Champions League 2017-18: ΣΤ' ΟΜΙΛΟΣ

Ο έκτος όμιλος του φετινού Champions League παίρνει σειρά στο αφιέρωμά μας στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

ΣΤ' ΟΜΙΛΟΣ

ΣΑΧΤΑΡ ΝΤΟΝΕΤΣΚ

Έτος ίδρυσης: 1936

Πρόεδρος: Ρινάτ Αχμέτοφ

Γήπεδο: “Μέταλιστ Στάντιουμ”, Χάρκοβο (40.003 θεατές)

Τίτλοι: 10 Πρωταθλήματα, 11 Κύπελλα, 8 Σούπερ Καπ, 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

Τα χρήματα του Ρινάτ Αχμέτοβ και το εξαιρετικό σκάουτινγκ που διαθέτει ο σύλλογος στη Βραζιλία έχουν κάνει την ομάδα, ήδη από την περασμένη δεκαετία, υπερδύναμη στην Ουκρανία και ένα υπολογίσιμο μέγεθος στην Ευρώπη. Η Σαχτάρ έχει κατακτήσει και τα δέκα πρωταθλήματά της τα τελευταία δεκαέξι χρόνια, με τελευταίο αυτό της περσινής χρονιάς, χάρη στο οποίο επέστρεψε στην κορυφή μετά από δύο σεζόν που έβλεπε την πλάτη της Ντιναμό Κιέβου. Παράλληλα, έχει γίνει και τακτική θαμώνας των ομίλων του Champions League, μιας και φέτος ετοιμάζεται για τη δωδέκατή της συμμετοχή, έχοντας φτάσει ως τα προημιτελικά το 2011. Ωστόσο, η μεγαλύτερή της διάκριση έχει έρθει στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, αφού το 2009 ήταν η νικήτρια της διοργάνωσης. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, η Σαχτάρ φαινόταν να είναι μια μετοχή που διαρκώς ανέβαινε στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο, όμως ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας επηρέασε σε μεγάλο βαθμό το ουκρανικό ποδόσφαιρο και κατά συνέπεια την εξέλιξη της ομάδας. Ο σύλλογος αναγκάστηκε να ξεριζωθεί από το Ντόνετσκ, μετέφερε τα γραφεία του στο Κίεβο, εγκαταλείποντας και την ολοκαίνουρια και υπερσύγχρονη έδρα της ομάδας, το “Donbass Arena”, η οποία έχει υποστεί σημαντικές ζημιές λόγω των εχθροπραξιών. Αποτέλεσμα, η Σαχτάρ να δίνει για δύο χρόνια τα παιχνίδια της στο Λβιβ και από πέρσι στο Χάρκοβο, όπου τώρα είναι η τωρινή της έδρα. Χωρίς να έχει κάνει φέτος ιδιαίτερες προσθήκες αλλά ούτε και κάποια από τις πανάκριβες πωλήσεις που μας είχε συνηθίσει, στηριζόμένη παραδοσιακά και πάλι στους πολλούς Βραζιλιάνους που έχει στο ρόστερ και σε κάποιους έμπειρους Ουκρανούς, θα προσπαθήσει για ό, τι καλύτερο παρά τις δυσκολίες.

Ο προπονητής: Πάουλο Φονσέκα

Το φορτίο ήταν βαρύ πέρσι για τον 44χρονο Πορτογάλο τεχνικό, ο οποίος κλήθηκε να αντικαταστήσει τον κορυφαίο προπονητή στην ιστορία της Σαχτάρ, τον θρυλικό Μιρτσέα Λουτσέσκου, που αποχώρησε μετά από δώδεκα χρόνια στον πάγκο της ομάδας. Στην πρώτη του δουλειά μακριά από τη χώρα του, ο Φονσέκα τα πήγε εξαιρετικά, κατακτώντας το τρεμπλ στην Ουκρανία και κερδίζοντας τον τίτλο του καλύτερου προπονητή στη λίγκα. Φέτος στο Champions League θα έχει την ευκαιρία να ανεβάσει κι άλλο τις μετοχές του.

Το αστέρι: Τάισον

Βρίσκεται από τον Γενάρη του 2013 στην ομάδα και συνεχίζει φυσικά τη μεγάλη παράδοση που έχει η Σαχτάρ με τους Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές. Από το 2010 στην Ουκρανία, καθώς έπαιξε πρώτα με τη φανέλα της Μέταλιστ, δεν έχει πωληθεί ακόμη όπως άλλοι συμπατριώτες του και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παίκτες των πρωταθλητών.

Η μεταγραφή: Νταβίτ Κοτσολάβα

Για την ακρίβεια δεν πρόκειται για την καλύτερη μεταγραφή αλλά ουσιαστικά για τη μοναδική που πραγματοποίησε η Σαχτάρ. Ο διεθνής Γεωργιανός μέσος μετακινήθηκε ως ελεύθερος από την Τσερνομόρετς Οδησσού, όμως ακόμη δεν έχει αγωνιστεί με τη νέα του ομάδα.

ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΣΙΤΙ

Έτος ίδρυσης: 1880

Πρόεδρος: Καλντούν Αλ Μουμπάρακ

Γήπεδο: “Etihad”, Μάντσεστερ (55.097 θεατές)

Τίτλοι: 4 Πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα, 4 Λιγκ Καπ, 4 Κομιούνιτι Σιλντ, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων

Από το 2008 και μετά που βγήκε στον αφρό χάρη στα πετροδόλαρα των Αράβων ιδιοκτητών της, η Μάντσεστερ Σίτι έχει καταφέρει να αλλάξει επίπεδο και συγκαταλέγεται πλέον ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις της Αγγλίας, έχοντας πανηγυρίσει από τότε δύο φορές την κατάκτηση της Premier League. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο όμως ακόμη δε μπορεί να πετύχει τη διάκριση. Πρόπερσι έφτασε για πρώτη φορά ως τα ημιτελικά, μένοντας εκτός τελικού από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ, όμως πέρσι πραγματοποίησε πισωγύρισμα, ολοκληρώνοντας την πορεία της μόλις στους “16”, αφού αποκλείστηκε από τη Μονακό. Η περσινή χρονιά ήταν γενικότερα αποτυχημένη για τους “πολίτες”, μιας και δεν κατάφεραν να πανηγυρίσουν κάποιον τίτλο, όμως το καλοκαίρι πραγματοποιήθηκε μεγάλο ξεκαθάρισμα στην ομάδα καθώς αποχώρησαν ποδοσφαιριστές που δεν υπολογίζονταν, ενώ ενισχύθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό τα άκρα της άμυνας, με τις ακριβές μεταγραφές των Γουόκερ, Μεντί και Ντανίλο. Επιπλέον, οι “γαλάζιοι” του Μάντσεστερ διαθέτουν μία εξαιρετική μεσοεπιθετική γραμμή, η οποία έγινε ακόμη πιο πλούσια με την προσθήκη του Μπερνάρντο Σίλβα και πλέον ο Γκουαρντιόλα έχει στα χέρια του το υλικό που επιθυμούσε. Ο τίτλος στην Αγγλία είναι ο μεγάλος στόχος αλλά κάποια στιγμή η Σίτι πρέπει να αλλάξει και το στάτους της στην Ευρώπη και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά στο Μάντσεστερ.

Ο προπονητής: Πεπ Γκουαρντιόλα

Οι άνθρωποι της Σίτι “γλυκοκοίταζαν” χρόνια τώρα τον Καταλανό τεχνικό και πέρσι το καλοκαίρι ο πολυαναμενόμενος “γάμος” έγινε. Η πρώτη του χρονιά στην Αγγλία όμως δεν ήταν αυτό που περίμενε ο Πεπ, μιας και για πρώτη φορά στην προπονητική του καριέρα έμεινε χωρίς τίτλο. Φέτος πραγματοποίησε τις αλλαγές που ήθελε στην ομάδα, έχει πλέον περισσότερη εμπειρία από το αγγλικό ποδόσφαιρο μετά από ένα χρόνο στη Σίτι, όμως γνωρίζει πολύ καλά πως πια οι απαιτήσεις είναι πολύ μεγαλύτερες και η περίοδος χάριτος έχει τελειώσει.

Το αστέρι: Σέρχιο Αγουέρο

Ένας από τους κορυφαίους φορ της εποχής μας, ο Σέρχιο Αγουέρο έχει βγάλει και με το παραπάνω τα χρήματα που δαπανήθηκαν πριν από έξι χρόνια για την αγορά του από την Ατλέτικο Μαδρίτης. Γνωρίζει όσο λίγοι να κάνει γκολ και την παραμικρή ευκαιρία που θα του δοθεί, έχει περάσει τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του στη Σίτι και είναι σταθερά ο πρώτος σκόρερ της ομάδας τις τελευταίες τρεις σεζόν (και πρώτος σκόρερ στην ιστορία της με 170 γκολ) όντας πάντα απολύτως συνεπής στο ραντεβού του με τα δίχτυα.

Η μεταγραφή: Μπερνάρντο Σίλβα

Την περσινή χρονιά έκανε το μεγάλο ξεπέταγμα μέσω των εξαιρετικών εμφανίσεών του στη Μονακό και από πολύ νωρίς στο μεταγραφικό παζάρι οι “πολίτες” τον έκαναν δικό τους έναντι 50 εκατομμυρίων ευρώ. Με την απόκτησή του και την παρουσία επίσης παικτών όπως ο Ντε Μπρόινε, ο Νταβίντ Σίλβα, ο Στέρλινγκ και ο Σανέ, η Σίτι είναι πανίσχυρη μεσοεπιθετικά. Φυσικά, τεράστια ενίχυση στα άκρα της άμυνας δίνουν οι Γουόκερ και Μεντί, για την αγορά των οποίων ο σύλλογος ξόδεψε 108,5 εκατομμύρια ευρώ!

ΝΑΠΟΛΙ

Έτος ίδρυσης: 1926

Πρόεδρος: Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις

Γήπεδο: “Σαν Πάολο”, Νάπολι (60.240 θεατές)

Τίτλοι: 2 Πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα, 2 Σούπερ Καπ, 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ

Για τέταρτη φορά στην ιστορία της και δεύτερη συνεχόμενη βρίσκεται η Νάπολι στη φάση των ομίλων του Champions League. Η ομάδα του ιταλικού νότου πέρασε με χαρακτηριστική ευκολία το εμπόδιο της Νις στα πλέι οφ και θα πάρει μέρος στην κορυφαία διοργάνωση, έχοντας πέσει και σε έναν όμιλο που της επιτρέπει να κάνει σχέδια για τη συνέχεια. Οι Ναπολιτάνοι ζουν ακόμη με τις σπουδαίες αναμνήσεις της δεκαετίας του '80, τότε που ο Ντιέγκο Μαραντόνα χάρισε στην ομάδα δύο πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, όμως τα τελευταία χρόνια έχουν επιστρέψει σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ιταλία και αναζητούν τον επόμενο “ήρωα” που θα τους οδηγήσει ξανά σε έναν τίτλο. Μαζί με τη Ρόμα, είναι οι ομάδες που κυνηγούν διαρκώς τη Γιουβέντους στη Serie A, όμως τουλάχιστον έως τώρα δε μπορούν να διεκδικήσουν το σκουντέτο με αξιώσεις ως το τέλος. Στο Champions League δεν έχουν κάποια σπουδαία παράδοση, σταματώντας σε δύο περιπτώσεις στη φάση των “16”, και τις δύο φορές από ομάδες που στη συνέχεια πήραν το τρόπαιο (Τσέλσι 2012, Ρεάλ 2017). Το καλοκαίρι οι “παρτενοπέι” δεν υπήρξαν ιδιαίτερα δραστήριοι στο μεταγραφικό παζάρι και η φετινή ομάδα δε θα έχει ουσιαστικές διαφορές με την περσινή, η οποία είχε παίξει πολύ όμορφο ποδόσφαιρο σε ένα μεγάλο μέρος της σεζόν.

Ο προπονητής: Μαουρίτσιο Σάρι

Διανύει την τρίτη του χρονιά στη Νάπολι και παρ' όλο που δεν έχει καταφέρει να πανηγυρίσει ακόμη κάποιον τίτλο με τους “παρτενοπέι”, η δουλειά του εκτιμάται, μιας και έχει δημιουργήσει μία ομάδα η οποία και όμορφο ποδόσφαιρο παίζει και σκοράρει πολύ. Ο 58χρονος τεχνικός έχει καθίσει στον πάγκο πάρα πολλών μικρών ιταλικών ομάδων, όμως στη Νάπολι οι απαιτήσεις σαφώς και είναι διαφορετικές και ο Ιταλός γνωρίζει πως πέρα από μία ομάδα ευχάριστη στο μάτι, θα πρέπει να δημιουργήσει και μία ομάδα που να είναι ικανή να κατακτήσει τίτλους.

Το αστέρι: Ντρις Μέρτενς

Ο Μάρεκ Χάμσικ είναι ο μεγάλος ηγέτης αυτής της ομάδας, όμως η χρονιά που έκανε πέρσι ο Βέλγος εξτρέμ ήταν πραγματικά ονειρική. Ο 30χρονος άσος σκόραρε 28 γκολ στη Serie A και 34 σε όλες τις διοργανώσεις, ενώ πήρε και το βραβείο του κορυφαίου Βέλγου ποδοσφαιριστή για το 2016. Μαζί με τον επίσης εξαιρετικό Ινσίνιε τράβηξαν σχεδόν μόνοι τους το κουπί επιθετικά για τους Ναπολιτάνους, μιας και ο Μίλικ, που αποκτήθηκε ως αντικαταστάτης του Ιγκουαΐν, ήταν τραυματίας για μεγάλο μέρος της χρονιάς.

Η μεταγραφή: Μάρκο Ρογκ

Πολύ λίγα πράγματα μεταγραφικά για τη Νάπολι, η οποία πήρε ως δανεικό από τη Ρόμα τον Μάριο Ρουί και αγόρασε τον Αντάμ Ουνάς από τη Μπορντό. Απέκτησε όμως τα δικαιώματα δύο ποδοσφαιριστών που έπαιξαν πέρσι ως δανεικοί στο “Σαν Πάολο”, του Νίκολα Μαξίμοβιτς και του Μάρκο Ρογκ, με τον τελευταίο να είναι ένας εξελίξιμος μέσος, μόλις 21 ετών, τον οποίο πιστεύουν αρκετά στον ιταλικό νότο.

ΦΕΓΕΝΟΡΝΤ

Έτος ίδρυσης: 1908

Πρόεδρος: Γκέραρντ Χέτμερ

Γήπεδο: “Ντε Κάιπ”, Ρότερνταμ (51.177 θεατές)

Τίτλοι: 15 Πρωταθλήματα, 12 Κύπελλα, 3 Σούπερ Καπ, 1 Κύπελλο Πρωταθλητριών, 2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 1 Διηπειρωτικό, 5 Κύπελλα Ιντερτότο

Αξέχαστη θα μείνει η περσινή χρονιά σε όλους τους φίλους της Φέγενορντ, καθώς ήταν σημαδιακή για την ομάδα. Για πρώτη φορά μετά το 1999, ο σύλλογος του Ρότερνταμ κατέκτησε την ολλανδική Eredivisie, σε μία τεράστια επιτυχία για μία ομάδα με μεγάλη ιστορία και ένδοξο παρελθόν, που όμως τα τελευταία χρόνια αντιμετώπισε πολλά προβλήματα, φτάνοντας ακόμη μία ανάσα από τη χρεοκοπία. Ο πρώτος τίτλος μετά από 18 ολόκληρα χρόνια όμως ήρθε να βάλει τέλος στις “πέτρινες” περιόδους της Φέγενορντ, με τη μεγάλη επιτυχία να γιορτάζεται έξαλλα και τη μέρα της φιέστας, μπροστά στο δημαρχείο του Ρότερνταμ, να μοιάζει με επίσημη αργία για όλη την πόλη! Η πρωταθλήτρια Ολλανδίας διαθέτει πλούσια ευρωπαϊκή ιστορία, όντας η πρώτη ολλανδική ομάδα που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών (1970), ενώ στην τροπαιοθήκη της έχει και δύο Κύπελλα ΟΥΕΦΑ (1973, 2002). Φέτος θα πάρει μέρος στους ομίλους του Champions League για πρώτη φορά μετά από δεκαπέντε χρόνια. Στα μείον της φυσικά, το ότι βασίζεται κυρίως σε νεαρους παίκτες που δεν έχουν εμπειρία από ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ενώ δεν υπάρχει πια στην ομάδα ο πολύπειρος Ντιρκ Κάουτ, ο οποίος κρέμασε τα παπούτσια του ως πρωταθλητής στο τέλος της περασμένης χρονιάς.

Ο προπονητής: Τζιοβάνι Φαν Μπρόνκχορστ

Πολύ καλό αριστερό μπακ στα νιάτα του, με θητεία σε Άρσεναλ και Μπαρτσελόνα μεταξύ άλλων, έκλεισε την ποδοσφαιρική καριέρα του στην ομάδα απ' όπου ξεκίνησε, τη Φέγενορντ. Το κλαμπ του Ρότερνταμ τον προσέλαβε το 2011 ως βοηθό προπονητή και το 2015 του έδωσε την ευκαιρία να καθοδηγήσει ως πρώτος την ομάδα. Τα αποτελέσματα είναι μέχρι τώρα εξαιρετικά, αφού στην πρώτη του χρονιά κέρδισε το Κύπελλο, στη δεύτερη το ιστορικό πρωτάθλημα μετά από 18 χρόνια, ενώ ήδη η φετινή σεζόν ξεκίνησε με τη Φέγενορντ να κατακτά το ολλανδικό Σούπερ Καπ.

Το αστέρι: Νικολάι Γιόργκενσεν

Ο Δανός επιθετικός έκανε φοβερή πρώτη χρονιά στην Ολλανδία με τη Φέγενορντ πέρσι, σκοράροντας 21 γκολ στο πρωτάθλημα και 25 σε όλες τις διοργανώσεις, παίρνοντας και τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην Eredivisie. Απόντος πλέον του Κάουτ, θα έχει ακόμη περισσότερες ευθύνες στο σκοράρισμα και οι απαιτήσεις από τον 26χρονο θα είναι μεγαλύτερες.

Η μεταγραφή: Στίβεν Μπεργκίς

Βασικότατο στέλεχος της Φέγενορντ πέρσι, βοήθησε σε πολύ μεγάλο βαθμό την ομάδα του Ρότερνταμ να πάρει τον τίτλο στην Ολλανδία με τα 7 τέρματά του σε 30 παιχνίδια. Αγωνιζόταν όμως με μορφή δανεισμού από τη Γουότφορντ και φέτος η Φέγενορντ τον αγόρασε από την αγγλική ομάδα για 6,5 εκατομμύρια ευρώ, με τον διεθνή Ολλανδό εξτρέμ να γίνεται η δεύτερη πιο ακριβή μεταγραφή της.

    ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ