Νάπολι: Θα ήταν περήφανος και ο Μαραντόνα

Αν ρωτήσει κάποιος ποιά είναι η πιο εντυπωσιακή ομάδα σε αυτό το ξεκίνημα της ποδοσφαιρικής σεζόν 2022-23, εύκολα το μυαλό των περισσότερων θα ταξιδέψει προς τον ιταλικό Νότο και την πρωτεύουσα της Καμπανίας. Η Νάπολι του Λουτσιάνο Σπαλέτι έχει κλέψει τις εντυπώσεις μέχρι στιγμής σε Ιταλία και Ευρώπη με τα αποτελέσματά της και τον τρόπο παιχνιδιού της και χθες (4/10) έδωσε μία σπουδαία ποδοσφαιρική παράσταση στο Άμστερνταμ κόντρα στον Άγιαξ φιλοδωρώντας τον με έξι τέρματα και επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά πως φέτος είναι ικανή για μεγάλα πράγματα.

Όλα αυτά αν σκεφτεί κανείς πως μόλις αυτό το καλοκαίρι υπήρξε αρκετός προβληματισμός στις τάξεις των φίλων των “παρτενοπέι”. Οι αποχωρήσεις όχι απλά σημαντικών παικτών αλλά ποδοσφαιριστών που αποτέλεσαν “σημαίες” για το σύλλογο τα προηγούμενα χρόνια έφεραν μια κάποια αμφιβολία για το πόσο ανταγωνιστική θα συνεχίσει να είναι η Νάπολι αυτή τη σεζόν. Μέσα στην ίδια μεταγραφική περίοδο έφυγαν για άλλες πολιτείες ο εμβληματικός αρχηγός και γέννημα-θρέμμα Ναπολιτάνος Λορέντσο Ινσίνιε, που συνεχίζει στο MLS και την Toronto FC, το άλλο πολύ μεγάλο κεφάλαιο και πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου Ντρις Μέρτενς, που μετακινήθηκε ως ελεύθερος στη Γαλατασαράι, ο για χρόνια βράχος της άμυνας Καλιντού Κουλιμπαλί, που πήρε μεταγραφή για την Τσέλσι αφήνοντας μεγάλο κενό στα μετόπισθεν ενώ η Νάπολι είχε ήδη αποχωριστεί από τον περασμένο χειμώνα και τον Κώστα Μανωλά, καθώς και ο Ισπανός μέσος Φαμπιάν Ρουίθ, που φορά πλέον τη φανέλα της Παρί Σεν Ζερμέν.

Η μεταγραφική ενίσχυση ήταν επιβεβλημένη και παρότι άργησε κάπως, στο τέλος το ρόστερ γέμισε με παίκτες όπως ο Ρασπαντόρι, ο Κβαρατσχέλια, ο Σιμεόνε ή ο Εντομπελέ. Κι αν πολλοί είχαν αμφιβολίες για το αν οι νεοφερμένοι θα μπορέσουν να “μπουν” στα παπούτσια των παλιών και να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, οι απαντήσεις που παίρνουν σε αυτό το πρώτο κομμάτι της σεζόν είναι για την ώρα εμφατικές.

Η Νάπολι πραγματικά εντυπωσιάζει τόσο στη Serie A, όσο και στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική σκηνή, το Champions League. Στο Καμπιονάτο αυτή τη στιγμή είναι πρώτη (ισόβαθμη με την Αταλάντα), αήττητη, έχοντας την καλύτερη επίθεση με 18 τέρματα και έχοντας νικήσει στις έδρες ομάδων όπως η Μίλαν και η Λάτσιο. Στην Ευρώπη, τα αποτελέσματα είναι ακόμη πιο εντυπωσιακά. Έχει το απόλυτο στα πρώτα τρία παιχνίδια ενός απαιτητικού ομίλου, ενώ έβαλε τέσσερα γκολ απέναντι στη Λίβερπουλ στην πρεμιέρα (4-1), τρία κόντρα στους Ρέιντζερς στη Σκωτία (0-3) και έξι στη “Γιόχαν Κρόιφ Αρένα” με αντίπαλο τον Άγιαξ (1-6), υποχρεώνοντας τον “Αίαντα” στην πιο βαριά ήττα του σε όλες τις διοργανώσεις από το μακρινό 1964. Σύνολο 13 γκολ σε 3 ματς στο Champions League (πρώτη ιταλική ομάδα που βάζει πάνω από 10 γκολ στις πρώτες τρεις αγωνιστικές) και αν βάλουμε και τα 18 του πρωταθλήματος έχουμε 31 τέρματα σε 11 παιχνίδια, έναν μέσο όρο σχεδόν τριών τερμάτων ανά ματς που φανερώνει το πόσο εξαιρετική είναι στο επιθετικό παιχνίδι η ομάδα του Σπαλέτι, ο οποίος δήλωσε μετά τη μεγάλη νίκη επί του Άγιαξ πως “ακόμα και ο Μαραντόνα θα ήταν περήφανος απόψε”.

  Το εντυπωσιακό 1-6 της Νάπολι επί του Άγιαξ προκάλεσε το θαυμασμό όλης της Ευρώπης

Και είχε δίκιο, καθώς η ομάδα του παρότι έχασε πολύτιμες μονάδες το καλοκαίρι έχει καταφέρει μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να βρει τη σωστή συνταγή για τις επιτυχίες και να φτάνει σε αυτές με όμορφο ποδόσφαιρο και εμφατικό τρόπο. Το 4-3-3 έχει αποδειχθεί ένα απόλυτα ταιριαστό σύστημα για αυτή την ομάδα, με τον Μέρετ που είναι μια πολύ καλή περίπτωση τερματοφύλακα να είναι στην εστία και να είναι έτοιμος να ανανεώσει το συμβόλαιό του, τους Ντι Λορέντσο και Μάριο Ρουί (από πίσω και ο πολύ καλός Ολιβέρα) στα άκρα της άμυνας, τους Κιμ και Ραχμάνι να είναι πλέον το νέο κεντρικό αμυντικό δίδυμο, την τριάδα στα χαφ με Ζιελίνσκι, Λομπότκα και Ζαμπό-Αγκισά να ξεχωρίζει ενώ ποιοτική λύση είναι φυσικά και ο Εντομπελέ, αλλά φυσικά και την τριάδα στην επίθεση με Πολιτάνο ή Λοσάνο στα δεξιά, Κβαρατσχέλια στα αριστερά και τον Ρασπαντόρι σέντερ φορ, που είναι η νέα μεγάλη ελπίδα του ιταλικού ποδοσφαίρου στην επίθεση, ενώ μην ξεχνάμε και τον “Τσολίτο” Σιμεόνε, που σκόραρε 17 φορές πέρσι στη Serie A με τη Βερόνα.

Φυσικά, ειδική αναφορά θα πρέπει να γίνει στον απίθανο Κβίτσα Κβαρατσχέλια, τον Γεωργιανό άσο με το δύσκολο όνομα που όμως έχει καταφέρει μέσα σε λίγο καιρό να τον μάθουν όλοι. Με την εξαιρετική τεχνική του κατάρτιση, τη ντρίμπλα του, την ταχύτητά του και φυσικά την ικανότητά του στο σκοράρισμα (με 6 γκολ είναι ο πρώτος σκόρερ της Νάπολι) έχει αποδειχθεί λίρα εκατό για τους “παρτενοπέι” και ξαφνικά τα 10 εκατομμύρια που έδωσαν στη Ντιναμό Μπατούμι για να τον αγοράσουν, εκμεταλλευόμενοι και την αποχώρησή του από τη Ρούμπιν Καζάν μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, φαντάζουν πολύ λίγα. Ο 21χρονος εξτρέμ έχει έναν τρόπο παιχνιδιού που μοιάζει βγαλμένος από άλλη εποχή, είναι το στυλ ενός παίκτη που λείπει από το σύγχρονο ποδόσφαιρο και οι Ναπολιτάνοι τον έχουν ήδη λατρέψει, δίνοντάς του παρατσούκλια όπως “Kvarastella” (stella=αστέρι στα ιταλικά) ή ακόμη και... “Kvaradona”. Υπερβολικό σίγουρα, αλλά ενδεικτικό του πόσο έχει εντυπωσιάσει τους Ιταλούς -και όχι μόνο- ο συγκεκριμένος παίκτης.

  Ο Κβίτσα Κβαρατσχέλια είναι η αποκάλυψη της σεζόν στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο

Ασφαλώς και είναι πολύ νωρίς ακόμη να πει κανείς πως η Νάπολι μπορεί να φτάσει στο πρώτο της πρωτάθλημα από το 1990 και την εποχή Μαραντόνα ή να πάει πολύ μακριά στο Champions League, σε μια σεζόν άλλωστε περίεργη, που μεσολαβεί κιόλας μεγάλο διάστημα αποχής λόγω και του Μουντιάλ. Η μέχρι τώρα παρουσία της ομάδας ωστόσο έχει κάνει τον ιταλικό Νότο ξανά να ονειρεύεται και τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους να θαυμάζουν μια εξαιρετική ομάδα στο χορτάρι.

 ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ