Οι αγγλικές μονομαχίες στο Champions League

Η κληρωτίδα για τα προημιτελικά του φετινού Champions League έβαλε ενδιαφέροντα παιχνίδια, ανάμεσα σε αυτά και έναν αγγλικό «εμφύλιο», με τις Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Σίτι να κοντράρονται με έπαθλο μία θέση στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. Πρόκειται για την πρώτη αγγλική μονομαχία στην κορυφαία διοργάνωση μετά το 2011, ενώ για 11^η συνολικά φορά ομάδες από το Νησί θα τεθούν αντιμέτωπες, αφού από το 2004, όταν και συνέβη αυτό για πρώτη φορά, μέχρι το 2011, οι μάχες μεταξύ αγγλικών ομάδων στο Champions League ήταν συχνό φαινόμενο, αφού οι σύλλογοι της Premier League πρωταγωνιστούσαν στον θεσμό, με τους Άγγλους μάλιστα τέσσερις φορές μέσα σε πέντε χρόνια να έχουν τρεις ομάδες στα ημιτελικά. Με αφορμή λοιπόν την κόντρα Λίβερπουλ-Σίτι, πάμε να δούμε μία μία τις αγγλικές μονομαχίες στο Champions League, οι οποίες σχεδόν πάντα μας προσφέρουν μεγάλες συγκινήσεις.

2003-04: Στα προημιτελικά της σεζόν 2003-04 τέθηκαν αντιμέτωπες για πρώτη φορά δύο ομάδες από την Αγγλία στη διοργάνωση. Η Τσέλσι, στην πρώτη χρονιά του Ρόμαν Αμπράμοβιτς, με δυνατές μεταγραφές και μεγάλες φιλοδοξίες, αντιμετώπισε σε ένα λονδρέζικο ντέρμπι τη σπουδαία Άρσεναλ εκείνης της περιόδου, που θα κατακτούσε αργότερα αήττητη το πρωτάθλημα. Το πρώτο ματς στο «Στάμφορντ Μπριτζ» ήρθε ισόπαλο 1-1 και παρότι αυτό το σκορ έδινε ένα μικρό προβάδισμα στους «κανονιέρηδες», η ομάδα του Κλαούντιο Ρανιέρι κατάφερε να πάρει το διπλό στο «Χάιμπουρι», την τότε έδρα της Άρσεναλ, επικρατώντας με 2-1 και μάλιστα με ανατροπή, χάρη σε ένα γκολ του Γουέιν Μπριτζ στο 87^ο λεπτό, περνώντας στα ημιτελικά όπου στη συνέχεια αποκλείστηκε από τη Μονακό του Άκη Ζήκου.

2004-05: Η Τσέλσι, με τον Ζοσέ Μουρίνιο πλέον στην τεχνική ηγεσία, έφτασε στα ημιτελικά και την επόμενη σεζόν, εκεί όπου βρήκε μπροστά της τη Λίβερπουλ. Το ζευγάρι αυτό είχε ξεκάθαρο φαβορί τους «μπλε», οι οποίοι τότε είχαν ήδη εξασφαλίσει το πρώτο τους πρωτάθλημα μετά από πενήντα χρόνια, είχαν μεγάλη βαθμολογική διαφορά από τη Λίβερπουλ, ενώ την είχαν νικήσει δύο φορές στην Premier League καθώς και στον τελικό του Λιγκ Καπ. Μετά τη «λευκή» ισοπαλία στο Λονδίνο, όμως, τα πάντα ήταν ανοικτά και η ρεβάνς του «Άνφιλντ» τελικά κρίθηκε με ένα γκολ του μετέπειτα παίκτη του Παναθηναϊκού Λουίς Γκαρσία μόλις στο 4^ο λεπτό, σε μία φάση όμως που ακόμη και μέχρι σήμερα κανείς δε μπορεί να πει με σιγουριά αν η μπάλα πέρασε ή όχι τη γραμμή πριν διώξει ο αμυντικός της Τσέλσι, Γουλιάμ Γκαλάς. Ο διαιτητής της αναμέτρησης, που ήταν ο νυν τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟΚ, Λούμπος Μίχελ, έδειξε σέντρα και το γκολ αυτό έστειλε την ομάδα του Ράφα Μπενίτεθ στον τελικό της Πόλης για να παίξει κόντρα στη Μίλαν. Η συνέχεια φυσικά γνωστή, με τη Λίβερπουλ να γράφει το δικό της έπος και να κατακτά το πέμπτο της Κύπελλο Πρωταθλητριών στον καλύτερο τελικό στην ιστορία της διοργάνωσης.

    Το αμφιλεγόμενο γκολ του Λουίς Γκαρσία έκρινε την πρόκριση για τη Λίβερπουλ εις βάρος της Τσέλσι

2005-06: Η κατάκτηση του τροπαίου από τη Λίβερπουλ εξασφάλισε στους «κόκκινους» τη συμμετοχή τους στο Champions League της επόμενης περιόδου, παρά το γεγονός πως είχαν τερματίσει εκτός της πρώτης τετράδας στην Premier League. Οι Άγγλοι μπήκαν έτσι με πέντε ομάδες στη διοργάνωση, με την Έβερτον βέβαια να αποκλείεται στα προκριματικά και να μη μπορεί να μπει στους ομίλους. Αντίθετα η Λίβερπουλ, που ξεκίνησε μάλιστα από τον πρώτο προκριματικό, κατάφερε να φτάσει στους ομίλους, όμως σύμφωνα με την UEFA θα μπορούσε να κληρωθεί στον ίδιο όμιλο με μια αγγλική ομάδα, όπως και έγινε, με την Τσέλσι να βρίσκεται στο ίδιο γκρουπ με τους πρωταθλητές Ευρώπης. Οι δυο ομάδες πάντως ήρθαν ισόπαλες χωρίς τέρματα και τις δύο φορές που τέθηκαν αντιμέτωπες σε αυτή τη φάση.

2006-07: Δύο χρόνια μετά από εκείνη τη μονομαχία που κρίθηκε από το αμφιλεγόμενο γκολ του Γκαρσία, Τσέλσι και Λίβερπουλ τα είπαν και πάλι στην ημιτελική φάση του Champions League. Ο Ζοσέ Μουρίνιο δεν κατάφερε ούτε και σε εκείνη την περίπτωση να ξεπεράσει το εμπόδιο των «κόκκινων», με την πρόκριση να κρίνεται στη διαδικασία των πέναλτι, αφού οι δυο ομάδες πήραν από μία νίκη με 1-0. Ο μεγάλος ήρωας για τη Λίβερπουλ ήταν ο Πέπε Ρέινα, ο οποίος έπιασε δύο πέναλτι και χάρισε στην ομάδα του το εισιτήριο για τον τελικό της Αθήνας, τον δεύτερο μέσα σε τρία χρόνια για τον σύλλογο του Μέρσεϊσαϊντ. Εκεί η Λίβερπουλ βρήκε και πάλι μπροστά της τη Μίλαν, αυτή τη φορά όμως η κατάληξη ήταν διαφορετική από αυτήν της Πόλης δύο χρόνια πριν, με τους «ροσονέρι» να επικρατούν με 2-1 και να στέφονται για έβδομη φορά πρωταθλητές Ευρώπης.

2007-08: Σε αυτή τη χρονιά δεν είχαμε ούτε έναν, ούτε δύο, αλλά τρεις αγγλικούς «εμφύλιους» στη διοργάνωση. Την αρχή έκαναν Άρσεναλ και Λίβερπουλ, οι οποίες αναμετρήθηκαν στα προημιτελικά. Μετά το 1-1 του «Emirates», οι δυο ομάδες είχαν αφήσει ανοικτούς λογαριασμούς και στη ρεβάνς η ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ πήρε μία νίκη με 4-2 βρίσκοντας δύο γκολ στο τελευταίο πεντάλεπτο και ενώ η Άρσεναλ είχε κάνει το 2-2 στο 84’! Στα ημιτελικά, οι «κόκκινοι» βρήκαν μπροστά τους για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά την Τσέλσι, όμως αυτή τη φορά οι Λονδρέζοι κατάφεραν να ξεπεράσουν τον κακό τους «δαίμονα» σε αυτή τη φάση. Παρά το ότι η Λίβερπουλ κρατούσε το 1-0 στο πρώτο παιχνίδι, ένα αυτογκόλ του Ρίισε στις καθυστερήσεις επέτρεψε στους «μπλε» να φύγουν με το 1-1 από το «Άνφιλντ» και στη ρεβάνς οι δυο ομάδες μας χάρισαν μία συναρπαστική μονομαχία που κρίθηκε στην παράταση, μετά το 1-1 και του δεύτερου ενενηνταλέπτου. Οι Λάμπαρντ και Ντρογκμπά έβαλαν την Τσέλσι σε θέση οδηγού στον έξτρα χρόνο, το μόνο που κατάφερε η Λίβερπουλ ήταν απλά να μειώσει με τον Μπάμπελ, έτσι η Τσέλσι προκρίθηκε στον τελικό για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Ο τελικός ήταν για πρώτη φορά αγγλική υπόθεση. Τσέλσι και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μονομάχησαν στη βροχερή Μόσχα για τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης και η συμπλήρωση των ενενήντα λεπτών βρήκε τις δύο ομάδες ισόπαλες με 1-1, ένα σκορ που είχε διαμορφωθεί από το πρώτο ημίχρονο με την κεφαλιά του Ρονάλντο στο 26’ και την απάντηση του Λάμπαρντ στο 45’. Οι Λονδρέζοι είχαν και δύο δοκάρια με Λάμπαρντ και Ντρογκμπά, η Γιουνάιτεντ έχασε μεγάλη διπλή ευκαιρία με Κάρικ και Τέβες, τους οποίους σταμάτησε ο Τσεχ, και τελικά τα πάντα κρίθηκαν στη «ρώσικη ρουλέτα». Εκεί όπου ο Τζον Τέρι είχε την ευκαιρία να δώσει το τρόπαιο την Τσέλσι αν ευστοχούσε στο πέμπτο πέναλτι, όμως το γλίστρημά του την ώρα της εκτέλεσης τον έκανε μοιραίο και έδωσε τη δυνατότητα στη Γιουνάιτεντ να στεφθεί εκείνη πρωταθλήτρια Ευρώπης για τρίτη φορά στην ιστορία της, μετά και το χαμένο πέναλτι του Ανελκά στο τέλος.

    Το γλίστρημα του Τέρι στη διαδικασία των πέναλτι στέρησε από την Τσέλσι τη δυνατότητα να στεφθεί για πρώτη φορά πρωταθλήτρια Ευρώπης

2008-09: Η σεζόν εκείνη μας επεφύλασσε δύο αγγλικές μονομαχίες στο Champions League. Λίβερπουλ και Τσέλσι συναντήθηκαν για 9^η (!) φορά στη διοργάνωση, αυτή τη φορά για τα προημιτελικά, με τους φιναλίστ της περασμένης χρονιάς να έδειχναν πως είχαν τελειώσει τη δουλειά από το πρώτο κιόλας ματς στο «Άνφιλντ», επικρατώντας με 3-1 χάρη σε δύο γκολ του Ιβάνοβιτς και ένα του Ντρογκμπά. Ο επαναληπτικός στο «Στάμφορντ Μπριτζ», όμως, εξελίχθηκε σε ένα από τα κορυφαία παιχνίδια στην ιστορία του θεσμού. Η Λίβερπουλ αιφνιδίασε τους «μπλε» με δύο γρήγορα γκολ των Αουρέλιο και Αλόνσο, τα οποία άλλαξαν άρδην τα δεδομένα σε αυτό το ζευγάρι. Η Τσέλσι μπήκε δυνατά στο δεύτερο ημίχρονο και έφτασε στην ισοφάριση με γκολ των Ντρογκμπά και Άλεξ και στην ανατροπή με τέρμα του Λάμπαρντ στο 76^ο λεπτό. Οι «κόκκινοι» απάντησαν όμως με ανατροπή στην ανατροπή, φτάνοντας στο 3-4 με δύο γκολ μέσα σε δύο λεπτά από τους Λούκας και Κάουτ! Στα τελευταία λεπτά έψαξαν ένα ακόμη γκολ που θα τους έδινε μία επική πρόκριση, αλλά αυτή που βρήκε δίχτυα ήταν η Τσέλσι με τον Λάμπαρντ στο 89’ και έτσι οι Λονδρέζοι ήταν αυτοί που πέρασαν στα ημιτελικά για πέμπτη φορά μέσα σε έξι χρόνια. Για τη Λίβερπουλ εκείνη ήταν η τελευταία παρουσία της στα προημιτελικά μέχρι τη φετινή σεζόν, όπου θα κληθεί να αντιμετωπίσει και πάλι μια αγγλική ομάδα, αυτή τη φορά τη Μάντσεστερ Σίτι.

    Τσέλσι και Λίβερπουλ ήρθαν ισόπαλες 4-4 στα προημιτελικά του 2009 και μας χάρισαν ένα από τα σπουδαιότερα ματς όλων των εποχών στο Champions League

Για τρίτη συνεχόμενη σεζόν και για τέταρτη φορά μέσα σε πέντε χρόνια, οι τρεις από τις τέσσερις ομάδες των ημιτελικών ήταν από την Αγγλία, κάτι που σήμαινε φυσικά έναν ακόμη αγγλικό «εμφύλιο». Η πρωταθλήτρια Ευρώπης Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ αντιμετώπισε την Άρσεναλ και δε δυσκολεύτηκε να αποκλείσει τους «κανονιέρηδες», νικώντας τους μάλιστα δύο φορές, 1-0 στο «Ολντ Τράφορντ» και 3-1 στο «Emirates», σε μια σπουδαία παράσταση από την ομάδα του σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Οι «κόκκινοι διάβολοι» πήγαν στον τελικό της Ρώμης με σκοπό να γίνουν η πρώτη ομάδα που κατακτά δύο σερί χρονιές το Champions League, όμως εκεί υπέκυψαν στην ανωτερότητα της Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρντιόλα και ηττήθηκαν με 2-0.

2010-11: Τελευταία φορά που βρέθηκαν αντιμέτωπες δύο αγγλικές ομάδες στο Champions League ήταν στα προημιτελικά της σεζόν 2010-11. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ βρήκε στον δρόμο της την Τσέλσι, που είχε κατακτήσει το νταμπλ στην Αγγλία την προηγούμενη χρονιά, επικρατώντας με 1-0 στο πρώτο παιχνίδι του Λονδίνου με γκολ του Ρούνεϊ. Στη ρεβάνς του «Ολντ Τράφορντ» οι «μπέμπηδες» άνοιξαν το σκορ με τον Τσιτσαρίτο στο 43’, ο Ντρογκμπά ισοφάρισε στο 77’ αλλά ένα λεπτό αργότερα ο Παρκ έβαλε τέλος στις όποιες ελπίδες των «μπλε». Η Γιουνάιτεντ έφτασε ξανά ως τον τελικό, τον τρίτο της μέσα σε τέσσερις σεζόν, όμως ηττήθηκε και πάλι από την εκπληκτική Μπαρτσελόνα του Γκουαρντιόλα στο «Γουέμπλεϊ», αυτή τη φορά με 3-1.

    ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ