Τα μεγαλύτερα αθλητικά γεγονότα του 2016

Το 2016, το οποίο ετοιμαζόμαστε πλέον να αποχαιρετήσουμε, ήταν μία άκρως αθλητική χρονιά. Με τη διεξαγωγή δύο μεγάλων διοργανώσεων σε επίπεδο εθνικών ομάδων, του Euro και του Κόπα Αμέρικα, του κορυφαίου φυσικά αθλητικού ραντεβού, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και με πολλά ακόμη μεγάλα γεγονότα σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, ο χρόνος που φεύγει ήταν γεμάτος συγκινήσεις, κορυφαίες στιγμές και συναρπαστικές μονομαχίες. Και μέσα από αυτό το αφιέρωμα του blog μας, θα τα θυμηθούμε και θα τα ζήσουμε ξανά ένα προς ένα.

Το έπος της Πορτογαλίας στο Euro της Γαλλίας

Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που διεξήχθη στα γαλλικά γήπεδα το περασμένο καλοκαίρι τράβηξε επάνω του όλα τα βλέμματα των φιλάθλων και στη διάρκεια αυτού, το πορτογαλικό ποδόσφαιρο έζησε τη μεγαλύτερή του στιγμή. Χωρίς να είναι καν ανάμεσα στα μεγάλα φαβορί, θαρρείς και οι ποδοσφαιρικές μοίρες συνομώτησαν, η εθνική Πορτογαλίας, με “αρχιτέκτονα” τον δικό μας, Φερνάντο Σάντος, κατέκτησε την ευρωπαϊκή κορυφή και συνάμα το πρώτο τρόπαιο στην ιστορία της. Παιρνόντας από τον όμιλο την τελευταία στιγμή ως μία από τις τέσσερεις καλύτερες τρίτες με τρεις ισοπαλίες (ανάμεσα σε αυτές το θεαματικό 3-3 με την Ουγγαρία με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Ρονάλντο), χρειάστηκε στη συνέχεια την παράταση για να ξεπεράσει την Κροατία, τα πέναλτι για να “λυγίσει” την Πολωνία και με την πρώτη και μοναδική (!) της νίκη σε 90λεπτό, στα ημιτελικά κόντρα στην Ουαλία, βρέθηκε στον τελικό. Στις 10 Ιουλίου στο “Σταντ ντε Φρανς”, απέναντι στην οικοδέσποινα Γαλλία και με τον Κριστιάνο να αποχωρεί τραυματίας μόλις στο 25', οι Ίβηρες βρήκαν το γκολ που έκρινε το παιχνίδι στο 19ο λεπτό της παράτασης, με έναν απροσδόκητο ήρωα, τον Έντερ, ολοκληρώνοντας έναν απίστευτο άθλο και φτάνοντας στον θρίαμβο.

Το δράμα του Μέσι και ο νέος θρίαμβος της Χιλής

Στο επετειακό Κόπα Αμέρικα του καλοκαιριού, όπου εορτάστηκαν τα εκατό χρόνια της διοργάνωσης, η εθνική Αργεντινής είχε μπροστά της μια τεράστια ευκαιρία να επιστρέψει μετά από 23 ολόκληρα χρόνια-και δύο συνεχόμενους χαμένους τελικούς-στους τίτλους. Η “αλμπισελέστε” διέλυσε όλους τους αντιπάλους της στο δρόμο για τον τελικό, εκεί όμως βρήκε τη Χιλή, από την οποία ηττήθηκε στα πέναλτι, ακριβώς όπως και στον τελικό του 2015! Η εικόνα του απογοητευμένου Λιονέλ Μέσι μετά τη λήξη του τελικού ήταν ένα από τα highlights της χρονιάς, όπως και η δηλωσή του λίγο μετά πως αποφάσισε να σταματήσει από την εθνική, μία απόφαση την οποία ανακάλεσε στη συνέχεια. Η νέα αποτυχία της Αργεντινής και το όλο θέμα με τον Μέσι επισκίασαν τη μεγάλη επιτυχία της Χιλής, η οποία κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα για δεύτερη συνεχόμενη φορά, τη στιγμή που ένα χρόνο πριν δεν είχε κανέναν τίτλο στην τροπαιοθήκη της!

Το θαύμα των “αλεπούδων”

Στη διάρκεια της περσινής Premier League, γίναμε μάρτυρες της μεγαλύτερης ίσως έκπληξης στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου σε επίπεδο συλλόγων, βλέποντας τη Λέστερ να στέφεται πρωταθλήτρια Αγγλίας για πρώτη φορά στην ιστορία της! Οι “αλεπούδες” του Κλαούντιο Ρανιέρι, που την αμέσως προηγούμενη χρονιά τερμάτισαν στη 14η θέση και δύο χρονιές πίσω βρίσκονταν στην Championship, άφησαν άφωνο ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό κόσμο με το κατόρθωμά τους αυτό μας και μας προσέφεραν στη διάρκεια της σεζόν αμέτρητες συγκινήσεις και νέους πρωταγωνιστές. Η παρέα του Βάρντι, του Μαχρέζ, του Καντέ και όλων των υπολοίπων, καθοδηγούμενη από τον Ιταλό τεχνικό που πανηγύρισε τον τίτλο στο πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα του κόσμου λίγους μόλις μήνες μετά από την αποτυχημένη του παρουσία στον πάγκο της Εθνικής μας, ήταν αυτή που μας χάρισε ένα από τα ομορφότερα ποδοσφαιρικά παραμύθια, το οποίο θα μνημονεύεται όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Η ισπανική κυριαρχία στην Ευρώπη συνεχίζεται

Οι Ισπανοί ήταν ανέκαθεν από τους μεγαλύτερους κατακτητές της Ιστορίας, τα τελευταία χρόνια, όμως, βλέπουμε πως και στο ποδόσφαιρο οι ισπανικές ομάδες έχουν κυριαρχήσει απόλυτα σε διεθνές επίπεδο. Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, νικήτριες των δύο μεγάλων ευρωπαϊκών διοργανώσεων, Champions League και Europa League, ήταν ομάδες από την Ισπανία, με τη Ρεάλ Μαδρίτης να κάθεται για 11η φορά στο θρόνο της στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και τη Σεβίλλη να μετατρέπει σε προσωπική της υπόθεση το Europa, μιας και το κατέκτησε για τρίτη σερί φορά και πέμπτη συνολικά! Οι Μαδριλένοι, που μέσα στο 2016 πανηγύρισαν επίσης τόσο το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ όσο και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, χρειάστηκαν τη διαδικασία των πέναλτι για να επικρατήσουν της συμπολίτισσας Ατλέτικο στον δεύτερο μεταξύ τους τελικό σε Champions League μέσα σε δύο χρόνια, ενώ οι Ανδαλουσιανοί νίκησαν-με ανατροπή μάλιστα-τη Λίβερπουλ του Γιούργκεν Κλοπ με 3-1 στη Βασιλεία και συνέχισαν να μονοπωλούν τη διοργάνωση.

Ο Μπολτ συνέχισε τον μύθο του...

“Θέλω να γίνω θρύλος των Ολυμπιακών Αγώνων”, δήλωνε ο Γιούσειν Μπολτ λίγο πριν την έναρξη της κορυφαίας αθλητικής διοργάνωσης του πλανήτη και φυσικά τα κατάφερε, αφού στους 31ους Σύγχρονους Ολυμπιακούς που διεξήχθησαν το περασμένο καλοκαίρι στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ο ταχύτερος άνθρωπος στον κόσμο πέρασε στην ιστορία. Ο Τζαμαϊκανός σπρίντερ αναδείχθηκε άνετα νικητής στις κούρσες των 100, των 200 και των 400 μέτρων σκυταλοδρομίας και έγινε ο πρώτος αθλητής που καταφέρνει κάτι τέτοιο σε τρεις συνεχόμενες διοργανώσεις, αφού είχε αναδειχθεί χρυσός ολυμπιονίκης σε όλες τις κούρσες τόσο το 2008 στο Πεκίνο όσο και το 2012 στο Λονδίνο! Στα 30 του χρόνια πλέον, ο Μπολτ είναι πλέον ένας θρύλος του κλασικού αθλητισμού και το προηγούμενο καλοκαίρι τον είδαμε για τελευταία φορά σε Ολυμπιακούς, αφού ο ίδιος αφήνει πλέον τα κουλουάρ, θέλοντας να ξεκινήσει μία νέα καριέρα στο... ποδόσφαιρο! Ο Τζαμαϊκανός σούπερ σταρ δεν έχει κρύψει ποτέ την αγάπη του για τη “στρογγυλή θεά”, και μάλιστα με επίσημη δήλωση του εκτελεστικού διευθυντή της Μπορούσια Ντόρτμουντ, Χανς-Γιοακίμ Βάτσκε, ο Μπολτ θα πάρει μέρος στην προετοιμασία των Βεστφαλών το ερχόμενο καλοκαίρι!

...και ο Φελπς τον δικό του

Κι αν ο Μπολτ είναι πλέον ένας μύθος για τον στίβο, τι μπορούμε να πούμε πλέον για τον Μάικλ Φελπς στο άθλημα της κολύμβησης. Όχι ένα, ούτε δύο αλλά πέντε χρυσά μετάλλια κέρδισε ο Αμερικανός στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο τον περασμένο Αύγουστο (200 μ. πεταλούδα, 200 μ. μικτό, 4x100 ελεύθερο, 4x200 ελεύθερο, 4x100 μικτό), τα οποία ήρθαν να προστεθούν στα έξι της Αθήνας, τα οκτώ του Πεκίνου και τα τέσσερα του Λονδίνου και να κάνουν τον Φελπς κάτοχο των περισσότερων χρυσών στην ιστορία της διοργάνωσης με 23! Μαζί με τα υπόλοιπα που έχει κερδίσει, ο 31χρονος πια κολυμβητής έχει 28 στο σύνολο και είναι ο αθλητής με τα περισσότερα μετάλλια από καταβολής των Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων! Πλέον, αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, το όνομά του όμως θα μείνει για πάντα χαραγμένο στο βιβλίο της ιστορίας της διοργάνωσης.

Εθνική υπερηφάνεια στο Ρίο

Εμείς οι Έλληνες πολύ δύσκολα θα ξεχάσουμε τους Ολυμπιακούς του Ρίο, αφού τα μέλη της ελληνικής αποστολής μας έκαναν υπερήφανους και μας χάρισαν μεγάλη συγκίνηση. Τρία χρυσά, ένα αργυρό και δύο χάλκινα ήταν ο τελικός απολογισμός των μεταλλίων για τους Έλληνες αθλητές στο κορυφαίο ραντεβού, η πέμπτη καλύτερή μας επίδοση στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων, μετά τα 46 στους πρώτους σύγχρονους της Αθήνας το 1896, τα 16 ξανά στην πρωτεύουσά μας το 2004, τα 13 στο Σίδνεϋ το 2000 και τα 8 της Ατλάντα το 1996.

Την αρχή έκανε η εκπληκτική Άννα Κορακάκη στο άθλημα της σκοποβολής, παίρνοντας αρχικά το χάλκινο στα 10 μέτρα αεροβόλο πιστόλι ενώ δύο μέρες μετά χάρισε στην Ελλάδα το πρώτο της χρυσό μετά το 2004, όταν κλήθηκε να σημαδέψει από τα 25 μέτρα. Τον Δεκαπενταύγουστο, ο Λευτέρης Πετρούνιας δικαίωσε τις υψηλότατες προσδοκίες παίρνοντας το χρυσό στους κρίκους, ενώ μία μέρα μετά, ο Σπύρος Γιαννιώτης, στην τελευταία του παρουσία σε Ολυμπιακούς, έχασε κυριολεκτικά στη λεπτομέρεια το χρυσό στα 10 χιλιόμετρα ανοικτής θαλάσσης, ανεβαίνοντας στο δεύτερο σκαλί του βάθρου. Το δίδυμο Παύλος Καγιαλής και Παναγιώτης Μάντης κατέκτησε το χάλκινο στην ιστιοπλοΐα, ενώ το χορό των μεταλλίων έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο η Κατερίνα Στεφανίδη στο άλμα επί κοντώ, η οποία ανέβασε την Ελλάδα για τρίτη φορά στο υψηλότερο σκαλί.

Αντί για νέα “αυτοκτονία”, θρίαμβος!

Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έφτασε στην κατάκτηση της Euroleague για έβδομη φορά στην ιστορία της και πρώτη μετά το 2008, μέχρι όμως οι παίκτες του Δημήτρη Ιτούδη να αρχίσουν τους τρελούς πανηγυρισμούς, είδαν να ζωντανεύει μπροστά στα μάτια τους και πάλι ο γνωστός εφιάλτης. Η Φενέρμπαχτσε του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, σε μία φανταστική κόντρα “δασκάλου-μαθητή” στους πάγκους, γύρισε στο παιχνίδι από το -21 και όταν ήταν μπροστά στο σκορ με δύο πόντους διαφορά, ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν τη λήξη, εκείνη βρισκόταν πολύ κοντά στην πρώτη της ευρωπαϊκή κούπα και η ΤΣΣΚΑ μπροστά στο φάσμα ακόμη μιας “αυτοκτονίας”, όπως τόσες και τόσες έχει πραγματοποιήσει στα τελευταία Final Four. Τελικά, ο Χριάπα έβαλε ένα τεράστιο καλάθι στην τελευταία επίθεση, στέλνοντας το ματς στην παράταση, όπου εκεί οι Ρώσοι επικράτησαν εν τέλει με 101-96, με μεγάλους πρωταγωνιστές τους Μίλος Τεόντοσιτς και Νάντο Ντε Κολό. Εκείνο το βράδυ της 15ης Μαΐου ήταν πολύ σημαντικό και για το ελληνικό μπάσκετ, μιας και ο Ιτούδης έγινε ο δεύτερος Έλληνας προπονητής που κατακτά τη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή διοργάνωση, μετά τον Γιώργο Μπαρτζώκα το 2013 με τον Ολυμπιακό.

Ο Λεμπρόν κάνει μια πόλη να πανηγυρίζει ξανά

Το καλοκαίρι του 2014 πραγματοποίησε τη μεγάλη επιστροφή στη γενέτειρά του, το Οχάιο, και στην ομάδα στην οποία ξεκίνησε, τους Κλίβελαντ Καβαλίερς, δίνοντας την υπόσχεση πως σε αυτή τη δεύτερη θητεία του θα την φτάσει στον τίτλο του κορυφαίου πρωταθλήματος μπάσκετ στον κόσμο. Δύο χρόνια μετά, ο Λεμπρόν Τζέιμς τα κατάφερε, μετά από μία συγκλονιστική σειρά τελικών κόντρα στους πρωταθλητές του 2015, Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς. Οι τελικοί αυτοί θα μείνουν στην ιστορία, καθώς οι Καβαλίερς, με απόλυτο πρωταγωνιστή φυσικά τον “βασιλιά” και άξιους συμπαραστάτες του τους Ίρβινγκ, Λοβ και Τρίσταν Τόμπσον, επέστρεψαν από το εις βάρος τους 3-1 και με τρεις νίκες στη σειρά έκαναν το 4-3, μια ανατροπή που δεν είχε καταφέρει ποτέ καμία άλλη ομάδα στην ιστορία του NBA. Αυτός ήταν και ο πρώτος τίτλος που πανηγύρισε ομάδα του Κλίβελαντ σε οποιοδήποτε άθλημα μετά από 52 ολόκληρα χρόνια, αφού ο αμέσως προηγούμενος είχε έρθει στο 1964 από τους Κλίβελαντ Μπράουνς στο ράγκμπι!

    ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ