές εθνικές ομάδες, αφού πριν το Μαρόκο είχε καθίσει επίσης στον πάγκο των Ζάμπια (δύο φορές), Αγκόλα και Ακτής Ελεφαντοστού, με μεγάλη επιτυχία. Το 2012 οδήγησε τη Ζάμπια στην κατάκτηση του πρώτου της Κόπα Άφρικα, ενώ τρία χρόνια αργότερα κατέκτησε πάλι το τρόπαιο με την Ακτή Ελεφαντοστού. Με καμιά όμως δεν είχε πάρει μέρος σε Μουντιάλ. Το κατάφερε με το Μαρόκο και το γεγονός ότι οδήγησε την ομάδα στα τελικά ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου μετά από 20 χρόνια είναι ένα ακόμη παράσημο στην επιτυχημένη του πορεία σε αφρικανικούς πάγκους.

Το αστέρι: Μεντχί Μπενατιά

Έχει αγωνιστεί τα τελευταία χρόνια σε μερικές από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες, όπως η Ρόμα, η Μπάγερν και την τελευταία διετία η Γιουβέντους. Είναι ο πιο αναγνωρίσιμος Μαροκινός ποδοσφαιριστής και θα ηγηθεί της εθνικής του ομάδας σε αυτό το Μουντιάλ με τον δυναμισμό του και την εμπειρία του στην άμυνα.

ΙΡΑΝ

Συμμετοχές σε Μουντιάλ: 4

Καλύτερη πορεία: Φάση ομίλων

Το Ιράν ήταν από τις πρώτες ομάδες που εξασφάλισαν την πρόκρισή τους στα τελικά του Μουντιάλ της Ρωσίας και θα πάρει μέρος σε δεύτερη συνεχόμενη διοργάνωση, κάτι συμβαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία του. Δεν έχει καταφέρει ποτέ να περάσει από την πρώτη φάση και η λογική λέει ότι δε θα τα καταφέρει ούτε τώρα, αφού έπεσε σε δύσκολο γκρουπ. Παρ’ όλα αυτά, η ομάδα του Κάρλος Κεϊρός θέλει να βάλει δύσκολα στις αντιπάλους της και να φανεί όσο το δυνατόν περισσότερο ανταγωνιστική, με τους Ιρανούς να πιστεύουν πως έχουν τα φόντα για να πραγματοποιήσουν μια αξιοπρεπή παρουσία. Οι Έλληνες φίλαθλοι έχουν ένα λόγο παραπάνω να παρακολουθούν την πορεία του Ιράν σε αυτό το Μουντιάλ, λόγω της παρουσίας των παικτών του Ολυμπιακού, Ανσαριφάρντ και Χατζισαφί, αλλά και του παίκτη της ΑΕΚ, Μασούντ, στην ομάδα.

Το ρόστερ

Τερματοφύλακες: Αλιρέζα Μπεϊρανβάντ (Περσέπολις), Μοχάμαντ Μαζαχερί (Ζομπ Αχάν), Αμίρ Αμπετζαντέχ (Μαρίτιμο)

Αμυντικοί: Ρουζμπέχ Τσεσμί (Εστεγκλάλ), Μιλάντ Μοχαμαντί (Αχμάτ Γκρόζνι), Μορτέζα Πουραλιγκανζί (Αλ Σάαντ), Μοχάμαντ Ρέζα Κχαζναντέχ (Παντίντεχ), Πέζμαν Μονταζερί (Εστεγκλάλ), Μαζίντ Χοσεϊνί (Εστεγκλάλ), Ραμίν Ρεζαϊάν (Οστάνδη)

Μέσοι: Μεχντί Τοραμπί (Σέπα), Εχσάν Χατζισαφί (Ολυμπιακός), Σαΐντ Εζατολαχί (Άμκαρ Περμ), Μασούντ Σοτζέι (ΑΕΚ), Ομίντ Εμπραχιμί (Εστεγκλάλ), Βαχίντ Αμιρί (Περσέπολις), Σαμάν Γκόντος (Έστερσουντ), Αλιρέζα Τζαχανμπαχς (Άλκμααρ), Ασκάν Ντεζάγκα (Νότιγχαμ Φόρεστ)

Επιθετικοί: Καρίμ Ανσαριφάρντ (Ολυμπιακός), Ρέζα Γκουσανεζάντ (Χέρενφεν), Μεχντί Ταρέμι (Αλ-Γκαράφα), Σαρντάρ Αζμούν (Ρούμπιν Καζάν)

Ο προπονητής: Κάρλος Κεϊρός

Οι θητείες του στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ως βοηθός του σερ Άλεξ Φέργκιουσον αλλά και στην τεχνική ηγεσία της Ρεάλ Μαδρίτης και αργότερα της εθνικής Πορτογαλίας, έδωσαν στον Πορτογάλο τεχνικό πολύτιμες εμπειρίες, τις οποίες μετέφερε στην εθνική του Ιράν, όπου βρίσκεται από το 2011. Αποτελεί ένα τεράστιο κεφάλαιο για την ομάδα, έχοντας οδηγήσει τους Πέρσες σε δύο συνεχόμενα Μουντιάλ και μέχρι τα προημιτελικά του Ασιατικού Κυπέλλου το 2015.

Το αστέρι: Σαρντάρ Αζμούν

Ο Ασκάν Ντεζάγκα είναι ο φύσει και θέσει ηγέτης αυτής της ομάδας, τα δικά μας βλέμματα θα πέφτουν στους «Έλληνες» Ανσαριφάρντ, Χατζισαφί και Μασούντ, όμως ο Αζμούν είναι πιθανότατα ό, τι καλύτερο έχει να επιδείξει το Ιράν. Γνωστός και ως «Μέσι του Ιράν», ο άσος της Ρούμπιν είναι σε ηλικία μόλις 23 ετών ο πέμπτος κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία της ομάδας, αφού έχει πετύχει 23 γκολ σε 32 συμμετοχές του με τους Πέρσες.

    ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ