Λίβερπουλ-Σίτι: Στο Άνφιλντ παίζονται πολλά περισσότερα από ένα παιχνίδι

Η αναμέτρηση που ξεχωρίζει περισσότερο από κάθε άλλη στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο αυτό το ΣΚ δεν είναι άλλη φυσικά από το πολύ μεγάλο παιχνίδι ανάμεσα στη Λίβερπουλ και τη Μάντσεστερ Σίτι στο “Άνφινλντ” το απόγευμα της Κυριακής (1/12). Δύο ομάδες που μας έχουν χαρίσει επικές μάχες για τα πρωτεία στο αγγλικό πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια, κοντράρονται ευρισκόμενες σε εκ διαμέτρου αντίθετη κατάσταση και φόρμα, σε ένα ματς το οποίο, με τη Λίβερπουλ στο +8 από τους “πολίτες”, ενδεχομένως να κρίνει πολλά (όχι φυσικά τα πάντα) όσον αφορά τη φετινή κούρσα της Premier League.

Η μετάβαση στη νέα εποχή της Λίβερπουλ ξεπέρασε κάθε προσδοκία

Από τη μία μεριά, η Λίβερπουλ του Άρνε Σλοτ, η πορεία της οποίας για την ώρα έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες και του πιο αισιόδοξου φίλου των “κόκκινων”. Όταν ο Γιούργκεν Κλοπ αποχώρησε από τον πάγκο της ομάδας του Μερσεϊσάιντ, βάζοντας τέλος σε μια “χρυσή εποχή” για το σύλλογο, οι περισσότεροι πίστευαν πως η μετάβαση στη νέα πια περίοδο δε θα είναι εύκολη και πως εύλογα θα χρειαστεί χρόνος για να επιστρέψει η Λίβερπουλ στα γνωστά στάνταρ της. Ο διάδοχος του Γερμανού, ο πρώην τεχνικός της Φέγενορντ Άρνε Σλοτ, διέψευσε τους πάντες παρουσιάζοντας μια ομάδα η οποία αυτή τη στιγμή είναι από τις καλύτερες -αν όχι η καλύτερη- στην Ευρώπη, στην πρώτη θέση της Premier League με μόλις δύο “απώλειες” σε δώδεκα αγωνιστικές (την εντός έδρας ήττα από τη Φόρεστ και την εκτός έδρας ισοπαλία με την Άρσεναλ) και πρώτη επίσης στην ενιαία βαθμολογία του νέου Champions League με το εκπληκτικό πέντε στα πέντε, έχοντας κερδίσει ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μίλαν και η Μπάγερ Λεβερκούζεν. Ο Ολλανδός είναι ο προπονητής με το καλύτερο ξεκίνημα στην ιστορία της Λίβερπουλ, καθώς κι αυτός με το καλύτερο ξεκίνημα στις πρώτες 12 αγωνιστικές της Premier μαζί με τους Τζον Γκρέγκορι της Άστον Βίλα (1997-98) και Γκους Χίντινκ της Τσέλσι (2008-09). Και όλα αυτά χωρίς να αλλάξει καθόλου η ομάδα το καλοκαίρι, αφού η μοναδική της προσθήκη ήταν ο Φεντερίκο Κιέζα, ο οποίος δεν έχει καταφέρει να αγωνιστεί σχεδόν καθόλου.

Η Λίβερπουλ του Σλοτ βαδίζει πάνω σε ορισμένα στοιχεία εκείνης του Κλοπ, ωστόσο έχει και διαφορές. Με βάση τα όσα μας έχει δείξει έως τώρα, επιθυμεί να έχει περισσότερο τον έλεγχο των παιχνιδιών, κινδυνεύει λιγότερο (η καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα), ενώ είναι περισσότερο κυνική παίρνοντας τα αποτελέσματα που θέλει χωρίς παράλληλα να στερείται θεαματικότητας. Η αμυντική της λειτουργία είναι εξαιρετική, με έναν Φαν Ντάικ που έχει επιστρέψει ξανά σε κορυφαίο επίπεδο και έχει συνθέσει ένα εξαιρετικό δίδυμο με τον Κονατέ, ωστόσο τη μεγάλη διαφορά κάνει η μεσαία γραμμή. Ο Χράφενμπεργκ, που δυσκολεύτηκε πέρσι να βρει ρόλο, είναι πραγματικά άλλος παίκτης υπό τις οδηγίες του Σλοτ, υπηρετώντας άψογα το ρόλο του κεντρικού χαφ, δίπλα στον επίσης εξαιρετικό ΜακΆλιστερ που έχει εξελιχθεί σε βαρόμετρο της ομάδας. Λίγο πιο μπροστά τους, ο Σόμποσλαϊ μπορεί να μην ξεκίνησε τόσο καλά όσο πέρσι αλλά βελτιώνεται, ενώ υπάρχει και ο Κέρτις Τζόουνς, με τρομερή εξέλιξη στο παιχνίδι του.

Φυσικά, οι πολλές και ποιοτικές επιλογές στην επίθεση είναι κάτι που λύνει τα χέρια του Σλοτ. Βλέπουμε φέτος τον Λουίς Ντίας να έρχεται περισσότερο σε ρόλο εκτελεστή έχοντας ήδη εννέα γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, τον Χάκπο αρκετά βελτιωμένο να θυμίζει τον παίκτη που εντυπωσίασε με την PSV (επτά γκολ ήδη), τον Ζότα (τέσσερα τέρματα) πάντα χρήσιμο παρά τον τραυματισμό του, ενώ πιο πολλά περιμένουν στη Λίβερπουλ από τον Νούνιες που έχει μείνει στα τρία τέρματα, αν και ο Σλοτ έχει δείξει πως προτιμά πολλές φορές να παίζει χωρίς καθαρό φορ. Για τον Σαλάχ τώρα, ό, τι και να πούμε είναι λίγο. Στα 32 του και στην όγδοη σεζόν του στην ομάδα παραμένει το σημείο αναφοράς, είναι ο πρώτος σκόρερ της Λίβερπουλ με δώδεκα γκολ και δεύτερος της Premier League με δέκα, ενώ το θέμα της ανανέωσης ή μη του συμβολαίου του που λήγει στο τέλος της σεζόν (όπως και αυτά των Φαν Ντάικ, Αλεξάντερ-Άρνολντ) δε δείχνει να τον επηρεάζει ως προς την αγωνιστική του παρουσία.

Η Μάντσεστερ Σίτι στη χειρότερη κρίση της σύγχρονης ιστορίας της

Στο απέναντι στρατόπεδο, έχουμε μια Μάντσεστερ Σίτι έτσι όπως ποτέ δεν την έχουμε ξαναδεί τουλάχιστον τα χρόνια που βρίσκεται στο προσκήνιο. Η ομάδα των τεσσάρων συνεχόμενων πρωταθλημάτων και των έξι τις τελευταίες επτά σεζόν, μοιάζει να βρίσκεται υπό κατάρρευση, στη μεγαλύτερη κρίση της σύγχρονης ιστορίας της. Μετρούσε πέντε συνεχόμενες ήττες σε όλες τις διοργανώσεις πριν από το παιχνίδι του Champions League με τη Φέγενορντ, εκεί όπου βρισκόταν μπροστά με 3-0 μέχρι το 75' και κατάφερε να ισοφαριστεί σε 3-3, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία της διοργάνωσης!

Αυτό δείχνει πως πέρα από τα πολλά αγωνιστικά θέματα, υπάρχει πλέον και μεγάλο ψυχολογικό πρόβλημα στην ομάδα. Ναι, η απουσία του νικητή της “Χρυσής Μπάλας” για το 2023-24 Ρόντρι έχει “κόψει” την ομάδα στα δύο και έχει αποδιοργανώσει πλήρως το σύνολο του Γκουαρντιόλα (οι Κόβατσιτς, Νούνιες και ο ντεφορμέ Γκιντογκάν δε μπορούν να κάνουν τη δουλειά του Ισπανού), η αμυντική λειτουργία παρουσιάζει πάρα πολλά προβλήματα και πέρα από τις απουσίες λόγω τραυματισμών υπάρχουν και παίκτες που μοιάζουν τρομερά ντεφορμαρισμένοι όπως ο Γκβάρντιολ, ωστόσο τα όσα έχουν συμβεί στα τελευταία παιχνίδια και ειδικά στο ματς με τη Φέγενορντ δείχνουν πως υπάρχει πρόβλημα νοοτροπίας και μια μεγάλη έλλειψη αυτοπεποίθησης στην ομάδα.

Η ανησυχητική εικόνα του Πεπ στις δηλώσεις του αμέσως μετά τη λήξη του ματς με τους Ολλανδούς, με τις αμυχές στο κεφάλι και στη μύτη, είναι ενδεικτική της κατάστασης και του ίδιου αλλά και της Σίτι. Ο Καταλανός τεχνικός δεν είχε ποτέ ένα τέτοιο αρνητικό σερί στα 16 χρόνια της προπονητικής του καριέρας και όσο για την ώρα δε μπορεί να βρει λύσεις, τόσο μεγαλώνει η απόγνωση. Το θέμα της ανανέωσης του συμβολαίου του που ήταν κάτι που απασχολούσε έντονα άπαντες στο σύλλογο, μπορεί να λύθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο καθώς ο ίδιος θα βρίσκεται στο “Etihad” μέχρι το 2027, ωστόσο αυτή η είδηση μέχρι στιγμής δεν ήταν αρκετή για να αντιστρέψει το κλίμα στην ομάδα.

Επιπλέον, η όλη ιστορία με τη δικαστική διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη για τις περιβόητες 115 οικονομικές παραβάσεις του συλλόγου, με τη Σίτι να αντιμετωπίζει ποινές από αφαίρεση βαθμών μέχρι και υποβιβασμό, είναι πιθανό να έχει αποπροσανατολίσει τους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι δε γνωρίζουν ποιά θα είναι η πραγματικότητα της ομάδας σε λίγους μήνες.

Για να επιστρέψουμε στα αγωνιστικά, πέρα από τα πολλά προβλήματα στην άμυνα και τη μεσαία γραμμή, η Σίτι δεν παίρνει σχεδόν τίποτα και από τους μεσοεπιθετικούς της. Μικρή η προσφορά μέχρι τώρα των Μπερνάρντο Σίλβα, Ντε Μπρόινε, Γκρίλις, Ντοκού και Σαβίνιο, ενώ ο πολυτιμότερος της περσινής Premier League, Φιλ Φόντεν, είναι σκιά του εαυτού του. Όλοι τους μοιάζει να έχουν αφήσει απελπιστικά μόνο του τον Χάαλαντ, ο οποίος φυσικά συνεχίζει να βρίσκει δίχτυα (πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα με 12 γκολ και 17 σε όλες τις διοργανώσεις) αλλά θέλει και πρέπει να πάρει περισσότερες βοήθειες. Και εδώ να πούμε πως κοστίζει στην ομάδα η επιλογή να μην πάρει άλλο σέντερ φορ μετά την πώληση του Άλβαρες στην Ατλέτικο το καλοκαίρι, καθώς άλλος αξιόπιστος σκόρερ πλην του Νορβηγού δεν υπάρχει. 

Με βάση τα παραπάνω, το momentum δείχνει φυσικά Λίβερπουλ, καθώς η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι ομάδες συν την αύρα του “Άνφιλντ”, εκεί όπου η Μάντσεστερ Σίτι έχει μόνο μια νίκη στις τελευταίες δέκα αναμετρήσεις, γέρνουν την πλάστιγγα υπέρ των “κόκκινων”. Συν τοις άλλοις, μοιάζει δύσκολο η ανασταλτική λειτουργία αυτής της Σίτι (που λογικά θα πάρει τη μπάλα) να ανακόψει τις επιθετικές μεταβάσεις των παικτών του Σλοτ, ενώ η άμυνα της Λίβερπουλ μοιάζει πιο ικανή να κρατήσει Χάαλαντ και λοιπούς μακριά από την εστία. Επειδή όμως στο ποδόσφαιρο και ειδικά στην Premier League όλα είναι πιθανά, κανένας δε θα πρέπει να ξεγράψει τη Σίτι που ψάχνει αντίδραση, όπως και κανείς δε θα πρέπει να θεωρήσει δεδομένο πως η Λίβερπουλ θα αναδειχθεί πρωταθλήτρια σε περίπτωση που δε χάσει. Η ανεβασμένη Άρσεναλ και η ίδια η Σίτι που έχει αποδείξει πολλάκις πως με μεγάλα σερί στα κρίσιμα σημεία ξέρει να κάνει πρωταθλητισμό μπορούν να κρατήσουν την κούρσα ανοικτή, όμως η αλήθεια είναι πως οι “ρεντς” κάνουν τεράστιο βήμα με νίκη την ώρα που οι “πολίτες” παίζουν για την επιβίωσή τους, σε ένα ματς που ξεχωρίζει από όλα τα άλλα.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ