Η Ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων, Νότια Αφρική 2010: Η Ισπανία πετά από πάνω της την ταμπέλα της αποτυχημένης

Του Ανδρέα Λεκάκη

Η Νότιος Αφρική ήταν η επικρατέστερη χώρα να αναλάβει το Μουντιάλ 2006, όμως με τα δεδομένα να αλλάζουν και τη διοργάνωση να πηγαίνει στη Γερμανία, οι Νοτιοαφρικανοί έπρεπε να περιμένουν τέσσερα χρόνια για να φιλοξενήσουν τη μεγάλη ποδοσφαιρική γιορτή, αφού ανέλαβαν το τουρνουά του 2010. Έτσι λοιπόν, το 19^ο Παγκόσμιο Κύπελλο έγινε το πρώτο που διεξάγεται στην Αφρική, με τη «μαύρη ήπειρο» να γίνεται παράλληλα η τέταρτη διαφορετική που διοργανώνει ένα Μουντιάλ, μετά την Αμερική, την Ευρώπη και την Ασία.

Δέκα γήπεδα διέθεσε η Ν. Αφρική για τη διεξαγωγή των αγώνων σε αυτή τη διοργάνωση, ορισμένα από αυτά αρκετά εντυπωσιακά, και υπό τους διαρκείς ήχους της… βουβουζέλας, τη χαρακτηριστική και για πολλούς-ακόμα και για τους ποδοσφαιριστές-εκνευριστική συνήθεια των Αφρικανών φιλάθλων που μας συνόδεψε από την αρχή ως το τέλος του τουρνουά, οι 32 ομάδες έδωσαν τη δική τους μάχη για διάκριση. Η Σλοβακία ήταν η μοναδική πρωτοεμφανιζόμενη, ενώ αίσθηση προκάλεσαν οι συμμετοχές της Ονδούρας και της Νέας Ζηλανδίας για πρώτη φορά μετά το 1982, όπως επίσης και της Βορείου Κορέας μετά το 1966. Για τους Έλληνες φιλάθλους ήταν μια διοργάνωση ξεχωριστή, αφού σε αυτή θα συμμετείχε για δεύτερη φορά η εθνική μας ομάδα, με την ελπίδα η παρουσία της αυτή τη φορά να μη μοιάζει σε τίποτα με εκείνη του 1994. Στο Μουντιάλ αυτό σημειώθηκαν επίσης και πολλά όμορφα τέρματα με μακρινά σουτ, με τη μπάλα της διοργάνωσης, τη… θρυλική «Jabulani», να ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό, αφού υπήρχαν πολλά παράπονα κυρίως από τους τερματοφύλακες των ομάδων λόγω του ότι ήταν πιο ελαφριά από το συνηθισμένο και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αλλάζει πορεία και να δυσκολεύει τη ζωή τους.

    Ο ήχος της βουβουζέλας ήταν η μόνιμη... μουσική υπόκρουση σε αυτό το Μουντιάλ

Το τουρνουά ξεκίνησε με την αναμέτρηση της διοργανώτριας Ν. Αφρικής απέναντι στο Μεξικό στο επιβλητικό «Soccer City» του Γιοχάνεσμπουργκ. Η «μπαφάνα μπαφάνα» άνοιξε το σκορ με τον Σιφίουε Τσαμπαλάλα στο 55’, για να ισοφαρίσει 11 λεπτά πριν το τέλος ο Ράφα Μάρκες για τους Μεξικάνους. Στο άλλο παιχνίδι του πρώτου ομίλου, Ουρουγουάη και Γαλλία ήρθαν ισόπαλες χωρίς τέρματα, όπως και το 2002, όμως πραγματοποίησαν εκ διαμέτρου αντίθετες πορείες. Η «σελέστε» νίκησε στη συνέχεια με 3-0 τη Ν. Αφρική, σε ένα παιχνίδι στο οποίο ο Ντιέγκο Φορλάν πέτυχε δύο γκολ, το πρώτο με ένα φοβερό σουτ εκτός περιοχής, ενώ με ένα γκολ του Λουίς Σουάρες επικράτησε και του Μεξικού, τερματίζοντας στην πρώτη θέση. Αντίθετα, η Γαλλία απογοήτευσε και χάνοντας τόσο από το Μεξικό (2-0) όσο και από τη Ν. Αφρική (2-1) αποχαιρέτησε πρόωρα τη διοργάνωση, συγκεντρώνοντας μόλις ένα βαθμό. Κατά τη διάρκεια της φάσης των ομίλων, μάλιστα, σημειώθηκε «ανταρσία» από τους παίκτες των «τρικολόρ» προς τον προπονητή τους, Ραϊμόν Ντομενέκ, ενώ παρενέβη μέχρι και ο πρωθυπουργός της χώρας, Νικολά Σαρκοζί, για να εκτονώσει την κατάσταση! Το Μεξικό πήρε τη δεύτερη θέση υπερτερώντας στην ισοβαθμία με τη Ν. Αφρική, η οποία έγινε η πρώτη διοργανώτρια που αποκλείεται από τον πρώτο γύρο.

Ο δεύτερος όμιλος ήταν ο όμιλος της Εθνικής μας. Με τον Ότο Ρεχάγκελ στο τιμόνι, τον άνθρωπο που οδήγησε την Ελλάδα στην κορυφή της Ευρώπης το 2004, αλλά και ένα σύνολο παικτών με αρκετές διεθνείς παραστάσεις, υπήρχε αισιοδοξία πως αυτή τη φορά η «γαλανόλευκη» θα καταφέρει κάτι αξιοσημείωτο έτσι ώστε να σβήσει τις κακές αναμνήσεις από τη διοργάνωση του 1994. Όπως και τότε μάλιστα, είχαμε ξανά αντιπάλους την Αργεντινή και τη Νιγηρία. Το ξεκίνημα πάντως ήταν κακό, αφού η Ελλάδα ηττήθηκε κατά κράτος από τη Ν. Κορέα (2-0) και οι μνήμες από τα γήπεδα των ΗΠΑ «ζωντάνεψαν» και πάλι, όμως στο επόμενο παιχνίδι κόντρα στη Νιγηρία έμελλε να γραφτεί ιστορία για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Παρότι βρεθήκαμε πίσω στο σκορ από ένα γκολ του Ούτσε στο 16’, στο οποίο έφερε μεγάλη ευθύνη ο Αλέξανδρος Τζόρβας, λίγο πριν το ημίχρονο, και με την Εθνική να πιέζει συνεχώς για ένα γκολ, ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης έγραψε το όνομά του με χρυσά γράμματα στην ιστορία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, αφού πέτυχε το πρώτο γκολ της Ελλάδος σε Μουντιάλ. Η «γαλανόλευκη» ήταν σαφώς ανώτερη σε όλο το παιχνίδι, παίζοντας και από το 33’ με παίκτη περισσότερο λόγω ανόητης αποβολής του Καϊτά, και στο 71’ πήρε αυτό που άξιζε, όταν ο Τζιόλης σούταρε εκτός περιοχής, η μπάλα έφυγε από τα χέρια του Ενιεάμα και από κοντά ο Τοροσίδης σκόραρε για να χαρίσει στην Ελλάδα την πρώτη της νίκη στα τελικά ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου.

    Ο Βασίλης Τοροσίδης υπέγραψε την πρώτη νίκη της Ελλάδος στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων

Η πρώτη αυτή νίκη δημιούργησε κρυφές ελπίδες για πρόκριση, όμως παρά τη μεγάλη προσπάθεια της ομάδας στο τελευταίο παιχνίδι με την Αργεντινή, με τον Παπασταθόπουλο να έχει επιφορτιστεί με το μαρκάρισμα του Μέσι και να μην αφήνει στιγμή ελεύθερο τον μεγάλο σταρ της «αλμπισελέστε», η ήττα με 2-0 μας προσγείωσε στην πραγματικότητα. Ντεμικέλις και Παλέρμο σκόραραν δύο γκολ στο τελευταίο τέταρτο του αγώνα και η Αργεντινή έκανε το τρία στα τρία και πέρασε ως πρώτη στην επόμενη φάση. Το ταξίδι της Ελλάδος σε αυτό το Μουντιάλ τελείωνε εδώ, όμως είχε γίνει ένα πρώτο βήμα και οι διεθνείς μας επέστρεψαν με ψηλά το κεφάλι. Όσο για την Αργεντινή, καθοδηγούνταν σε αυτό το τουρνουά από τον Ντιέγκο Μαραντόνα, ο οποίος δεν είχε καν δίπλωμα προπονητή, όμως οι άνθρωποι της Ομοσπονδίας πίστευαν πως η παρουσία του και μόνο θα εμπνεύσει τους παίκτες της «αλμπισελέστε» να φτάσουν στην επιτυχία, κι ας είχε προκριθεί ως τέταρτη η ομάδα από την προκριματική ζώνη, έχοντας δεχθεί έξι γκολ μάλιστα σε ένα παιχνίδι με τη Βολιβία. Ο «Ντιεγκίτο» προκάλεσε πάντως με πολλές επιλογές του, αφού δεν πήρε στην αποστολή τους Χαβιέ Ζανέτι και Εστεμπάν Καμπιάσο, που μόλις είχαν κατακτήσει το τρεμπλ με την Ίντερ, ενώ συμπεριέλαβε σε αυτήν κάποιον… Αριέλ Γκάρθε, έναν 31χρονο αμυντικό που δεν είχε αγωνιστεί ποτέ σε επίσημο παιχνίδι με την εθνική ομάδα. Σύμφωνα με φήμες που διαδόθηκαν, ο λόγος της κλήσης του Γκάρθε ήταν πως ο Μαραντόνα είχε δει όνειρο ότι η Αργεντινή κέρδιζε το Μουντιάλ και το μόνο πρόσωπο που θυμόταν το επόμενο πρωί ήταν εκείνος! Η Ν. Κορέα προκρίθηκε ως δεύτερη από τον όμιλο αυτόν.

Στο τρίτο γκρουπ, η Αγγλία του Φάμπιο Καπέλο προβλημάτισε με τις ισοπαλίες απέναντι σε ΗΠΑ (1-1) και Αλγερία (0-0) στα δύο πρώτα παιχνίδια, με τον τερματοφύλακά της μάλιστα, Ρόμπερτ Γκριν, να κάνει ένα τραγικό λάθος σε σουτ του Ντέμπσεϊ στο ματς με τους Αμερικανούς, που οδήγησε και στην ισοφάριση. Τα «τρία λιοντάρια» νίκησαν πάντως τη Σλοβενία (1-0) στη συνέχεια και προκρίθηκαν, όμως την πρώτη θέση την πήραν οι ΗΠΑ, που υπερτερούσαν στην ισοβαθμία. Η Γερμανία με 6 βαθμούς νίκησε τον τέταρτο όμιλο, κι ας ηττήθηκε στο δεύτερο παιχνίδι της με 1-0 από τη Σερβία. Δεύτερη τερμάτισε η Γκάνα, της οποίας ο αγώνας κόντρα στη Γερμανία στην τελευταία αγωνιστική γράφτηκε στην ιστορία καθώς για πρώτη φορά δύο αδέρφια τέθηκαν αντιμέτωπα σε ένα παιχνίδι Μουντιάλ. Ο λόγος για τον Κέβιν-Πρινς Μπόατενγκ, που είχε επιλέξει να αγωνίζεται με τη φανέλα της πατρίδας του πατέρα του, της Γκάνας, και τον Ζερόμ Μπόατενγκ, που είχε διαλέξει τη χώρα της μητέρας του αλλά και τη χώρα στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε, τη Γερμανία. Για την ιστορία, η Γερμανοί νίκησαν 1-0 χάρη σε ένα εξαιρετικό γκολ του Μεσούτ Οζίλ.

Ολλανδία και Ιαπωνία προκρίθηκαν από τον πέμπτο όμιλο εις βάρος Δανίας και Καμερούν, ενώ στον έκτο όμιλο είχαμε έναν ακόμη αποκλεισμό-σοκ μετά από αυτόν της Γαλλίας. Ο λόγος για την παγκόσμια πρωταθλήτρια Ιταλία, η οποία δεν κατάφερε να νικήσει ούτε Παραγουάη, ούτε Ν. Ζηλανδία (1-1), ενώ στο τελευταίο παιχνίδι ηττήθηκε με 3-2 από τη Σλοβακία. Η «σκουάντρα ατζούρα» έγινε έτσι η τρίτη κάτοχος του τίτλου που αποκλείεται από την πρώτη κιόλας φάση, μετά τη Βραζιλία το 1966 και τη Γαλλία το 2002. Για πρώτη φορά μάλιστα, καμία από τις δύο φιναλίστ της προηγούμενης διοργάνωσης δεν κατάφερε να περάσει τον πρώτο γύρο. Η Παραγουάη πήρε την πρωτιά στον όμιλο αυτό, με τη Σλοβακία να την ακολουθεί, παίρνοντας την πρόκριση στην πρώτη της συμμετοχή σε Μουντιάλ ως ανεξάρτητη χώρα.

Βραζιλία και Πορτογαλία είχαν εξαρχής τον πρώτο λόγο στον έβδομο όμιλο και αμφότερες προκρίθηκαν. Η «σελεσάο» δυσκολεύτηκε απέναντι στη Β. Κορέα (2-1), ενώ στη συνέχεια επικράτησε με 3-1 της Ακτής Ελεφαντοστού και έφερε 0-0 με την Πορτογαλία. Οι Ίβηρες έφεραν επίσης «λευκή» ισοπαλία με την Ακτή, όμως στη δεύτερη αγωνιστική «σκόρπισαν» με 7-0 τους Κορεάτες. Οι τρεις ήττες της Β. Κορέας (έχασε και με 3-0 από την Ακτή) δεν ήχησαν καθόλου καλά στα αυτιά των ανθρώπων που διοικούσαν τη χώρα και οι ποδοσφαιριστές της ομάδας βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις κατηγορίες στελεχών της κυβέρνησης με το που επέστρεψαν. Ο αποκλεισμός της Ακτής, απ’ την άλλη, ήρθε να ολοκληρώσει την κακή παρουσία των αφρικανικών ομάδων στη διοργάνωση, αφού μόνο μία εκ των πέντε πέρασε στην επόμενη φάση, η Γκάνα. Το ότι το Μουντιάλ διεξαγόταν για πρώτη φορά επί αφρικανικού εδάφους είχε δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες για τις χώρες της «μαύρης ηπείρου», όμως στην πλειοψηφία τους απογοήτευσαν με τις εμφανίσεις τους.

Η Ισπανία μπήκε σε αυτή τη διοργάνωση για πρώτη φορά ως ένα από τα φαβορί. Δυο χρόνια νωρίτερα είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας, κερδίζοντας τον πρώτο της τίτλο μετά από 44 χρόνια και βγάζοντας από πάνω της την ταμπέλα της αποτυχημένης σε μεγάλα τουρνουά. Τώρα έμενε να αποδείξει πως μπορεί να κατακτήσει και την κορυφή του κόσμου. Αν και ξεκίνησε άσχημα, με μια ήττα από την Ελβετία (1-0), κατάφερε στη συνέχεια να νικήσει Ονδούρα (2-0) και Χιλή (2-1) με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Νταβίντ Βίγια που πέτυχε τα τρία από τα τέσσερα γκολ των «φούριας ρόχας», και να περάσει ως πρώτη. Η Χιλή υστέρησε στην ισοβαθμία λόγω της ήττας στην τελευταία αγωνιστική και πήρε τη δεύτερη θέση.

    Πολλοί τη χαρακτήρισαν ως... αερόμπαλα. Η "Jabulani", η επίσημη μπάλα αυτού του Μουντιάλ, ήταν εν μέρει υπεύθυνη για τα πολλά... απίστευτα γκολ που μπήκαν από μακρινή απόσταση

Στο πρώτο ματς της φάσης των «16», ο Λουίς Σουάρες έκανε τη διαφορά για την Ουρουγουάη απέναντι στη Ν. Κορέα και με δύο γκολ την οδήγησε στην επόμενη φάση. Ο σταρ του Άγιαξ πέτυχε το πρώτο του τέρμα στο 8^ο λεπτό και παρότι οι Ασιάτες ισοφάρισαν με τον Λι Τσουνγκ-Γιονγκ στο 68’, εκείνος με μια εξαιρετική εκτέλεση στην απέναντι γωνία του γκολκίπερ της αντίπαλης ομάδας σημείωσε το τελικό 2-1 δέκα λεπτά πριν το τέλος. Αυτό που δεν κατάφερε η Γκάνα το 2006, να περάσει δηλαδή στα προημιτελικά, το κατάφερε τέσσερα χρόνια μετά, αφού πέρασε το εμπόδιο των ΗΠΑ στους «16». Ο Πρινς Μπόατενγκ άνοιξε το σκορ μόλις στο 5’, οι Αμερικανοί ισοφάρισαν με πέναλτι του Ντόνοβαν στο 62’, όμως στο τρίτο λεπτό της παράτασης ο Γκίαν Ασαμόα σημείωσε το καθοριστικό τέρμα για την αφρικανική ομάδα.

Μετά την επικράτησή τους στον τελικό του 1966, οι Άγγλοι είχαν μόνο κακές αναμνήσεις από τους Γερμανούς και εξαίρεση δεν αποτέλεσε ούτε αυτή η διοργάνωση. Με ένα γκολ του Κλόζε στο 20’ κι άλλο ένα του Ποντόλσκι στο 32’, τα «πάντσερ» μπήκαν μπροστά στο σκορ με 2-0, όμως στο 37^ο λεπτό ο Μάθιου Άπσον θα πάρει μια κεφαλιά από γέμισμα του Τζέραρντ στην περιοχή και θα μειώσει για την Αγγλία. Λίγο πριν τη λήξη του ημιχρόνου η ομάδα του Καπέλο θα μπορούσε να έχει επιστρέψει στο σκορ, όμως επόπτης και διαιτητής αρνήθηκαν ένα πεντακάθαρο γκολ στον Φρανκ Λάμπαρντ. Ο άσος της Τσέλσι «κρέμασε» τον Νόιερ με προσπάθειά του έξω από την περιοχή, η μπάλα βρήκε στο οριζόντιο δοκάρι και στη συνέχεια κατέληξε εμφανέστατα εντός εστίας, όμως ο Ουρουγουανός ρέφερι Χόρχε Λαριόντα δεν έδειξε ποτέ σέντρα. Ήταν μια φάση που σαφώς επηρέασε την εξέλιξη του αγώνα και στο δεύτερο ημίχρονο η Γερμανία βρήκε άλλα δυο γκολ με τον Τόμας Μίλερ για το τελικό 4-1, μετατρέποντας τη νίκη της σε θρίαμβο.

    Η Αγγλία πέτυχε ένα πεντακάθαρο γκολ με τον Λάμπαρντ, όμως δε μέτρησε ποτέ. Ήταν αυτή η άτυπη ρεβάνς των Γερμανών για εκείνο το γκολ του Χαρστ στον τελικό του 1966;

Όπως και τέσσερα χρόνια νωρίτερα, η Αργεντινή συνάντησε και πάλι το Μεξικό στους «16», όμως αυτή τη φορά δε χρειάστηκε την παράταση για να το αποκλείσει. Δυο γκολ του Τέβες (το ένα με φοβερό σουτ εκτός περιοχής) και ένα του Ιγκουαΐν ήταν αρκετά, με την «τρι» να μειώνει απλώς με γκολ του Χαβιέρ Ερνάντες. Ρόμπεν και Σνάιντερ πρωταγωνίστησαν στη νίκη της Ολλανδίας επί της Σλοβακίας με 2-1 σκοράροντας από ένα γκολ, με τους Σλοβάκους απλά να βάζουν το γκολ της τιμής στις καθυστερήσεις. Ακόμη, το εμπόδιο της Χιλής αποδείχθηκε χαμηλό για τη Βραζιλία, που με τέρματα του Ζουάν, του Λουίς Φαμπιάνο και του Ρομπίνιο επικράτησε με 3-0. Παραγουάη και Ιαπωνία ήρθαν ισόπαλες χωρίς τέρματα σε 120 λεπτά αγώνα και για πρώτη φορά σε αυτό το τουρνουά είχαμε διαδικασία των πέναλτι, από την οποία βγήκε νικήτρια με 5-3 η «αλμπιρόχα», περνώντας στα προημιτελικά για πρώτη φορά στην ιστορία της. Τέλος, στη μεγάλη ιβηρική αναμέτρηση, η Ισπανία κατάφερε να κάμψει την αντίσταση της Πορτογαλίας με ένα ακόμη τέρμα από τον Βίγια σε αυτή τη διοργάνωση.

Ολλανδία και Βραζιλία μονομάχησαν με έπαθλο ένα εισιτήριο για τα ημιτελικά στο Πορτ Ελίζαμπεθ. Οι Βραζιλιάνοι μπήκαν δυνατά στο παιχνίδι και βρήκαν ένα γρήγορο γκολ με τον Ρομπίνιο στο 10^ο λεπτό μετά από καταπληκτική κάθετη πάσα του Φελίπε Μέλο, όμως στην επανάληψη τα πάντα ανατράπηκαν. Ο Γουέσλι Σνάιντερ, προερχόμενος από μια ονειρική σεζόν με την Ίντερ όπου κατέκτησε το τρεμπλ όντας ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής της, πήρε στην πλάτη του τους «οράνιε» και με δύο δικά του τέρματα γύρισε το ματς. Το τελικό 2-1 έδωσε στην Ολλανδία την πρόκριση.

Η Γκάνα ήταν η μοναδική εκπρόσωπος της Αφρικής στα νοκ άουτ και είχε την υποστήριξη ολόκληρης της ηπείρου. Το έργο της στα προημιτελικά όμως δε θα ήταν εύκολο κόντρα στην εξαιρετική σε αυτό το τουρνουά Ουρουγουάη. Ένα σουτ του Μουντάρι από μακριά στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου όμως, με τη μπάλα να παίρνει περίεργα φάλτσα, έβαλε μπροστά τα «μαύρα αστέρια». Η απάντηση της «σελέστε» ήρθε δέκα λεπτά μετά την έναρξη της επανάληψης, όταν ο Φορλάν εκτέλεσε απευθείας ένα φάουλ από τα αριστερά και πέτυχε ένα ακόμη καταπληκτικό γκολ. Το 1-1 έμεινε ως το τέλος και ο αγώνας οδηγήθηκε στην παράταση. Στο τελευταίο λεπτό του έξτρα μισάωρου, η Γκάνα έφτασε μια ανάσα από το 2-1 και την πρόκριση, όμως σε δύο περιπτώσεις ο Σουάρες έδιωξε τη μπάλα πάνω στη γραμμή. Στη δεύτερη όμως χρησιμοποίησε τα χέρια του, έτσι αντίκρισε την κόκκινη κάρτα από τον Πορτογάλο διαιτητή Ολεγάριο Μπενκερένσα, ενώ οι Αφρικανοί κέρδισαν πέναλτι. Σε «νεκρό» χρόνο ουσιαστικά,  ο Γκίαν Ασαμόα είχε την ευκαιρία να χαρίσει μια σπουδαία πρόκριση στη Γκάνα, όμως έστειλε τη μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι και έξω! Οι Ουρουγουανοί είχαν μείνει ζωντανοί και μπορούσαν τώρα να πάρουν την πρόκριση στα πέναλτι, όπως κι έγινε. Αστόχησαν μόλις σε μία εκτέλεση έναντι δύο των Γκανέζων και όταν ο «loco» (τρελός) Αμπρέου σκόραρε με μια… τρελή προσπάθεια α λα Πανένκα στο τελευταίο πέναλτι, πήραν με δραματικό τρόπο το εισιτήριο για τους ημιτελικούς, για πρώτη φορά μετά το 1970. Δεν ξέρουμε αν αυτό ήταν το καλύτερο παιχνίδι της διοργάνωσης, σίγουρα όμως ήταν αυτό με τα πιο έντονα συναισθήματα.

    Ως άλλος... τερματοφύλακας, ο Λουίς Σουάρες αποκρούει τη μπάλα με τα χέρια πριν αυτή καταλήξει στα δίχτυα της Ουρουγουάης

Αργεντινή και Γερμανία προσέθεσαν ένα ακόμη κεφάλαιο στην ιστορία των αναμετρήσεών τους σε Μουντιάλ, όμως όπως και τέσσερα χρόνια νωρίτερα στην ίδια φάση, οι παίκτες της «αλμπισελέστε» έφυγαν από το γήπεδο με σκυμμένο κεφάλι. Αυτή τη φορά έγιναν έρμαιο στις ορέξεις των «πάντσερ», τα οποία μετά την «τεσσάρα» κόντρα στην Αγγλία φιλοδώρησαν με τέσσερα τέρματα και την Αργεντινή. Ο Μίλερ άνοιξε τον χορό των γκολ μόλις στο 3’ και αν και το σκορ κύλησε για πολλή ώρα στο 1-0, στο 68^ο λεπτό ο Κλόζε έγειρε την πλάστιγγα αρκετά υπέρ των Γερμανών. Η «νασιονάλμανσαφτ» κλείδωσε την πρόκριση στο 74’ με τον Φρίντριχ να κάνει το 3-0 και το κερασάκι στην τούρτα έβαλε πάλι ο Κλόζε στο 89^ο λεπτό, φτάνοντας συνολικά τα 14 γκολ σε Μουντιάλ, πιάνοντας τον Γκερντ Μίλερ στη λίστα με τους κορυφαίους σκόρερ και κυνηγώντας πλέον να ρίξει από την κορυφή των Ρονάλντο των 15 τερμάτων. Όσο για την Αργεντινή, το… πείραμα με προπονητή τον Ντιέγκο Μαραντόνα είχε αποτύχει παταγωδώς και με αυτό το βαρύ 4-0 θα έπρεπε να πάρει τον δρόμο της επιστροφής χωρίς να έχει καταφέρει και πάλι να φτάσει όσο μακριά θα ήθελε.

Το έργο της Ισπανίας απέναντι στην Παραγουάη αποδείχθηκε πιο δύσκολο απ’ ό, τι ίσως θα περίμεναν πολλοί. Οι Παραγουανοί είδαν να τους ακυρώνεται ως οφσάιντ ένα καθαρό γκολ του Νέλσον Βαλντές στο πρώτη ημίχρονο, ενώ στο δεύτερο μέρος έχασαν πέναλτι, με τον Ίκερ Κασίγιας να λέει «όχι» στον Όσκαρ Καρντόσο. Λίγα λεπτά αργότερα ήταν η σειρά των «φούριας ρόχας» να αποτύχουν από την άσπρη βούλα, αφού ο Τσάμπι Αλόνσο αναγκάστηκε να εκτελέσει πέναλτι δύο φορές (την πρώτη είχε μπει νωρίτερα συμπαίκτης του στην περιοχή) και στη δεύτερη είδε τον Χούστο Βιγιάρ να αποκρούει τη μπάλα. Οι δύο γκολκίπερ ήταν οι μεγάλοι πρωταγωνιστές, όμως στο 83^ο λεπτό, ο άνθρωπος… γκολ για την Ισπανία σε αυτή τη διοργάνωση, ο Νταβίντ Βίγια, τους έκλεψε τη δόξα. Ο Ινιέστα βρήκε με ωραία πάσα τον Πέδρο, αυτός απέναντι από το τέρμα σημάδεψε το δεξί δοκάρι του Βιγιάρ και στην επαναφορά ο Βίγια σκόραρε με τη βοήθεια του αριστερού δοκαριού, για να στείλει την πρωταθλήτρια Ευρώπης στις τέσσερις καλύτερες ομάδες του κόσμου για πρώτη φορά μετά το 1950!

Ο πρώτος ημιτελικός μεταξύ Ουρουγουάης και Ολλανδίας στο Κέιπ Τάουν ήταν ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του τουρνουά. Με ένα φοβερό σουτ στο 18’ ο Φαν Μπρόνκχορστ πέτυχε ένα από τα ομορφότερα γκολ της διοργάνωσης και έβαλε μπροστά τους «οράνιε», όμως τέσσερα λεπτά πριν το ημίχρονο ο Φορλάν προσέθεσε ένα ακόμη φανταστικό τέρμα στη συλλογή του σε αυτό το Μουντιάλ, με τρομερό σουτ εκτός περιοχής. Οι Ολλανδοί πήραν και πάλι το προβάδισμα στο 70’ με τον Σνάιντερ, το γκολ του οποίου είχε και μια δόση τύχης αφού η μπάλα κόντραρε, ενώ τρία λεπτά αργότερα ήταν ο Άριεν Ρόμπεν αυτός που με κεφαλιά έκανε το 3-1 και ουσιαστικά σφράγισε την πρόκριση στον τελικό για τις «τουλίπες». Το μόνο που κατάφερε η Ουρουγουάη ήταν να μειώσει στις καθυστερήσεις με τον Μάξι Περέιρα. Η εξαιρετική της πορεία τελείωνε εδώ, όμως είχε κερδίσει τη συμπάθεια όλων με τις φοβερές της εμφανίσεις σε αυτό το Μουντιάλ και την υπέρβασή της να φτάσει στην τετράδα μετά από 40 χρόνια. Από την άλλη η Ολλανδία, για πρώτη φορά μετά το 1978 και τους δυο σερί τελικούς που είχε παίξει τη δεκαετία του ’70, θα διεκδικούσε και πάλι το τρόπαιο, με την ελπίδα αυτή τη φορά να τα καταφέρει.

Ο άλλος ημιτελικός, μεταξύ Ισπανίας και Γερμανίας στο Ντέρμπαν, κρίθηκε από ένα και μόνο γκολ. Το πέτυχε στο 73’ ο Κάρλες Πουγιόλ, ο οποίος πήδηξε ψηλότερα απ’ όλους μετά από εκτέλεση κόρνερ του Τσάβι και έστειλε με κεφαλιά-οβίδα τη μπάλα στα δίχτυα του Νόιερ, στέλνοντας την Ισπανία σε έναν τελικό Μουντιάλ για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Ο μικρός τελικός ανάμεσα σε Ουρουγουάη και Γερμανία ήταν αρκετά απολαυστικός. Ο Τόμας Μίλερ άνοιξε το σκορ στο 19’ και έφτασε τα πέντε γκολ στο τουρνουά πιάνοντας Σνάιντερ και Βίγια στην πρώτη θέση, με τον Έντινσον Καβάνι να ισοφαρίζει δυο λεπτά πριν το ημίωρο. Με ένα καταπληκτικό γυριστό βολέ στο 51’ ο Φορλάν… «ζωγράφισε» για μια ακόμη φορά βάζοντας μπροστά τη «σελέστε», όμως η απάντηση των Γερμανών ήρθε μόλις πέντε λεπτά αργότερα με τον Γιάνσεν. Η ομάδα του Γιόακιμ Λεβ σημείωσε ανατροπή στην ανατροπή όταν στο 82’ ο Σάμι Κεντίρα σκόραρε με κεφαλιά μέσα στη μικρή περιοχή. Για δεύτερη συνεχόμενη διοργάνωση, η Γερμανία κατέκτησε την τρίτη θέση.

Στον τελικό της 11^ης Ιουλίου 2010 στο Γιοχάνεσμπουργκ, Ισπανία και Ολλανδία θα μάχονταν για την κατάκτηση του πρώτου τους Παγκοσμίου Κυπέλλου. Επρόκειτο για τον πρώτο τελικό μετά το 1978 όπου καμία από τις φιναλίστ δεν είχε κερδίσει ποτέ στο παρελθόν το βαρύτιμο τρόπαιο. Η παρουσία των δύο αυτών ομάδων στον τελικό της διοργάνωσης της Ν. Αφρικής, σήμαινε παράλληλα πως για πρώτη φορά μια ευρωπαϊκή χώρα θα κατακτούσε το Μουντιάλ εκτός ευρωπαϊκού εδάφους.

Το διακύβευμα ήταν μεγάλο και για τις δύο ομάδες, το άγχος αρκετό και το 0-0 της κανονικής διάρκειας αποδεικνύει του λόγου το αληθές. Η Ολλανδία ήταν αυτή που είχε φτάσει πιο κοντά στο γκολ, όταν μετά από εκπληκτική κάθετη μεταβίβαση του Σνάιντερ, ο Ρόμπεν βρέθηκε σε ένα ανεπανάληπτο τετ α τετ με τον Κασίγιας, όμως ο «Σαν Ίκερ» των Ισπανών απέκρουσε με το πόδι. Μια απ’ τις πιο χαρακτηριστικές φάσεις των πρώτων 90 λεπτών πάντως ήταν το… δολοφονικό μαρκάρισμα του Νάιτζελ ντε Γιονγκ επάνω στον Αλόνσο, με τον Ολλανδό χαφ να προσγειώνει το πόδι του με μια κίνηση… κουνγκ φου στο στήθος του Βάσκου, παρ’ όλα αυτά να τιμωρείται απλά με κίτρινη κάρτα από τον Άγγλο διαιτητή Χάουαρντ Γουέμπ! Στην παράταση, ήταν σειρά των Ισπανών να χάσουν μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, όταν ο Ινιέστα έβγαλε μόνο του τον Φάμπρεγας με τον Στεκέλενμπουργκ, όμως ο γκολκίπερ των «οράνιε» είπε κι αυτός «όχι» με το πόδι. Η Ολλανδία έπαιζε με δέκα από το 109’ και μετά, όταν ο Χέιτινχα αντίκρισε δεύτερη κίτρινη κάρτα και τέσσερα λεπτά πριν το τέλος της παράτασης, η Ισπανία «χτύπησε». Ο Φερνάντο Τόρες επιχείρησε μια βαθιά μπαλιά, ο Φαν ντερ Φάαρτ έδιωξε άσχημα, η μπάλα έφτασε στον Φάμπρεγας και αυτός την πέρασε στον Ινιέστα, ο οποίος με ένα κοντρόλ και δεξί σουτ την έστειλε στα δίχτυα του Στεκέλενμπουργκ.

    Ο Αντρές Ινιέστα έχει μόλις πετύχει το γκολ που χάρισε στην Ισπανία το Παγκόσμιο Κύπελλο και το αφιερώνει στον αδικοχαμένο φίλο του και ποδοσφαιριστή της Εσπανιόλ, Ντάνι Χάρκε

Ήταν το γκολ που έδωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ισπανία για πρώτη φορά, με τους «φούριας ρόχας» να γίνονται η πρώτη ομάδα μετά τη Δυτική Γερμανία το 1974 που κατακτά και Μουντιάλ μετά από Euro. Η ομάδα του Βιθέντε Ντελ Μπόσκε μάλιστα, έγινε η πρώτη που κερδίζει τη διοργάνωση ενώ έχασε το παιχνίδι της πρεμιέρας (1-0 από Ελβετία), αλλά και η παγκόσμια πρωταθλήτρια που πέτυχε τα λιγότερα γκολ, οκτώ στο σύνολο. Τι σημασία είχε όμως; Όταν ο Κασίγιας σήκωσε το τρόπαιο, οι Ισπανοί μπορούσαν να αισθάνονται πως είχαν αποτινάξει πλέον μια και καλή των χαρακτηρισμό των «losers» που τους ακολουθούσε σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις και ειδικά στα Μουντιάλ. Εκείνο το καλοκαίρι στον αφρικανικό νότο, η «ρόχα» βρέθηκε στο απόγειο της δόξας της, ενώ δύο χρόνια αργότερα κατέκτησε ξανά την κορυφή της Ευρώπης, ολοκληρώνοντας μια ονειρεμένη τετραετία στην οποία ήταν κατά τεκμήριο η κορυφαία εθνική ομάδα στον κόσμο. Όσο για την Ολλανδία, έπαιξε σε τρίτο τελικό, χωρίς να έχει καταφέρει να κερδίσει κανέναν.

Οι συνθέσεις του τελικού

Ισπανία: Κασίγιας (α), Ράμος, Πικέ, Πουγιόλ, Καπντεβίλα, Μπουσκέτς, Αλόνσο (87’ Φάμπρεγας), Τσάβι, Ινιέστα, Πέδρο (60’ Νάβας), Βίγια (106’ Τόρες) Προπονητής: Βιθέντε Ντελ Μπόσκε

Ολλανδία: Στεκέλενμπουργκ, Φαν ντερ Βιλ, Χέιτινχα, Ματάισεν, Φαν Μπρόνκχορστ (α) (105’ Μπράαφχαϊντ), Φαν Μπόμελ, Ντε Γιονγκ (99’ Φαν ντερ Φάαρτ), Σνάιντερ, Ρόμπεν, Κάουτ (71’ Ελία), Φαν Πέρσι Προπονητής: Μπερτ φαν Μάρβαϊκ

Διαιτητής: Χάουαρντ Γουέμπ (Αγγλία)

Ημερομηνία: 11 Ιουλίου 2010

Γήπεδο: «Soccer City», Γιοχάνεσμπουργκ

    Ο κύριος υπεύθυνος για το "μηδέν" που κράτησε η Ισπανία σε όλα τα νοκ άουτ παιχνίδια, Ίκερ Κασίγιας, υψώνει το τρόπαιο

Το πρόσωπο: Ντιέγκο Φορλάν

Αρκετοί οι παίκτες που διακρίθηκαν σε αυτό το Μουντιάλ. Ο Νταβίντ Βίγια οδήγησε με τα γκολ του την Ισπανία στον τελικό, ο Τόμας Μίλερ συστήθηκε με τα δικά του στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό κοινό, ο Γουέσλι Σνάιντερ ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής για την Ολλανδία ολοκληρώνοντας μια καταπληκτική χρονιά για τον ίδιο, ο Ίκερ Κασίγιας κράτησε με τις επεμβάσεις του ζωντανό το όνειρο των «φούριας ρόχας» για την κατάκτηση του τροπαίου. Ωστόσο, ο παίκτης στον οποίο πρέπει να σταθούμε είναι δίχως συζήτηση ο Ντιέγκο Φορλάν. Στα 31 του, ηγήθηκε μιας Ουρουγουάης η οποία έφτασε για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια στα ημιτελικά, πέτυχε απίστευτα γκολ και πραγματοποίησε τις κορυφαίες εμφανίσεις της καριέρας του. Με λίγα λόγια, έκανε το τουρνουά της ζωής του. Μαζί με Μίλερ, Σνάιντερ και Βίγια βρέθηκε στην κορυφή των σκόρερ με 5 γκολ και κέρδισε το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή της διοργάνωσης.

Η στιγμή

Εικοσιτέσσερα χρόνια μετά από εκείνο το γκολ του Μαραντόνα με το χέρι στον προημιτελικό της Αργεντινής με την Αγγλία για το Μουντιάλ του 1986, μία άλλη… παρόμοια αντικανονική παρέμβαση έμελλε να γραφτεί στην ιστορία της διοργάνωσης. Ίσως να μη μένει τόσο χαραγμένη στη μνήμη όσο εκείνη του «Ντιεγκίτο», όμως για τους Ουρουγουανούς και για την έκβαση εκείνου του προημιτελικού με τη Γκάνα υπήρξε όπως αποδείχθηκε καθοριστική. Στο τελευταίο λεπτό της παράτασης οι Αφρικανοί φτάνουν πολύ κοντά στο γκολ και την πρόκριση, όμως ο Σουάρες αρχικά με το πόδι και στη συνέχεια με το… χέρι στην κεφαλιά του Αντίγια, θα τους το αρνηθεί. «Μερικές φορές στην προπόνηση κάθομαι στο τέρμα και έτσι μου φάνηκε καλή ιδέα να αποκρούσω» θα πει ο επιθετικός του Άγιαξ για τη φάση εκείνη. Σε αντίθεση με τη φάση του Μαραντόνα, ο διαιτητής είδε την παράβαση και απέβαλε τον Σουάρες, ο οποίος όμως δεν πήγε στα αποδυτήρια πριν δει την εκτέλεση του πέναλτι. Όταν ο Ασαμόα αστόχησε, ξέσπασε σε τρελούς πανηγυρισμούς. «Δεν υπήρχε εναλλακτική για μένα, όταν όμως έχασαν το πέναλτι πίστεψα ότι πρόκειται για θαύμα. Ήμασταν ακόμα ζωντανοί» θα δηλώσει αργότερα. Η ιστορία γνωστή. Η Ουρουγουάη θα επικρατήσει στη συνέχεια στα πέναλτι και μια φαινομενικά ανόητη ενέργεια από τον Σουάρες θα αποδειχθεί… ηρωική παρέμβαση, εξαιτίας της οποίας ουσιαστικά η «σελέστε» πέρασε στα ημιτελικά!

Πηγές: "Ειδική έκδοση του Goal News για το Μουντιάλ", 2014

             "Στιγμές Μουντιάλ", Χρήστος Σωτηρακόπουλος, εκδ. "Τόπος", 2014