Όταν μιλά η φανέλα

Το πρώτο μέρος της διεξαγωγής των επαναληπτικών για τη φάση των «16» του φετινού Champions League ολοκληρώθηκε, έχοντας στο μενού δύο παιχνίδια όπου η πρόκριση είχε κριθεί από το πρώτο ματς αλλά και δύο στα οποία όλα τα ενδεχόμενα ήταν ανοικτά. Σε αυτά τα τελευταία δύο, Ρεάλ Μαδρίτης και Γιουβέντους πήραν δύο σπουδαίες προκρίσεις, δίνοντας ένα γερό μάθημα σε δύο φιλόδοξες ομάδες και δείχνοντας σε όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο πως ανεξαρτήτως φόρμας, έδρας, υλικού και προγνωστικών, το ειδικό βάρος της φανέλας και ο εγωισμός της μεγάλης ομάδας είναι αυτά που μετρούν πάνω απ’ όλα.

Ας ξεκινήσουμε με το ματς που προηγήθηκε χρονικά, τη ρεβάνς στο Παρίσι μεταξύ Παρί Σεν Ζερμέν και Ρεάλ Μαδρίτης. Από την πρώτη στιγμή που έβγαλε η κληρωτίδα αυτό το ζευγάρι, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έδιναν ελάχιστες ελπίδες στη Ρεάλ να καταφέρει να περάσει το εμπόδιο της γαλλικής ομάδας. Η πολύ κακή πορεία της πρωταθλήτριας Ευρώπης και Ισπανίας στο εγχώριο πρωτάθλημα, που την έθεσε ουσιαστικά εκτός διεκδίκησης του τίτλου από πολύ νωρίς, ο ντροπιαστικός αποκλεισμός στο Κύπελλο από τη Λεγανές αλλά και γενικότερα η πολύ μέτρια κατάσταση στην οποία βρίσκονταν οι παίκτες της (με πρώτο τον Ρονάλντο), σε συνδυασμό με την εξαιρετική παρουσία της Παρί των μεταγραφών των 400 εκατομμυρίων το περασμένο καλοκαίρι και εκ των φαβορί για πολλούς για την κατάκτηση του Champions League, μια Παρί η οποία σκόρπισε τον τρόμο στους ομίλους πετυχαίνοντας 25 γκολ σε 6 ματς (ρεκόρ), έγερναν την πλάστιγγα κατά πολύ υπέρ των Παριζιάνων σε ό, τι αφορούσε στις προβλέψεις για αυτό το ζευγάρι.

    "Η βασίλισσα της Ευρώπης" έκανε επίδειξη δύναμης απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν

Η Ρεάλ έδωσε την πρώτη της ηχηρή απάντηση στο ματς του «Μπερναμπέου», εκεί όπου επικράτησε και με ανατροπή μάλιστα με 3-1, παίρνοντας ένα δυνατό προβάδισμα πρόκρισης. Ακόμη και μετά από αυτό το παιχνίδι όμως, πολλοί εκτιμούσαν πως θα καταφέρει η Παρί να γυρίσει υπέρ της την κατάσταση στη ρεβάνς του «Παρκ ντε Πρενς». Στις μέρες που μεσολάβησαν ανάμεσα στα δύο ματς, οι Παριζιάνοι φρόντισαν να γκρινιάξουν για τη διαιτησία του πρώτου αγώνα, να δυναμιτίσουν το κλίμα, να μιλήσουν για την καυτή ατμόσφαιρα που θα συναντήσει η Ρεάλ στο Παρίσι και γενικότερα να δημιουργήσουν ένα σκηνικό «φόβου» ούτως ώστε να καταφέρουν να πετύχουν την ανατροπή. Μέχρι και οι οργανωμένοι της ομάδας πήγαν να κάνουν φασαρία έξω από το ξενοδοχείο των Ισπανών την παραμονή του αγώνα. Με την εμφάνισή της όμως στο χορτάρι, η Ρεάλ έδειξε απλά πως όταν είσαι η 12 φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης τίποτα δε σε αγγίζει.

Η «βασίλισσα» ήταν εξαιρετική από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα, κυρίαρχη σε όλο το γήπεδο, ψύχραιμη και απόλυτα προσηλωμένη στο μεγάλο της στόχο, να παραμείνει ζωντανή στο κυνήγι του μοναδικού τροπαίου που μπορεί να κατακτήσει από δω και πέρα φέτος. Η Παρί, χωρίς φυσικά τον τραυματία για το υπόλοιπο της χρονιάς Νεϊμάρ, δεν κατάφερε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού να απειλήσει ουσιαστικά την ομάδα του Ζιντάν, ενώ όταν ο Ρονάλντο σκόραρε για ένατο σερί παιχνίδι του συνολικά στο Champions League στο 51^ο λεπτό, τα πάντα τελείωσαν. Η Ρεάλ τελικά πανηγύρισε την πρόκριση στα προημιτελικά για 8^η συνεχόμενη χρονιά νικώντας και δεύτερη φορά τους Γάλλους (1-2), κάνοντας έναν υγιεινό περίπατο στην Πόλη του Φωτός και πετώντας έξω μία Παρί πολύ κατώτερη των περιστάσεων για ένα τέτοιο παιχνίδι, μια Παρί που έδειξε για άλλη μια χρονιά στο Champions League πως όσα χρήματα και να ξοδέψει δεν αρκούν για να της εξασφαλίσουν την ευρωπαϊκή υπέρβαση. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης μπορεί στην Ισπανία να πραγματοποιεί μια χρονιά που θα θέλει γρήγορα να ξεχάσει, όμως το Champions League είναι πάντα μια διαφορετική υπόθεση, είναι η διοργάνωσή της, νιώθει καλά παίζοντας σε αυτήν, μεταμορφώνεται προς το καλύτερο και το έδειξε για άλλη μια φορά, συνεχίζοντας την πορεία της για τη «decimotercera» (13^η) και τρίτη συνεχόμενη κούπα της.

    Η Παρί ξόδεψε και πάλι πολλά εκατομμύρια ευρώ, γνώρισε όμως για ακόμη μια φορά έναν απογοητευτικό αποκλεισμό στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση

Πάμε τώρα και στο παιχνίδι της Τότεναμ με τη Γιουβέντους. Λίγο η κατάσταση των δύο ομάδων (η Γιουβέντους έπαιρνε αποτελέσματα αλλά χωρίς να πείθει αγωνιστικά), λίγο το 2-2 του πρώτου αγώνα στο Τορίνο (με την Τότεναμ να επιστρέφει από το 2-0), λίγο το «Γουέμπλεϊ», έκαναν πολλούς να χρίζουν έστω και οριακά φαβορί τους «πετεινούς» για την πρόκριση. Η Τότεναμ, που δεδομένα έχει μεγαλώσει σαν μέγεθος τα τελευταία χρόνια κι ας της λείπει ένα τρόπαιο, είχε μπροστά της μια τεράστια ευκαιρία να πετάξει έξω τη φιναλίστ της περσινής διοργάνωσης και να περάσει στα προημιτελικά μετά από επτά χρόνια, κάνοντας ένα πολύ μεγάλο βήμα στην προσπάθειά της να μπει στην ευρωπαϊκή ελίτ. Απέτυχε παταγωδώς.

Όταν ο φορμαρισμένος Σον έκανε το 1-0 στο πρώτο ημίχρονο, με τη «Γιούβε» να μη μπορεί να φανεί ιδιαίτερα απειλητική, η ομάδα του βόρειου Λονδίνου έγινε τεράστιο φαβορί για την πρόκριση, αφού οι «μπιανκονέρι» έψαχναν δύο γκολ. Με αυτό το σκορ πήγαν οι δύο ομάδες στα αποδυτήρια και η Γιουβέντους, στην οποία δεν είχε δοθεί και εμφανέστατο πέναλτι στο ξεκίνημα του αγώνα, βρισκόταν μπροστά στο φάσμα του αποκλεισμού από τόσο νωρίς στη διοργάνωση. Ο ποδοσφαιρικός εγωισμός της «Γηραιάς Κυρίας» όμως δεν της το επέτρεπε αυτό.

Οι φιλοξενούμενοι μπήκαν στο γήπεδο στο δεύτερο ημίχρονο με στόχο να κάνουν την ανατροπή. Ο Αλέγκρι, που είχε περιορισμένες επιλογές στον πάγκο λόγω της απουσίας των Μάντζουκιτς, Μπερναρντέσκι και Κουαδράδο, έριξε στο ματς Ασαμόα και Λιχστάινερ για να ανεβάινουν από τα πλάγια, άλλαξε το σύστημα, έφερε στο κέντρο τον Σάντρο, έβαλε περισσότερο στο παιχνίδι τους Ιγκουαΐν και Ντιμπάλα που στο πρώτο ημίχρονο δε φάνηκαν και οι δύο τελευταίοι υπέγραψαν τη μεγάλη ανατροπή, πετυχαίνοντας από ένα γκολ μέσα σε τρία λεπτά. Από τη στιγμή που η πρωταθλήτρια Ιταλίας είχε το σκορ που ήθελε, όλοι γνώριζαν πως πολύ δύσκολα θα άφηνε την πρόκριση να της φύγει. Από το 1-2 και μετά, οι παίκτες της Τότεναμ που είναι εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές αλλά σε τέτοια παιχνίδια καθόλου «ψημένοι», έμοιαζαν σα χαμένοι στον αγωνιστικό χώρο.

    Ο Γκονσάλο Ιγκουαΐν κάνει το 1-1 και δίνει το σύνθημα της ανατροπής για τη "Γιούβε"

Στα τελευταία λεπτά, όταν και οι γηπεδούχοι πολύ λογικά πίεσαν προσπαθώντας να στείλουν το ματς στην παράταση, οι παίκτες της Γιουβέντους με πρώτο τον συγκλονιστικό Κιελίνι έδωσαν ένα ρεσιτάλ άμυνας, πέφτοντας με πάθος και αυταπάρνηση πάνω σε κάθε σουτ, πανηγυρίζοντας έξαλλα κάθε αμυντική τους παρέμβαση και δείχνοντας πόσο παθιασμένα ήθελαν αυτήν την πρόκριση, πόσο πολύ ήθελαν να δώσουν απαντήσεις. Το τέλος του αγώνα βρήκε τους παίκτες της Τότεναμ να μη μπορούν να καταλάβουν πώς έχασαν το εισιτήριο για τα προημιτελικά και αυτούς της «Γιούβε» να γιορτάζουν μία επική έτσι όπως εξελίχθηκαν τα δύο παιχνίδια πρόκριση, περνώντας στην επόμενη φάση και διατηρώντας παράλληλα ζωντανό το όνειρο του αρχηγού τους, Τζιανλουίτζι Μπουφόν, να κατακτήσει την κούπα με τα «μεγάλα αυτιά» προτού ολοκληρώσει τη μυθική καριέρα του.

Κανείς δε μπορεί να πει με σιγουριά αν Ρεάλ και Γιουβέντους θα επαναλάβουν την περσινή τους πορεία και θα καταφέρουν να φτάσουν μέχρι τον τελικό του Κιέβου. Το σίγουρο όμως είναι πως η φανέλα, το όνομα μιας ομάδας και ο θιγμένος εγωισμός των μεγάλων ποδοσφαιριστών είναι αυτά που καθορίζουν περισσότερο μία μονομαχία. Και αλίμονο σε όποιον τα υποτιμήσει.

    ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ