Ο Σόλσκιερ φέρνει ξανά στη Γιουνάιτεντ την αύρα του Φέργκιουσον

Η επική πρόκριση που πήρε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μέσα στο Παρίσι κόντρα στην Παρί Σεν Ζερμέν και ο τρόπος με τον οποίο αυτή ήρθε, έχοντας χάσει μάλιστα το πρώτο ματς με 0-2, έκαναν τη χθεσινή (6/3) νύχτα μία από τις μεγαλύτερες στην ιστορία του Champions League και σίγουρα των «κόκκινων διαβόλων». Τόσο η ανατροπή της Γιουνάιτεντ με αυτό το τελικό 1-3 που ήρθε με πέναλτι που υποδείχθηκε από το VAR στις καθυστερήσεις, όσο και η προχθεσινή (5/3) μεγαλειώδης πρόκριση του Άγιαξ επί της Ρεάλ Μαδρίτης μέσα στο «Μπερναμπέου», μας δείχνουν γιατί το Champions League θεωρείται η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση στον κόσμο. Κυρίως όμως, η πρόκριση της Γιουνάιτεντ μας επιβεβαίωσε για ακόμη μια φορά πως από τη στιγμή που ανέλαβε ο Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ έχει καταφέρει να κάνει την ομάδα να ξαναβρεί το χαμένο DNA της νικήτριας, αυτό που αναζητούσε όλα αυτά τα χρόνια που ακολούθησαν την αποχώρηση του σπουδαίου σερ Άλεξ Φέργκιουσον.

Ο Σόλσκιερ ανέλαβε τη Γιουνάιτεντ στα μέσα Δεκεμβρίου, αντικαθιστώντας τον Ζοσέ Μουρίνιο. Για χάρη των αγαπημένων του «κόκκινων διαβόλων» άφησε τη Μόλντε στα χέρια του βοηθού του, με την προοπτική να επιστρέψει στο νορβηγικό πρωτάθλημα μετά το τέλος της περιόδου στην Αγγλία, αφού στη Γιουνάιτεντ πήγε ως υπηρεσιακός. Παρέλαβε από τον Μουρίνιο καμένη γη, μιας και ο Πορτογάλος είχε έρθει σε ρήξη με όλα τα πρωτοκλασάτα ονόματα της ομάδας, τα αποδυτήρια μύριζαν «μπαρούτι» και τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Παρά το γεγονός πως ο Σόλσκιερ δεν είναι ένας προπονητής με εμπειρία σε έναν τόσο απαιτητικό πάγκο, όλοι περίμεναν πως θα βελτιώσει την κατάσταση, αφού ήταν αδύνατο τα πράγματα να γίνουν χειρότερα απ’ ό, τι ήταν επί Μουρίνιο. Κανείς όμως δεν περίμενε τέτοια θεαματική αλλαγή από τη Γιουνάιτεντ μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.

Στα πρώτα 8 παιχνίδια του στον πάγκο της ομάδας σε όλες τις διοργανώσεις πήρε ισάριθμες νίκες, πραγματοποιώντας το καλύτερο ξεκίνημα προπονητή στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και σπάζοντας ακόμη και το ρεκόρ του θρυλικού σερ Ματ Μπάσμπι από το 1946! Στα πρώτα 10 παιχνίδια του στην Premier League μάζεψε 26 πόντους, επίδοση που επίσης αποτελεί την κορυφαία εκκίνηση τεχνικού στην ιστορία της λίγκας. Τρέχει ένα αήττητο σερί 12 αγώνων στο πρωτάθλημα, είναι στα προημιτελικά του Κυπέλλου Αγγλίας αποκλείοντας κατά σειρά Άρσεναλ και Τσέλσι με νίκες στις έδρες τους, παλεύει με αξιώσεις να βγάλει την ομάδα στο επόμενο Champions League από κει που η χρονιά έμοιαζε χαμένη. Μα πάνω απ’ όλα έχει δώσει ξανά στη Γιουνάιτεντ τη νοοτροπία νικητή, την αυτοπεποίθηση, την αίσθηση ανωτερότητας, όλα αυτά που έδειχνε να είχε χάσει τα τελευταία χρόνια.

Στα χέρια του αναγεννήθηκαν όλα τα αστέρια του συλλόγου. Ο Πολ Πογκμπά, που ήταν στα «μαχαίρια» με τον Μουρίνιο και ήταν σκιά του εαυτού του, θύμισε ξανά γιατί είναι ο πιο ακριβός μέσος στον κόσμο με το που ανέλαβε ο Σόλσκιερ (9 γκολ και 7 ασίστ υπό τις οδηγίες του Νορβηγού). Ακόμη, ο Μάρκους Ράσφορντ, ο Τζέσε Λίνγκαρντ, ο Αντονί Μαρσιάλ, ο Ρομέλου Λουκάκου, όλοι ως δια μαγείας βγάζουν τον καλύτερό τους εαυτό και πάλι τους τελευταίους δυόμιση μήνες. Ο μόνος που δεν τον άγγιξε το… «θαυματουργό ραβδί» του Σόλσκιερ είναι ο Αλέξις Σάντσες, ο οποίος συνέχισε να κινείται σε πολύ ρηχά νερά και πλέον θα χάσει όπως όλα δείχνουν και το υπόλοιπο της χρονιάς.

Το μοναδικό μελανό σημείο της ως τώρα πορείας του 46χρονου τεχνικού ήταν η ήττα από την Παρί Σεν Ζερμέν στο «Ολντ Τράφορντ» για το πρώτο ματς των «16» του Champions League. Το 0-2 αυτού του αγώνα έκανε σχεδόν αδύνατη την ανατροπή στη ρεβάνς του «Παρκ ντε Πρενς». Δεν ήταν όμως με το σκορ, αφού η αγγλική ομάδα ταξίδεψε στην Πόλη του Φωτός χωρίς τη… μισή ομάδα (Μάτιτς, Λίνγκαρντ, Μάτα, Ερέρα, Σάντσες, Νταρμιάν, Τζόουνς, Μαρσιάλ, Βαλένσια τραυματίες και ο Πογκμπά τιμωρημένος). Η Παρί είχε κι αυτή σημαντικές απουσίες (Νεϊμάρ στην εξέδρα, Καβάνι ανέτοιμος στον πάγκο), όμως και πάλι κανείς δεν έδινε τύχη στη Γιουνάιτεντ. Αυτό που κατάφερε μοιάζει απίστευτο και βγαλμένο από τις πιο χρυσές σελίδες της ένδοξης ιστορίας της.

Με 0-2 εις βάρος της, με μισή ομάδα, με πιτσιρικάδες στην αποστολή, η Γιουνάιτεντ πήρε στο Παρίσι μια ιστορική πρόκριση

Η νίκη με 1-3 ήταν για τη Μάντσεστερ έφερε ίσως τη μεγαλύτερη πρόκριση στην πορεία της στα ευρωπαϊκά κύπελλα και παράλληλα έγραψε ιστορία στο Champions League. Μέχρι χθες, καμιά άλλη ομάδα δεν είχε καταφέρει να περάσει έχοντας πρώτα χάσει με 0-2 στην έδρα της. Η Γιουνάιτεντ τα κατάφερε βρίσκοντας μάλιστα γκολ στις καθυστερήσεις, όπως τόσες και τόσες φορές είχε κάνει στα ένδοξα χρόνια του σερ Άλεξ. Και ίσως να μην ήταν τυχαίο πως στον πάγκο της βρισκόταν ένας άνθρωπος που ξέρει καλά από τέτοιες στιγμές. Σχεδόν 20 χρόνια μετά από εκείνο το γκολ κόντρα στη Μπάγερν στον τελικό του Champions League το 1999 στη Βαρκελώνη, που υπέγραψε μια τρομερή ανατροπή στις καθυστερήσεις, ο Σόλσκιερ οδήγησε ξανά την αγγλική ομάδα σε μία τεράστια επιτυχία στο φινάλε, αυτή τη φορά όντας στην άκρη του πάγκου. Μέσα σε όλα έγινε και ο πρώτος προπονητής μετά τον Φέργκιουσον που οδηγεί την ομάδα σε εκτός έδρας νίκη σε νοκ άουτ Champions League (το 0-2 με τη Σάλκε στα ημιτελικά του 2011 η τελευταία), καθώς και ο πρώτος που την οδηγεί σε νίκη και πρόκριση σε νοκ άουτ μετά  τα ματς με τον Ολυμπιακό το 2014. Ο «δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο», όπως ήταν το παρατσούκλι του ως ποδοσφαιριστής, έχει επιστρέψει και «σκοτώνει» τα «θύματά» του αυτή τη φορά από άλλο πόστο.

Πλέον άπαντες στο Μάντσεστερ τολμούν να ξεστομίσουν πως ο Σόλσκιερ βαδίζει στα χνάρια του Φέργκιουσον. Η Γιουνάιτεντ είναι γνωστό πως ταλαιπωρήθηκε πολύ για να βρει τον διάδοχο του Σκωτσέζου, αφού ούτε ο Μόγιες, ούτε ο Φαν Χάαλ, ούτε ο Μουρίνιο αποδείχθηκαν τέτοιοι. Σίγουρα είναι πολύ νωρίς για να πει κανείς πως ο Νορβηγός μπορεί να σηκώσει τέτοιο βάρος, όμως από αυτά που έχει καταφέρει στο ξεκίνημά του δείχνει πως είναι σε πάρα πολύ καλό δρόμο για να κάνει υπερήφανο τον δάσκαλό του.

Όσο για την Παρί; Υπέστη ένα ακόμη τεράστιο κάζο στη διοργάνωση (μην ξεχνάμε και τον προ διετίας αποκλεισμό από τη Μπαρτσελόνα χάνοντας με 6-1 στη ρεβάνς ενώ είχε νικήσει 4-0), βγήκε για τρίτη συνεχόμενη φορά εκτός από τη φάση των «16» και έδειξε για άλλη μια φορά πως όσα χρήματα και να ξοδέψει και όσα τρόπαια να πάρει εντός συνόρων, δε μπορεί να διαχειριστεί το βάρος μιας διοργάνωσης όπως το Champions League. Ίσως στο μέλλον να μπορέσει να κάνει την ευρωπαϊκή υπέρβαση, όμως για την ώρα μαθαίνει πως ακόμη και στο σύγχρονο ποδόσφαιρο όπου σχεδόν τα πάντα έχουν αλλάξει, το βάρος της φανέλας πάντα κάνει τη διαφορά.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ