Η Γιουβέντους ρίσκαρε και το πληρώνει

Η Γιουβέντους γνώρισε χθες μία ακόμη μεγάλη αποτυχία στην Ευρώπη, ίσως τη μεγαλύτερη από τις πολλές που έχει γνωρίσει τα τελευταία χρόνια. Κατάφερε να αποκλειστεί στη φάση των “16” του Champions League από την μαχητική Πόρτο, μιας και μετά την ήττα της με 2-1 στο “Ντραγκάο” κέρδισε στην παράταση της ρεβάνς με 3-2 αλλά έμεινε εκτός λόγω των εκτός έδρας γκολ, παρά το γεγονός πως έπαιζε για πάνω από μία ώρα με παίκτη παραπάνω. Ένα “κάζο” που βεβαίως ήρθε να επιβεβαιώσει την πολύ μέτρια και προβληματική χρονιά που διανύει η “Μεγάλη Κυρία”.

Η μόνιμη πρωταθλήτρια Ιταλίας δεν πραγματοποιεί φέτος μια χρονιά από αυτές που μας έχει συνηθίσει, αφού και στο Καμπιονάτο έχει πετάξει πολλούς βαθμούς, με αποτέλεσμα να έχει μείνει από νωρίς αρκετά πίσω στην κούρσα του τίτλου. Και μιλάμε για τη Γιουβέντους, η οποία έχει δημιουργήσει τη δική της αυτοκρατορία στην Ιταλία κατακτώντας το πρωτάθλημα τα εννέα τελευταία χρόνια, κάνοντας περίπατο τις περισσότερες φορές. Ήρθε τώρα και ο αποκλεισμός στους “16” του Champions League για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά για να πιστοποιήσει πως οι “μπιανκονέρι” δεν είναι καλά, αλλά αυτό ήταν κάτι που φαινόταν να έρχεται από το ξεκίνημα της σεζόν.

Το μεγαλύτερο λάθος το έκαναν οι άνθρωποι της Γιουβέντους το περασμένο καλοκαίρι και αυτό ήταν να δώσουν τα κλειδιά στον Αντρέα Πίρλο. Ο Πίρλο υπήρξε ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής, τελευταία παρατηρούμε πολλές ομάδες να εμπιστεύονται στην τεχνική ηγεσία παίκτες που υπήρξαν εμβληματικοί για εκείνες, όμως Γκουαρντιόλα και Ζιντάν δε μπορούν να βγαίνουν κάθε μέρα. Και ακόμα και οι Γκουαρντιόλα και Ζιντάν, όταν ανέλαβαν τις πρώτες ομάδες των Μπαρτσελόνα και Ρεάλ αντίστοιχα, είχαν μια πρότερη εμπειρία στις ακαδημίες. Ο Πίρλο έγινε σχεδόν εν μία νυκτί πρώτος προπονητής στη “Γιούβε”, αναλαμβάνοντας την ευθύνη να κουμαντάρει ένα πολύ μεγάλο καράβι χωρίς προηγουμένως να έχει καμία εμπειρία σαν προπονητής. Για όσους τυχόν δε θυμούνται, ο “μαέστρος” είχε αρχικά προσληφθεί ως προπονητής στην Κ23 της ομάδας, χωρίς να έχει δουλέψει πουθενά αλλού ως τεχνικός, όμως πήρε... προαγωγή στην πρώτη ομάδα μετά από μόλις λίγες ημέρες, μετά την απομάκρυνση του Μαουρίτσιο Σάρι. Δε μπορούμε να γνωρίζουμε σε τι επιπέδου προπονητή θα εξελιχθεί ο Ιταλός, αλλά τη συγκεκριμένη στιγμή δεν ήταν έτοιμος να αναλάβει μια ομάδα με τις απαιτήσεις της Γιουβέντους. Συν τοις άλλοις, ανέλαβε Αύγουστο μήνα λόγω της ιδιαιτερότητας της περσινής σεζόν η οποία ολοκληρώθηκε καθυστερημένα εξαιτίας της εμφάνισης του κορωνοϊού, έτσι δεν είχε χρόνο να προετοιμάσει σωστά και να μάθει την ομάδα του.

Ακριβά πληρώνει η Γιουβέντους την απειρία του Αντρέα Πίρλο

Εκτός από το τεράστιο ρίσκο της επιλογής Πίρλο όμως, οι άνθρωποι της Γιουβέντους δε φρόντισαν να ενισχύσουν επαρκώς την ομάδα η οποία “φώναζε” πως χρειαζόταν παίκτες κλάσης και με προσωπικότητα για να πλαισιώσουν τον Ρονάλντο που πολλές φορές έδειχνε να τα κάνει όλα μόνος του. Το καλοκαίρι ήρθαν παίκτες όπως ο Μοράτα, ο Κιέζα, ο Αρτούρ, ο ΜακΚένι, ο Κουλουσέφσκι. Παίκτες που έχουν βοηθήσει στη διάρκεια της χρονιάς (ο Μοράτα έχει δώσει λύσεις στο σκοράρισμα και ο Κιέζα είναι ίσως από τα πιο θετικά που μπορεί να κρατήσει η “Γιούβε” φέτος, έχοντας τα φόντα να εξελιχθεί σε σπουδαίο παίκτη), όμως ήταν φανερό πως η ομάδα χρειαζόταν κάτι παραπάνω.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να βλέπουμε τόσους μήνες στο γήπεδο μια Γιουβέντους η οποία δεν έχει ταυτότητα, δεν έχουμε καταλάβει ακόμη ο Πίρλο τι θέλει να παίξει, ενώ η ομάδα βασίζεται περισσότερο στην ατομική ποιότητα κάποιων παικτών και λιγότερο στο σύνολο και στους αυτοματισμούς. Προβληματισμός υπήρχε επίσης από την αρχή της χρονιάς για το ρόστερ, το οποίο είναι φανερό πως έχει υποβαθμιστεί σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Για παράδειγμα, παίκτες όπως ο Ραμπιό, ο Ράμσεϊ, ο Μπετανκούρ, ο Ντεμιράλ, ο στάσιμος εδώ και χρόνια Μπερναρντέσκι, είναι αμφίβολο αν θα είχαν θέση στη Γιουβέντους προηγούμενων ετών. Θα μπορούσε να πει κανείς πως η “Κυρία” πληρώνει την αλαζονεία της από την άνετη κατάκτηση τόσων πρωταθλημάτων, αφού πίστεψε πως στον αυτόματο πιλότο θα μπορέσει να πάρει και πάλι τον τίτλο στην Ιταλία και να κάνει σπουδαία πορεία στο Champions League. Αντ' αυτού όμως βλέπουμε μια ομάδα που πολλές φορές δεν ξέρει τι θέλει στον αγωνιστικό χώρο και βασίζεται στην κλάση του Ρονάλντο ή στις εμπνεύσεις του Κιέζα.

Και μιας και αναφερθήκαμε στον Κριστιάνο, είναι πραγματικά φοβερό πως ο Πορτογάλος σούπερ σταρ, ο κορυφαίος παίκτης στην ιστορία του Champions League , για τρίτη σερί χρονιά με τη φανέλα της Γιουβέντους δε θα μπορέσει να δώσει το παρών τουλάχιστον στα ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Το καλοκαίρι του 2018 οι “μπιανκονέρι” έκαναν μια τεράστια επένδυση στο πρόσωπο του Ρονάλντο, έχτισαν ένα ολόκληρο πρότζεκτ επάνω στον “CR7” με σκοπό να φτάσουν μαζί τους επιτέλους στην κατάκτηση της ευρωπαϊκής κορυφής, όμως το πρότζεκτ αυτό σε επίπεδο Champions League τουλάχιστον δε βγαίνει στη “Γιούβε”, χωρίς να έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης ο Ρονάλντο αλλά η ίδια η ομάδα που δεν έχει φροντίσει να τον πλαισιώσει με παίκτες ανάλογου επιπέδου. Και βλέπουμε πως από την ώρα που ο Πορτογάλος έφτασε στο Τορίνο και η “Κυρία” θεωρήθηκε ως ένα από τα μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του Champions League με αυτόν στις τάξεις της, για τρία σερί χρόνια αποκλείεται από ομάδα που είναι το αουτσάιντερ (από Άγιαξ το 2019 στα προημιτελικά και από Λιόν και Πόρτο πέρσι και φέτος στους “16”).

 Για μια ακόμη χρονιά με τη "Γιούβε" ο Ρονάλντο αποχωρεί με σκυμμένο κεφάλι από το Champions League

Η Γιουβέντους πήρε φέτος το ιταλικό Σούπερ Καπ, έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει και το Κύπελλο Ιταλίας αφού θα παίξει στον τελικό με την Αταλάντα, όμως η χρονιά κρίνεται αποτυχημένη από τη στιγμή που ήρθε μία ακόμη ευρωπαϊκή αποτυχία και το πρωτάθλημα είναι έτοιμο να κάνει φτερά για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια. Και κάπως έτσι η ομάδα βρίσκεται πλέον σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, αφού θα πρέπει να παρθούν αποφάσεις και να γίνουν ριζικές αλλαγές το καλοκαίρι. Το βάρος πέφτει πλέον πάνω στη διοίκηση του συλλόγου, στον αθλητικό διευθυντή Φάμπιο Παράτιτσι, στον αντιπρόεδρο Πάβελ Νέντβεντ και φυσικά στον πρόεδρο Αντρέα Ανιέλι, ο οποίος μάλλον θα πρέπει να αφήσει στην άκρη για λίγο τα μεγαλόπνοα σχέδιά του για το πώς θα αλλάξει το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο πιθανώς προς το χειρότερο (είναι από τους εμπνευστές της ιδέας για μια κλειστή Ευρωπαϊκή Super League και πρόσφατα πρότεινε να απαγορευθούν οι μεταγραφές μεταξύ των ομάδων που συμμετέχουν στην κορυφαία διοργάνωση) και να ασχοληθεί περισσότερο με το πώς θα βελτιώσει την ομάδα του.

Υ.Γ.: Η Γιουβέντους έμεινε εκτός από την Πόρτο και όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες περιπτώσεις, τα φώτα πέφτουν περισσότερο στο φαβορί που αποκλείστηκε παρά στο αουτσάιντερ που προκρίθηκε. Αξίζουν όμως πολλά συγχαρητήρια στην πορτογαλική ομάδα, η οποία ήταν καλύτερη συνολικά στα δύο παιχνίδια κόντρα στους “μπιανκονέρι” και πήρε μια δικαιότατη πρόκριση, παίζοντας και με παίκτη λιγότερο για πάνω από μια ώρα μέσα στο Τορίνο. Τα φώτα λοιπόν θα πρέπει να στραφούν και στην παρέα του συγκλονιστικού Πέπε που στα 38 του ήταν καθοριστικότατος και βρισκόταν παντού στην άμυνα με τις καίριες επεμβάσεις του, στον Σέρτζιο Ολιβέιρα που με την τρομερή ποιότητά του και το άψογα κοντρολαρισμένο παιχνίδι του υπέγραψε αυτή την πρόκριση και βγήκε MVP του αγώνα (έβαλε και τα δύο γκολ), αλλά και του Σέρτζιο Κονσεϊσάο, που όλα αυτά τα χρόνια στον πάγκο της Πόρτο δείχνει να διαπιστευτήριά του ως προπονητής και χθες έβαλε τη σφραγίδα του σε μια πολύ μεγάλη επιτυχία, αποδεικνύοντας πως είναι ένας ακόμη από τη σπουδαία σχολή των Πορτογάλων προπονητών που προορίζεται να κάνει σημαντικά πράγματα.

 ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ