Σεζόν 2025-26: Η πρώτη γεύση από τα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα

Με την ποδοσφαιρική δράση σε συλλογικό επίπεδο να διακόπτεται για δεύτερη φορά λόγω των υποχρεώσεων των εθνικών ομάδων για τα προκριματικά του Μουντιάλ, είναι μια καλή ευκαιρία να κάνουμε μια πρώτη αποτίμηση για το τι έχουμε δει έως τώρα στα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Μπορεί να είμαστε ακόμη στο ξεκίνημα της σεζόν και το δείγμα να είναι μικρό, ωστόσο έχουμε ήδη πάρει μια πρώτη γεύση από την εικόνα των συλλόγων και από τις δυναμικές που έχουν δημιουργηθεί. Οι ομάδες που έχουν ικανοποιήσει ή απογοητεύσει, οι ποδοσφαιριστές που έχουν ξεχωρίσει, οι πιθανότητες να αλλάξουν χέρια τα τρόπαια, όλα αναλύονται σε αυτό εδώ το κείμενο.

Premier League

Ξεκινάμε με την Αγγλία, εκεί όπου η κορυφή άλλαξε κάτοχο μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο. Μπορεί η πρωταθλήτρια Λίβερπουλ να ξεκίνησε με ένα εντυπωσιακό 5/5, όμως τα αρνητικά τελευταία της αποτελέσματα έφεραν την Άρσεναλ στην πρώτη θέση και στο +1. Οι “κανονιέρηδες” γνωρίζουν πολύ καλά πως φέτος δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Μετά από τρεις σερί σεζόν στη δεύτερη θέση, φέτος έκαναν μεγάλες μεταγραφές, έχουν ένα από τα πιο πλήρη ρόστερ και θα τα δώσουν όλα για τον τίτλο. Είχαν ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα στο ξεκίνημα, αφού έπαιξαν στο “Ολντ Τράφορντ”, στο “Άνφιλντ”, στο “Σεντ Τζέιμς Παρκ” αλλά και στην έδρα τους με τη Μάντσεστερ Σίτι. Έχασαν από τη Λίβερπουλ και έφεραν ισοπαλία με τους “πολίτες”, ωστόσο έβγαλαν αυτό το πρόγραμμα και βρίσκονται στην πρώτη θέση. Με το βάθος που έχουν στο ρόστερ, την εξαιρετική άμυνα (με 3 γκολ παθητικό η καλύτερη στο πρωτάθλημα), τον έλεγχο που διατηρούν στα παιχνίδια τους και το θεωρητικά πιο βατό πρόγραμμα τις επόμενες βδομάδες μόνος στόχος είναι να παραμείνουν στην κορυφή. Αν η Άρσεναλ καταφέρει να βάλει πιο πολύ στο παιχνίδι και τον Γκιόκερες έτσι ώστε να σκοράρει περισσότερο ο Σουηδός (έχει μέχρι στιγμής 3 γκολ) θα κάνει τη ζωή της πιο εύκολη.

Από κάτω, η Λίβερπουλ λόγω της περσινής επιτυχίας και των εντυπωσιακών μεταγραφών το καλοκαίρι θεωρείται φαβορί για το repeat, ωστόσο ο Σλοτ έχει θέματα να λύσει. Το 5/5 στην αρχή ήταν εν μέρει πλασματικό, αφού οι πρωταθλητές και τότε είχαν προβληματίσει στα περισσότερα ματς, ενώ η δεύτερη διακοπή τους βρήκε με σερί τριών ηττών, αφού ανάμεσα στις ήττες από Κρίσταλ Πάλας και Τσέλσι στο πρωτάθλημα είχε έρθει και η ήττα από τη Γαλατάσαραϊ στο Champions League. Το πρόβλημα στη Λίβερπουλ είναι ότι οι πολλές αλλαγές επηρέασαν τη χημεία της ομάδας, μέχρι τουλάχιστον οι νέοι παίκτες να μπορέσουν πλήρως να προσαρμοστούν. Οι “κόκκινοι” ακόμη δεν έχουν πάρει πράγματα από τους Φρίμπονγκ και Κέρκεζ, ο Βιρτς δεν έχει προσφέρει τα αναμενόμενα και η παρουσία του έχει “χαλάσει” την τριάδα Χράφενμπεργκ-ΜακΆλιστερ-Σομποσλάι στο κέντρο που έδεσε άψογα πέρσι, ενώ ο Ίσακ χρειάζεται χρόνο για να βρει το ρυθμό του αφού ουσιαστικά δεν έκανε προετοιμασία λόγω του όλου σήριαλ με τη μεταγραφή του. Ίσως μόνο ο Εκιτικέ να έχει προσφέρει άμεσα στην ομάδα. Την ίδια ώρα, σε κακή κατάσταση δείχνει ο πολυτιμότερος του περσινού τίτλου, Μοχάμεντ Σαλάχ. Προβληματισμός υπάρχει και για την αμυντική λειτουργία, την ώρα που η ομάδα δεν έχει κάλυψη στις θέσεις των σέντερ μπακ αφού ο Γκέχι δεν αποκτήθηκε και ο νεαρός Λεόνι τραυματίστηκε σοβαρά. Η Λίβερπουλ έχει πολλά να βελτιώσει για να βγάλει στο χορτάρι τις τεράστιες δυνατότητες που έχει αυτό το ρόστερ.

Η Μάντσεστερ Σίτι θέλει να πλησιάσει περισσότερο αυτές τις δύο (στο -3 από την κορυφή μόλις) με στόχο να αφήσει πίσω της την περσινή κακή σεζόν. Αν και εξακολουθεί να μη βγάζει σταθερότητα (το φανέρωσαν οι δυο σερί ήττες νωρίς από Τότεναμ και Μπράιτον), τελευταία έχει καλά αποτελέσματα και έναν Έρλινγκ Χάαλαντ σε δαιμονιώδη κατάσταση να την οδηγεί. Ο Νορβηγός δείχνει στην πιο ώριμη φάση του και μετρά ήδη 9 γκολ στην Premier και άλλα 3 στο Champions League, μοιάζει απλά ασταμάτητος. Γενικά “κλειδί” για τη Σίτι είναι οι δυο “πυλώνες” της στην αρχή και στο τέλος του γηπέδου, αφού ο Ντοναρούμα αποτελεί εγγύηση κάτω από τα δοκάρια από τη μια πλευρά και ο Χάαλαντ σκοράρει κατά ριπάς από την άλλη, ωστόσο πρέπει να βρει την κατάλληλη ενδεκάδα και κυρίως να μάθει να επιβιώνει και χωρίς τον Ρόντρι, που μετά τη ρήξη χιαστού πέρσι εξακολουθεί να ταλαιπωρείται από προβλήματα. Ο Γκουαρντιόλα έδειξε ήδη φέτος πως δε θα διστάσει πάντως να αλλάξει τη φιλοσοφία του για το αποτέλεσμα, με τη Σίτι να παίζει φουλ άμυνα στο ντέρμπι με την Άρσεναλ.

 Ο Έρλινγκ Χάαλαντ έχει βάλει πλώρη για το τρίτο βραβείο πρώτου σκόρερ στην Premier League μέσα σε τέσσερα χρόνια

Από κει και πέρα, ευχάριστη έκπληξη είναι η Μπόρνμουθ του Ιραόλα που παρά το ότι έχασε σχεδόν όλη της την άμυνα το καλοκαίρι διατηρεί την ίδια φιλοσοφία στο παιχνίδι της και βρίσκεται στην τετράδα με έναν εξαιρετικό Σεμένιο να την οδηγεί (δεύτερος σκόρερ με 6 γκολ και 3 ασίστ) αλλά και η Κρίσταλ Πάλας του Γκλάσνερ που μπορεί να έχασε τον Έζε αλλά είναι σταθερά καλή και μόλις το περασμένο ΣΚ έβαλε τέλος σε ένα σερί 19 αήττητων αγώνων στη διάρκεια των οποίων κέρδισε το Κύπελλο Αγγλίας και το Community Shield. Η Τότεναμ του Φρανκ βγάζει χαρακτήρα και έχει περιθώρια βελτίωσης, η Τσέλσι πήρε ώθηση από τη νίκη της με τη Λίβερπουλ αλλά μπορεί να πληρώσει το ότι δεν έχει αξιόπιστη άμυνα αλλά και ένα φορ που να σκοράρει σταθερά, η Έβερτον θα πάει καλύτερα από πέρσι καθώς το νέο πανέμορφο γήπεδό της αλλά και ο Γκρίλις την ανεβάζουν επίπεδο ενώ η Νιούκαστλ θα έπρεπε να είναι ψηλότερα (11η θέση), ωστόσο πληρώνει για την ώρα το δύσκολο πρόγραμμα (έπαιξε με Λίβερπουλ και Άρσεναλ στην έδρα της) και το ότι άργησε να βρει τον αντικαταστάτη του Ίσακ και να τον ενσωματώσει. Έχει πλέον όμως βάθος στο ρόστερ, ενώ ο Βολτεμάντε έχει ξεκινήσει εξαιρετικά τη θητεία του στο Τάινσαϊντ σκοράροντας σε τρία σερί εντός έδρας ματς (τρίτος που το πετυχαίνει μετά τους Άλαν Σίρερ και Λες Φέρντιναντ).

Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο. Ο Αμορίμ βρίσκεται κάτω από μεγάλη πίεση, αν και η νίκη κόντρα στη Σάντερλαντ του έδωσε λίγο χρόνο. Ο Πορτογάλος επιμένει σε ένα σύστημα, όμως έχει θέματα στα χαφ -ο Μπρούνο δε δεχνει να ταιριάζει τόσο πίσω στο νέο του ρόλο-, το τέρμα παραμένει ερωτηματικό και ελπίζει να του “βγει” ο νεαρός Λάμενς, ενώ πρέπει να πάρει περισσότερα μπροστά από Εμπεουμό και Κούνια. Θετικό πάντως που ο Σέσκο ξεκίνησε να σκοράρει. Το όλο θέμα είναι αν θα μπορέσει η Γιουνάιτεντ να βρει μια σταθερότητα ή αν θα προχωρήσει τελικά σε αντικατάσταση του Αμορίμ. Το ντέρμπι με τη Λίβερπουλ στο “Άνφιλντ” αμέσως μετά τη διακοπή πάντως αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.

Τέλος, στις απογοητεύσεις συγκαταλέγεται η Νότιγχαμ Φόρεστ, η οποία από τότε που ανέλαβε ο Ποστέκογλου έχει 2 ισοπαλίες και 5 ήττες σε 7 παιχνίδια, η Γουέστ Χαμ που ελπίζει να βελτιωθεί με προπονητή πλέον το Νούνο Εσπίριτο Σάντο, η ουραγός Γουλβς που δεν έχει ακόμη νίκη και η συντηρητική Μπέρνλι που σε σχέση με τις υπόλοιπες που ανέβηκαν και δείχνουν θετικά σημάδια (Σάντερλαντ, Λιντς) μοιάζει πιο πιθανό να ξαναβρεθεί άμεσα στην Championship.

La Liga

Στην Ισπανία όλα τα βλέμματα είναι στη μάχη της Ρεάλ με τη Μπαρτσελόνα. Η “βασίλισσα” έχασε για λίγο την κορυφή αλλά επέστρεψε άμεσα σε αυτήν μετά τη νίκη επί της Βιγιαρεάλ και την ήττα της Μπαρτσελόνα στη Σεβίλλη. Η ομάδα του Τσάμπι Αλόνσο είναι σίγουρα βελτιωμένη σε σχέση με πέρσι, έχει μεγαλύτερο έλεγχο στα παιχνίδια της και έναν Κιλιάν Εμπαπέ σε τρομερή φόρμα. Ο Γάλλος, σε συνέχεια της περσινής χρονιάς όπου πήρε το “Χρυσό Παπούτσι”, έχει ήδη πετύχει 9 γκολ στο πρωτάθλημα και 5 στο Champions League, διανύοντας την καλύτερή του περίοδο στη Μαδρίτη. Η Ρεάλ ξεκίνησε με 6/6, όμως προβλημάτισε έντονα μετά την ήττα με 5-2 από την Ατλέτικο, φανερώνοντας αμυντικά προβλήματα. Οι Χάουσεν και Καρέρας σίγουρα έχουν ξεκινήσει θετικά αλλά υπάρχουν κι άλλα περιθώρια βελτίωσης, ενώ όλοι περιμένουν και την επάνοδο του Τρεντ που τραυματίστηκε και δεν έχει προλάβει ακόμη να προσφέρει. Θετικό για τη Ρεάλ το ότι ανεβαίνει ξανά σιγά σιγά ο Βινίσιους και έχει ήδη 9 G/A στο πρωτάθλημα (5 γκολ και 4 ασίστ), εξελίσσεται σε παίκτης-κλειδί ο Γκιουλέρ (έχει φτιάξει τις περισσότερες ευκαιρίες στα μεγάλα πρωταθλήματα) και μπαίνει στην εξίσωση και ο Μπέλινγχαμ μετά την επέμβαση στον ώμο. 

Σε εξαιρετική κατάσταση ο Κιλιάν Εμπαπέ, έχει πάρει από το χέρι τη "βασίλισσα" 

Η Μπαρτσελόνα ήδη από τα πρώτα παιχνίδια μάς δείχνει πως και φέτος θα ακολουθήσει την ίδια φιλοσοφία του Φλικ. Φουλ επιθετικό παιχνίδι, η άμυνα στη μεσαία γραμμή, μεγάλη ευχέρεια στο σκοράρισμα αλλά και πολλά κενά πίσω. Η ήττα με 4-1 από τη Σεβίλλη (αλλά και με την Παρί στο Champions League) “ξεγύμνωσε” τις αδυναμίες της στο transition, την ώρα που σημαντική αναμένεται να αποδειχθεί η αποχώρηση του Ινίγο Μαρτίνες στα μετόπισθεν, ο οποίος είχε “δέσει” καλά με τον Κουμπαρσί. Σημαντικό ρόλο έχουν παίξει οι τραυματισμοί παίκτών όπως ο Γιαμάλ, ο Ραφίνια και ο Γιοάν Γκαρσία βέβαια, θα είναι διαφορετική ομάδα όταν γυρίσουν. Η ουσία όμως δεν αλλάζει. Οι “μπλαουγκράνα” θα είναι πάντα η ομάδα που θα βρει πολλές λύσεις μπροστά ωστόσο τα ρίσκα που παίρνει πίσω δεν είναι δεδομένο ότι θα της βγαίνουν πάντα και αυτό ίσως το πληρώσει όπως και πέρσι στα ημιτελικά του Champions League. Η μάχη πάντως με τη Ρεάλ για τον τίτλο θα είναι μεγάλη (στους δυο βαθμούς η διαφορά των ομάδων τώρα) και το “clasico” της 26ης Οκτωβρίου θα δώσει μεγάλο αβαντάζ στο νικητή (αν υπάρξει), όχι βαθμολογικό αλλά κυρίως ψυχολογικό.

Πολύ καλή και φέτος παρουσιάζεται η Βιγιαρεάλ στου Μαρθελίνο (3η θέση), που αν και έχασε σημαντικούς παίκτες όπως οι Μπαένα και Πίνο διατηρείται άκρως ανταγωνιστική έχοντας προσθέσει αξιόλογους ποδοσφαιριστές (Μικαουτάτζε, Πάρτεϊ, Μολέιρο, Μπιουκάναν). Η Μπέτις του Πελεγκρίνι μπήκε τετράδα με ένα καλό σερί και την περιμένουμε ξανά ψηλά αν και δε θα έχει για μεγάλο διάστημα τον Ίσκο, ενώ η Ατλέτικο ξεκίνησε άσχημα και ήδη είναι στο -8 από την κορυφή. Οι “ροχιμπλάνκος” πήραν πολλούς νέους παίκτες και έχουν τη δυνατότητα να παίξουν επιθετικά όμως δεν το κάνουν πλην εξαιρέσεων, όπως το διάστημα που έβαλαν τις δύο συνεχόμενες “πεντάρες” σε Ρεάλ και Άιντραχτ. Δυσκολεύονται να κρατήσουν ανέπαφη την εστία τους (περίεργο για ομάδα Σιμεόνε), έχουν όμως έναν εξαιρετικό Χουλιάν Άλβαρες που κάνει τα πάντα στην επίθεση (6 γκολ ήδη στο πρωτάθλημα και 10 G/A σε όλες τις διοργανώσεις) και πρέπει να “χτίσουν” την ομάδα γύρω από αυτόν.

Η Σεβίλλη του Ματίας Αλμέιδα έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες και του πιο αισιόδοξου οπαδού της και μετά την “τεσσάρα” κόντρα στη Μπαρτσελόνα είναι στην 6η θέση ισόβαθμη με την Ατλέτικο, ενώ αξιοπρόσεκτο και το ξεκίνημα της Έλτσε που υπέστη την πρώτη της ήττα μόλις την περασμένη Κυριακή (από την Αλαβές). Στις απογοητεύσεις, η Αθλέτικ Μπιλμπάο δε βρίσκει λύσεις χωρίς τον Νίκο Γουίλιαμς (τώρα γύρισε από τραυματισμό) και δεν ξεκίνησε καλά, ενώ η Ρεάλ Σοσιεδάδ με μόλις μία νίκη είναι στην επικίνδυνη ζώνη.

Serie A

Στο Καμπιονάτο οι ισορροπίες μέχρι τώρα είναι λεπτές. Ο πρώτος λόγος παραμένει στην περσινή πρωταθλήτρια Νάπολι, με τη διοίκηση το καλοκαίρι να κάνει τα χατίρια του Κόντε και να ενισχύει την ομάδα προσθέτοντάς της βάθος και ποιότητα. Ο Ντε Μπρόινε ήδη κάνει τη διαφορά σε δημιουργία και εκτέλεση, ενώ ο Χόιλουντ σκοράρει με το “καλημέρα” και δείχνει ότι μπορεί να αναγεννηθεί στην Ιταλία μετά τις κακές χρονιές του στη Γιουνάιτεντ. Με τον Δανό και τον Λούκα άλλωστε στην επίθεση ακόμη δεν έχει φανεί το κενό του Λουκάκου που θα αργήσει να επιστρέψει, για μια Νάπολι που ξεκίνησε με 5 νίκες και 1 ήττα (από τη Μίλαν) και είναι στην κορυφή μαζί με τη Ρόμα. Οι Ρωμαίοι με τον Γκασπερίνι στην τεχνική ηγεσία δείχνουν αρκετά δυνατοί και το μόνο ψεγάδι στο πολύ καλό τους ξεκίνημα είναι εκείνη η εντός έδρας ήττα απ' την Τορίνο. Έχουν ποιότητα, έναν Σουλέ σε πολύ καλή κατάσταση, επανενεργοποίησαν παίκτες που έδειχναν στην αρχή να μην υπολογίζονται όπως ο μεγάλος αρχηγός Πελεγκρίνι και ο ικανός σκόρερ Ντόβμπικ αν και έχουν πράγματα να βελτιώσουν καθώς πολλές νίκες τους δεν έχουν έρθει με πειστικό τρόπο.

Αυτή που μοιάζει βέβαιο πως θα τερματίσει πολύ ψηλότερα από πέρσι είναι η Μίλαν. Μπορεί να ξεκίνησε με μια εντός έδρας ήττα-σοκ από την Κρεμονέζε, αλλά πήρε τέσσερις σερί νίκες στη συνέχεια (ανάμεσα σε αυτές το ντέρμπι με τη Νάπολι) και είχε και την ισοπαλία με τη Γιουβέντους όπου ήταν καλύτερη. Η παρουσία του Αλέγκρι των 6 σκουντέτο στον πάγκο, του Μόντριτς στην ενδεκάδα που έχει κερδίσει τα πάντα αλλά και το ότι δεν έχει ευρωπαϊκές υποχρεώσεις είναι ένα κράμα που μπορεί να οδηγήσει τη Μίλαν μακριά, ακόμη και μέχρι τον τίτλο, με την περίπτωσή της να έχει αρκετές ομοιότητες με την περσινή Νάπολι. Αν είχε και ένα φορ που να ξέρει να βάζει τη μπάλα στα δίχτυα όλα θα ήταν καλύτερα, για την ώρα όμως έχει έναν εξαιρετικό Πούλισικ που είναι πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα με 4 γκολ. 

Μόντριτς και Αλέγκρι είναι δύο προσωπικότητες που μπορούν να πάνε τη Μίλαν ψηλά στο πρωτάθλημα φέτος

Η Ίντερ ήταν ερωτηματικό για αυτή τη σεζόν, καθώς έκλεισε τον κύκλο της με την αποχώρηση του Ιντζάγκι, δεν ανανεώθηκε ιδιαίτερα μετά την περσινή σεζόν όπου έχασε τα πάντα και έχει τον άπειρο Κίβου στον πάγκο της. Όντως ξεκίνησε προβληματικά με δυο σερί ήττες από Ουντινέζε και Γιουβέντους (στο “τρελό” 4-3 του Τορίνο) στα πρώτα τρία ματς, αλλά στη συνέχεια εκμεταλλεύτηκε και το πρόγραμμα και “έχτισε” ένα καλό σερί με 5 νίκες σε Serie A και Champions League. Αν βελτιωθεί αμυντικά, βρει έξτρα λύσεις στο κορεσμένο κέντρο (Φρατέζι, Σούσιτς) και ο Μπονί δώσει ποιοτική βοήθεια στους Λαουτάρο και Τουράμ στην επίθεση, μπορεί να διατηρήσει ένα καλό μομέντουμ και να διαψεύσει τις αρνητικές προβλέψεις.

Η Γιουβέντους παραμένει αήττητη, αλλά το 3/3 στο ξεκίνημα έδωσε τη θέση του σε 3 σερί ισοπαλίες. Οι συνεχόμενες ισοπαλίες συνολικά είναι 5 αν βάλουμε και τα ματς του Champions League αλλά το πρόβλημα για την ομάδα του Τούντορ είναι ότι μοιάζει να μην έχει ξεκάθαρη ταυτότητα και να μην ξέρει τί θέλει να παίξει. Σίγουρα σε κάποιες θέσεις δεν έχει την ποιότητα που απαιτεί το μέγεθός της, η μόνες σταθερές της μοιάζουν οι Γιλντίζ και Κονσεϊσάο που είναι πολύ ποιοτικοί, ενώ ο Τούντορ ακόμη δεν έχει βρει τον βασικό του φορ. Ο Βλάχοβιτς ξεκίνησε πολύ καλά αλλά του λείπει η σταθερότητα, ο Ντέιβιντ μέχρι στιγμής απογοητεύει και ο Οπέντα πρέπει να αρχίσει να προσφέρει όπως και ο Ζεγκρόβα πιο πίσω.

Με πολλές ισοπαλίες αλλά ακόμη αήττητη είναι και η Αταλάντα του Γιούριτς, ο οποίος ανέλαβε το δύσκολο έργο να διαδεχθεί τον Γκασπερίνι που άλλαξε επίπεδο αυτή την ομάδα αλλά δουλεύει με ένα αξιόλογο υλικό, έχει πάρει ήδη βοήθειες από τους νεοφερμένους Σουλεμανά και Κριστόβιτς (αποκτήθηκε ως αντικαταστάτης του Ρετέγκι που βγήκε πρώτος σκόρερ πέρσι στην Ιταλία) και περιμένει να ενεργοποιηθεί ξανά ο Λούκμαν. Αξίζει να προσέξει κανείς πάντως και την Κόμο, η οποία από πέρσι με τον Φάμπρεγας στο τιμόνι έδειξε θετικά στοιχεία και έχει τον απολαυστικό Νίκο Παζ, ο οποίος με 3 γκολ και 3 ασίστ έχει συμμετοχή στα 6 από τα 7 της γκολ στο πρωτάθλημα.

Bundesliga

Στη Γερμανία η κυριαρχία της Μπάγερν επισκιάζει τα πάντα. Στα πρώτα παιχνίδια της σεζόν οι Βαυαροί είναι εντυπωσιακοί καθώς μετρούν το 6/6 έχοντας σκοράρει 25 γκολ και συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις 9/9 με 35 γκολ ενεργητικό! Έχουν έναν Χάρι Κέιν που δεν σταματιέται με τίποτα και ήδη έχει σημειώσει 11 γκολ στη Bundesliga και 17 συνολικά στη σεζόν και έχουμε ακόμη αρχές Οκτώβρη. Ο Άγγλος φορ μάλιστα βρίσκεται στο Μόναχο κάτι παραπάνω από δύο χρόνια και ήδη έχει ξεπεράσει τα 100 τέρματα με τη φανέλα της Μπάγερν, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ. Συνολικά οι πρωταθλητές έχουν μια τρομερή επιθετική γραμμή επίσης με τους Ολίσε και Λουίς Ντίας (ήδη 9 G/A στο πρωτάθλημα ο Κολομβιανός), ενώ ο Γκνάμπρι αγωνιζόμενος στο “10” δεν έχει αφήσει ιδιαίτερα να φανεί το κενό του Μουσιάλα. Εντός συνόρων πολύ δύσκολα θα σταματήσει κάποιος τη Μπάγερν από ένα ακόμη πρωτάθλημα και το όλο ζήτημα είναι εάν η άμυνα και το περιορισμένο κάπως ρόστερ αποτελέσουν τροχοπέδη για μια επιτυχημένη πορεία στην Ευρώπη, όπου τα δύσκολα τεστ είναι μπροστά. Περιμένει τις επιστροφές των Μουσιάλα και Ντέιβις για να βελτιωθεί κι άλλο.

Με 17 γκολ ήδη στη σεζόν, ποιός να σταματήσει τον απίθανο Χάρι Κέιν

Πέρα από τη Μπάγερν, κρατάμε τη σταθερότητα της Ντόρτμουντ του υποτιμημένου φορ Γκιρασί (πρώτος σκόρερ πέρσι στο Champions League και ήδη 4 τέρματα φέτος στο πρωτάθλημα), με τους Βεστφαλούς να είναι στο -4 και να δίνουν μεγάλο τεστ στο Μόναχο με τη Μπάγερν για το “klassiker” που έρχεται μετά τη διακοπή. Η Μπορούσια ακόμη πληρώνει το 3-3 με τη Ζανκτ Πάουλι τον Αύγουστο ενώ ήταν μπροστά με 1-3 και έφερε τώρα και ισοπαλία με τη Λειψία. Μια Λειψία που πέρσι δε βγήκε καν Ευρώπη, έχασε σημαντικούς παίκτες όπως οι Σέσκο, Σίμονς και Οπέντα το καλοκαίρι αλλά μέχρι τώρα εκπλήσσει θετικά με εξαίρεση την “εξάρα” που δέχθηκε από τη Μπάγερν στην πρεμιέρα. Η Κυπελλούχος Στουτγκάρδη παραμένει μια πολύ καλή ομάδα, η Λεβερκούζεν που έδιωξε τον Τεν Χαγκ μετά τα πρώτα δύο ματς δείχνει σημάδια βελτίωσης με τον Χιούλμαντ αλλά σίγουρα χρειάζεται χρόνος όταν υπήρξαν τόσες αλλαγές το καλοκαίρι στις “ασπιρίνες”, ενώ η Άιντραχτ αναδεικνύει συνεχώς νέους πρωταγωνιστές (έχει τραβήξει όλα τα βλέμματα ο νεαρός Ουζούν με 5 γκολ και 3 ασίστ ήδη στο πρωτάθλημα) αλλά για την ώρα της στοιχίζει η κάκιστη αμυντική λειτουργία (η χειρότερη άμυνα στη Bundesliga).

Ligue 1

Για να ολοκληρώσουμε με τη Γαλλία, δύσκολα και πάλι θα απειληθεί η κυριαρχία της Παρί Σεν Ζερμέν αν και το ξεκίνημα των πρωταθλητών Ευρώπης δεν είναι αψεγάδιαστο καθώς μετρούν την ήττα στο “Βελοντρόμ” από τη Μαρσέιγ (1-0) και την ισοπαλία στην έδρα της Λιλ (1-1). Η ομάδα του Λουίς Ενρίκε καλείται στα τελευταία ματς να ανταπεξέλθει χωρίς τους πρωταγωνιστές της στην επίθεση, το νικητή της “Χρυσής Μπάλας” πλέον Ντεμπελέ, τον Κβαρατσκέλια και τον Ντουέ (όλοι τραυματίες) αλλά διατηρείται στην κορυφή και στο +1 από Μαρσέιγ, Στρασβούργο και Λιόν. Η ποιότητα των Παριζιάνων βέβαια είναι τεράστια και παραμένουν ένα επίπεδο (ίσως και περισσότερα) πιο πάνω από τους υπόλοιπους.

Η Μαρσέιγ πήρε την πρώτη μάχη με την Παρί και οι πρωταθλητές Ευρώπης για την ώρα συναντούν ανταγωνισμό στη Γαλλία

Η Μαρσέιγ του Ντε Τσέρμπι όμως θα ήθελε να διεκδικήσει τις πιθανότητές της. Άρχισε με σκαμπανεβάσματα, όμως δείχνει πολύ καλό πρόσωπο στα τελευταία ματς και φυσικά πήρε μεγάλη ώθηση από τη νίκη στο κλασσικό ντέρμπι με την Παρί. Οι “Φωκαείς” ενισχύθηκαν αρκετά με παίκτες όπως οι Παβάρ και Αγκέρ στην άμυνα, Γουεά και Παϊσάο στα άκρα, Ο' Ράιλι στη μεσαία γραμμή, ενώ ο Ομπαμεγιάνγκ γύρισε από τη Σαουδική Αραβία και δείχνει πως ακόμη μπορεί να κάνει τη διαφορά. Περιμένουμε μια Μαρσέιγ ακόμη καλύτερη από πέρσι που θα κοντράρει περισσότερο τη μεγάλη της αντίπαλο. Μαζί της είναι το Στρασβούργο, ενισχυμένο με παίκτες από την Τσέλσι με την οποία μοιράζονται την ίδια ιδιοκτησία αλλά και η Λιόν, η οποία βρέθηκε το καλοκαίρι μια ανάσα από τη Ligue 2 λόγω οικονομικών παραβάσεων, έχασε σημαντικούς παίκτες όπως οι Λακαζέτ και Τσερκί αλλά το ξεκίνημά της σε Γαλλία και Ευρώπη είναι εντυπωσιακό με ένα κράμα έμπειρων και νεαρών παικτών, ενώ αν δεν έχανε από την Τουλούζ μέσα στην έδρα της θα ήταν στην κορυφή τώρα της βαθμολογίας. Στα τελευταία ματς έχει προβληματίσει η Μονακό, η οποία πάντως είναι στο -3 από την πρώτη θέση και έχει πρώτο της σκόρερ (μαζί και του πρωταθλήματος) με 5 γκολ τον Ανσού Φάτι, που στο Πριγκηπάτο θέλει να αναγεννηθεί.

 ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ