Champions League 2017-18: Ε' ΟΜΙΛΟΣ

Συνέχεια στο μεγάλο μας αφιέρωμα για το Champions League της περιόδου 2017-18 με τον πέμπτο όμιλο.

Ε' ΟΜΙΛΟΣ

ΣΠΑΡΤΑΚ ΜΟΣΧΑΣ

Έτος ίδρυσης: 1922

Πρόεδρος: Σεργκέι Ροντιόνοβ

Γήπεδο: “Otkrytie Arena”, Μόσχα (45.360 θεατές)

Τίτλοι: 22 Πρωταθλήματα, 13 Κύπελλα, 1 Σούπερ Καπ

Τη δεκαετία του '90 ήταν η κραταιά δύναμη του ρωσικού ποδοσφαίρου, όμως τα τελευταία χρόνια έβλεπε διαρκώς την πλάτη των Ζενίτ και ΤΣΣΚΑ, χώρια που για τέσσερεις σερί σεζόν είχε μετριότατες παρουσίες, τερματίζοντας από τέταρτη ως έκτη. Όλα αυτά βέβαια μέχρι πέρσι, όταν και η Σπαρτάκ έκανε τη δική της επανάσταση, τερματίζοντας στην πρώτη θέση με επτά βαθμούς διαφορά από τη δεύτερη ΤΣΣΚΑ και κατακτώντας τον πρώτο της τίτλο από το 2001. Παράλληλα, πήρε και το απευθείας εισιτήριο για τους ομίλους του Champions League και θα πάρει ξανά μέρος στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση μετά από πέντε χρόνια. Η ρωσική ομάδα δεν έχει στο παλμαρέ της κάποια ευρωπαϊκή διάκριση, κατά καιρούς όμως έχει σημειώσει κάποιες αξιοπρόσεκτες πορείες εκτός συνόρων, έχοντας φτάσει δύο φορές στα προημιτελικά (1981, 1996) και μία στα ημιτελικά (1991) του Κυπέλλου Πρωταθλητριών/Champions League, μία στα προημιτελικά (1973) και μία στα ημιτελικά (1993) του Κυπέλλου Κυπελλούχων, καθώς και δύο φορές στα προημιτελικά (1984, 2011) και μία στα ημιτελικά (1998) του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ/Europa League. Ο όμιλος δεν είναι απαγορευτικός για μια ομάδα με φιλοδοξίες και η Σπαρτάκ θα επιχειρήσει την έκπληξη.

Ο προπονητής: Μάσιμο Καρέρα

Στην πρώτη του δουλειά ως πρώτος προπονητής μιας ομάδας, ο Ιταλός τεχνικός τα πήγε περίφημα, χαρίζοντας στη Σπαρτάκ το πρωτάθλημα Ρωσίας μετά από 16 χρόνια. Ο Μάσιμο Καρέρα, με πολυετή θητεία στο ιταλικό ποδόσφαιρο ως παίκτης κυρίως των Μπάρι, Γιουβέντους και Αταλάντα, εργαζόταν μέχρι πέρσι ως βοηθός προπονητών, έχοντας περάσει από Γιουβέντους και εθνική Ιταλίας, ενώ ως τέτοιος πήγε αρχικά στη Σπαρτάκ. Η απομάκρυνση όμως του τότε προπονητή των Ρώσων, Ντμίτρι Αλένιτσεφ, στις αρχές του Αυγούστου 2016, του έδωσε την ευκαιρία να καθοδηγήσει για πρώτη φορά ομάδα ως πρώτος προπονητής και εκείνος την άρπαξε απ' τα μαλλιά. Το 2012 είχε αντικαταστήσει προσωρινά τον Αντόνιο Κόντε στη Γιουβέντους, λόγω τιμωρίας που του είχε επιβληθεί, και είχε οδηγήσει τους “μπιανκονέρι” στην κατάκτηση του ιταλικού Σούπερ Καπ. Όπως είναι λογικό, πέρσι αναδείχθηκε προπονητής της χρονιάς στη Ρωσία.

Το αστέρι: Κουίνσι Πρόμες

Βρίσκεται ήδη τρία χρόνια στη Ρωσία, πραγματοποιώντας πάντα πολύ καλές χρονιές με αρκετά γκολ και όντας σταθερά ένας από τους καλύτερους παίκτες της Σπαρτάκ. Πέρσι βοήθησε τα μέγιστα την ομάδα του να κατακτήσει τον τίτλο, σκοράροντας 12 φορές και μοιράζοντας 10 ασίστ, τις περισσότερες από κάθε άλλον παίκτη στο πρωτάθλημα. Ο 25χρονος εξτρέμ έχει δικαιολογήσει μέχρι και το τελευταίο ευρώ από τα 11,5 εκατομμύρια που ξόδεψε η Σπαρτάκ για να τον πάρει από την Τβέντε το 2014, ενώ πλέον είναι και βασικό στέλεχος της εθνικής Ολλανδίας.

Η μεταγραφή: Μάριο Πάσαλιτς

Από το 2014 ανήκει στην Τσέλσι, όμως δεν έχει καταφέρει να βρει θέση στην αγγλική ομάδα και κάθε χρόνο οι “μπλε” τον δανείζουν σε διάφορους συλλόγους. Πέρσι πήρε αρκετές συμμετοχές στη Μίλαν, μαζί και πολλές εμπειρίες, ενώ ήταν αυτός που σκόραρε το τελευταίο νικητήριο πέναλτι που χάρισε στην ομάδα το ιταλικό Σούπερ Καπ κόντρα στη Γιουβέντους, το πρώτο τρόπαιο των “ροσονέρι” μετά το 2011. Στη Σπαρτάκ λογικά θα βρει ακόμη περισσότερο χρόνο και οι Ρώσοι ευελπιστούν να αποτελέσει μια σημαντική ενίσχυση στη μεσαία γραμμή.

ΣΕΒΙΛΛΗ

Έτος ίδρυσης: 1890

Πρόεδρος: Χοσέ Κάστρο Καρμόνα

Γήπεδο: “Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν”, Σεβίλλη (42.714 θεατές)

Τίτλοι: 1 Πρωτάθλημα, 5 Κύπελλα, 1 Σούπερ Καπ, 5 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ/Europa League, 1 Σούπερ Καπ Ευρώπης

Η Σεβίλλη είναι μία ομάδα απόλυτα συνυφασμένη με τη δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση, το Europa League δηλαδή ή παλαιότερα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Και πώς αλλιώς, αφού οι Ανδαλουσιάνοι κατέκτησαν δύο σερί Κύπελλα ΟΥΕΦΑ (2006, 2007) και τρία σερί Europa League (2014, 2015, 2016) μέσα σε δέκα χρόνια, φτάνοντας συνολικά τους πέντε τίτλους, που τους κάνουν την πιο επιτυχημένη ομάδα στην ιστορία της διοργάνωσης. Έτσι λοιπόν, στόχος πλέον για τους “νερβιονένσες” είναι η διάκριση στο υψηλότερο επίπεδο, δηλαδή στο Champions League, στο οποίο θα πάρουν μέρος μόλις για πέμπτη φορά, περνώντας πολύ δύσκολα το εμπόδιο της Μπασακσεχίρ στα προκριματικά. Οι Σεβιγιάνοι δεν έχουν καταφέρει ποτέ να φτάσουν πιο μακριά από τη φάση των “16” (μόνο στο παλιό Κύπελλο Πρωταθλητριών είχαν φτάσει ως τα προημιτελικά, το μακρινό 1958) και φέτος θέλουν να κυνηγήσουν την υπέρβαση. Ξανά με νέο προπονητή, μιας και το πρότζεκτ με τον Χόρχε Σαμπάολι διήρκησε μόλις μια σεζόν αφού ο πρώην πια τεχνικός της ομάδας συνεχίζει στην εθνική Αργεντινής, με δύο σημαντικές επιστροφές παικτών (Μπανέγα, Χέσους Νάβας) αλλά και με άλλες δυνατές προσθήκες (Μουριέλ, Κίερ), το καμάρι της Ανδαλουσίας ετοιμάζεται να παρουσιαστεί και πάλι άκρως ανταγωνιστικό σε Ισπανία και Ευρώπη.

Ο προπονητής: Εντουάρντο Μπερίτσο

Ο Χόρχε Σαμπάολι άφησε τη Σεβίλλη για τον πάγκο της “αλμπισελέστε”, όμως οι Ανδαλουσιάνοι δεν άργησαν να βρουν τον αντικαταστάτη του στο πρόσωπο του συμπατριώτη του, Εντουάρντο Μπερίτσο. Ο 47χρονος τεχνικός εντυπωσίασε με τη δουλειά του στη Θέλτα, βγάζοντας την ομάδα της Γαλικίας στην Ευρώπη τη δεύτερη χρονιά του εκεί και φτάνοντάς την πέρσι μία ανάσα από τον τελικό του Europa League αλλά και ως τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ισπανίας. Φέτος θα ζήσει ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις και το προφίλ του μοιάζει ιδανικό για μια ομάδα όπως η Σεβίλλη.

Το αστέρι: Χέσους Νάβας

Πέρασε σχεδόν μία ολόκληρη ποδοσφαιρική ζωή στη Σεβίλλη (2003-2013), βιώνοντας τα πρώτα χρυσά χρόνια του συλλόγου στην Ευρώπη με τις δύο κατακτήσεις Κυπέλλων ΟΥΕΦΑ και υπήρξε πάντα ένα από τα αγαπημένα παιδιά της ομάδας. Το 2013 έφυγε για τη Μάντσεστερ Σίτι, όμως η αλήθεια είναι πως δε μπόρεσε ποτέ να προσαρμοστεί στην Αγγλία κι έτσι φέτος επέστρεψε στο σπίτι του. Θα είναι ο ηγέτης σε μία ομάδα όπου η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχουν σταρ και όλοι δουλεύουν για το σύνολο.

Η μεταγραφή: Έβερ Μπανέγα

Κι αυτός, όπως και ο Χέσους Νάβας, επέστρεψε φέτος στο “Σάντσεθ Πιθχουάν”, έχοντας πέρσι ένα πολύ μέτριο πέρασμα από την Ίντερ. Με τη Σεβίλλη έκανε τα καλύτερα παιχνίδια του, με αποκορύφωμα την προπέρσινη σεζόν, και έχει ως στόχο να βρει ξανά τον εαυτό του αγωνιζόμενος με την ισπανική ομάδα. Αν φτάσει και πάλι τα προπέρσινα στάνταρ του, θα είναι ένας από τους πιο κομβικούς παίκτες της φετινής σεζόν για τους Ανδαλουσιάνους.

ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ

Έτος ίδρυσης: 1892

Πρόεδρος: Τομ Βέρνερ

Γήπεδο: “Άνφιλντ”, Λίβερπουλ (54.074 θεατές)

Τίτλοι: 18 Πρωταθλήματα, 7 Κύπελλα, 8 Λιγκ Καπ, 15 Κομιούνιτι Σιλντ, 5 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Champions League, 3 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 3 Σούπερ Καπ Ευρώπης

Τερματίζοντας στην πρώτη τετράδα της Premier League και ξεπερνώντας στα προκριματικά τον σκόπελο της γερμανικής Χοφενχάιμ, η Λίβερπουλ επέστρεψε τρία χρόνια μετά εκεί που ανήκει, στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Αυτή θα είναι μόλις η δεύτερη συμμετοχή των “κόκκινων” την τρέχουσα δεκαετία, με τους πεντάκις πρωταθλητές Ευρώπης να ψάχνουν τον τρόπο να μπουν και πάλι ανάμεσα στους κορυφαίους και τον τελευταίο καιρό φαίνεται πως βρίσκονται σε καλό δρόμο. Το 2016 διεκδίκησαν το πρώτο τους ευρωπαϊκό τρόπαιο μετά από έντεκα χρόνια χωρίς όμως να το καταφέρουν (τελικός Europa), ενώ φέτος είναι στα “αστέρια”, με την ομάδα να τρέχει ένα αρκετά ενδιαφέρον πρότζεκτ. Στην Premier League ξεκίνησαν καλά φέτος, το καλοκαίρι προσέθεσαν ταχύτητα και ποιότητα μεσοεπιθετικά με τις μεταγραφές των Σαλάχ και Τσάμπερλεϊν, όμως προς έκπληξη όλων δεν ενίσχυσαν καθόλου το κέντρο της άμυνάς τους, τη μεγάλη τους “πληγή” δηλαδή τα τελευταία χρόνια. Η Λίβερπουλ είναι μια εξαιρετική ομάδα από τη μέση και μπροστά, παίζει γρήγορο και όμορφο ποδόσφαιρο, και αν είχε ενισχυθεί και στα μετόπισθεν θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ικανή για μεγάλα πράγματα σε Αγγλία και Ευρώπη. Τώρα, μέχρι νεωτέρας, παραμένει ερωτηματικό το πού μπορεί να φτάσει. Όπως ερωτηματικό αποτελεί το πώς θα διαχειριστεί ο Κλοπ τον Κουτίνιο, με ποιό τρόπο θα επιτευχθεί η ομαλή επανένταξη του Βραζιλιάνου στην ομάδα και ποιά θα είναι η αντίδραση του κόσμου μετά από όλο αυτό το σήριαλ της ανεπιτυχούς τελικά μεταγραφής του στη Μπαρτσελόνα και τη στάση που κράτησε ο 25χρονος άσος.

Ο προπονητής: Γιούργκεν Κλοπ

Ένας από τους πιο απίστευτους τύπους στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ο Γερμανός τεχνικός είναι εξαιρετικός στο επικοινωνιακό παιχνίδι και στις αφοπλιστικές ατάκες. Πρόκειται φυσικά και για έναν εξαιρετικό προπονητή, ο οποίος έχει αλλάξει τη Λίβερπουλ προς το καλύτερο στα περίπου δύο χρόνια που βρίσκεται στον πάγκο της. Την πρώτη του χρονιά την έφτασε σε δύο τελικούς (Λιγκ Καπ, Europa League) τους οποίους όμως δεν μπόρεσε να κερδίσει, ενώ πέρσι πέτυχε τον στόχο της εξόδου στο Champions League. Έχει εξαιρετική σχέση και επικοινωνία με τους οπαδούς, είναι πάντα κοντά στους ποδοσφαιριστές του και οι άνθρωποι της Λίβερπουλ τον εμπιστεύονται απόλυτα, πεπεισμένοι πως μπορεί να οδηγήσει την ομάδα στις επιτυχίες.

Το αστέρι: Σαντιό Μανέ

Κανονικά εδώ θα έπρεπε να βρίσκεται ο Φελίπε Κουτίνιο, ο οποίος στη Λίβερπουλ έχει εξελιχθεί σε πάικτη παγκόσμιας κλάσης, όμως για τους λόγους που αναφέραμε παραπάνω αποτελεί ερωτηματικό σε τι κατάσταση θα παρουσιαστεί φέτος. Αυτή τη στιγμή, ο Σαντιό Μανέ μοιάζει να είναι ένας από τους σημαντικότερους παίκτες στην ομάδα, με τον ταχύτατο Σενεγαλέζο εξτρέμ να πραγματοποιεί φοβερή χρονιά πέρσι και να έχει ξεκινήσει “ζεστός” και φέτος με 3 γκολ σε ισάριθμα παιχνίδια στην Αγγλία.

Η μεταγραφή: Μοχάμεντ Σαλάχ

Πρόκειται για την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της ομάδας του λιμανιού, με την αγορά του Αιγύπτιου εξτρέμ από τη Ρόμα να κοστίζει 42 εκατομμύρια ευρώ. Έχει “κουμπώσει” ήδη τέλεια στα πλάνα του Κλοπ, έχει συνθέσει ένα ταχύτατο δίδυμο εξτρέμ με τον Μανέ και ήδη έχει σημειώσει 3 γκολ και 2 ασίστ στα πρώτα του 5 παιχνίδια με τους “κόκκινους”.

ΜΑΡΙΜΠΟΡ

Έτος ίδρυσης: 1960

Πρόεδρος: Ντράγκο Κόταρ

Γήπεδο: “Ljudski vrt”, Μάριμπορ (12.702 θεατές)

Τίτλοι: 14 Πρωταθλήματα, 9 Κύπελλα, 4 Σούπερ Καπ, 1 Κύπελλο Ιντερτότο

Η πιο επιτυχημένη ομάδα της Σλοβενίας επέστρεψε πέρσι στους τίτλους και θα συμμετάσχει για τρίτη φορά στην ιστορία της στους ομίλους του Champions League. Για να βρεθούν στη μεγάλη γιορτή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, οι Σλοβένοι χρειάστηκε να περάσουν από τρεις προκριματικούς γύρους, αποκλείοντας κατά σειρά τις Μόσταρ από τη Βοσνία, Χαφναρφιορντούρ από την Ισλανδία και Χάποελ Μπέερ Σεβά από το Ισραήλ. Γενικότερα δεν έχουν να επιδείξουν κάποια σπουδαία πορεία εκτός συνόρων, εκτός από την κατάκτηση του ήσσονος σημασίας Κυπέλλου Ιντερτότο το 2006. Η πρόκριση όμως στους ομίλους του Champions League ή του Europa League τα τελευταία χρόνια είναι από μόνη της μεγάλη επιτυχία για τον σύλλογο. Διευθυντής ποδοσφαίρου της ομάδας είναι μία από τις σπουδαιότερες φυσιογνωμίες του σλοβενικού ποδοσφαίρου και πρώτος σκόρερ της εθνικής ομάδας, ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς, γνωστός μας από το περιπετειώδες πέρασμά του από τον Ολυμπιακό. Ο Ζάχοβιτς βρίσκεται σε αυτό το πόστο από το 2007, βοηθώντας τη Μάριμπορ να ξεπεράσει τις οικονομικές της δυσκολίες και να γίνει ξανά η μεγάλη δύναμη στη χώρα.

Ο προπονητής: Ντάρκο Μίλανιτς

Διανύει τη δεύτερη θητεία του στη Μάριμπορ, μιας και είχε καθίσει στον πάγκο της ομάδας για πέντε χρόνια στο παρελθόν (2008-2013), ως προσωπική επιλογή του Ζάχοβιτς, οδηγώντας την σε τέσσερα πρωταθλήματα και στους ομίλους του Europa League. Τον Μάρτη του 2016 επέστρεψε στον σύλλογο και τον έκανε και πάλι πρωταθλητή.

Το αστέρι: Μάρκος Ταβάρες

Ο κορυφαίος ξένος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της Μάριμπορ βρίσκεται στην ομάδα από το 2008 και είναι ο πρώτος σε συμμετοχές και σε γκολ στην ιστορία της πρωταθλήτριας Σλοβενίας. Ο Βραζιλιάνος στράικερ έχει αναδειχθεί τρεις φορές πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα, δύο φορές παίκτης της χρονιάς στη Σλοβενία και πέντε φορές καλύτερος παίκτης της Μάριμπορ. Είναι επίσης με διαφορά ο πρώτος σκόρερ της ομάδας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Η μεταγραφή: Γιασμίν Μεσάνοβιτς

Ελάχιστα πράγματα μεταγραφικά για τη Μάριμπορ. Η πιο ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι αυτή του Βόσνιου επιθετικού, ο οποίος πήγε ως ελέυθερος στην πρωταθλήτρια Σλοβενίας από τη Μόσταρ και έχει ήδη 3 γκολ σε 12 συμμετοχές φέτος.

    ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ