The Italian Job

Με τη σπουδαία ανατροπή και το μεγάλο “διπλό” που πήρε μέσα στο Μάντσεστερ κόντρα στη Σίτι του Γκουαρντιόλα, η Τσέλσι του Αντόνιο Κόντε έφτασε τις οκτώ συνεχόμενες νίκες στην Premier League και τη δεύτερη συνεχόμενη σε ντέρμπι (και μάλιστα με ανατροπή) και συνεχίζει να “καλπάζει” προς τον τίτλο, αν και ακόμη βρισκόμαστε στις αρχές του Δεκέμβρη.

Η διαφορά βεβαίως από τους διώκτες της μπορεί να παραμένει μικρή, ιδιαιτέρως όταν μιλάμε για το πρωτάθλημα της Premier League, όμως η αυτοπεποίθηση, το μέταλλο και ο χαρακτήρας που βγάζει η ομάδα του Ιταλού τεχνικού από τη στιγμή που εκείνος έκανε την κίνηση ματ και άλλαξε το σύστημα, αλλά και ο τρόπος που πήρε τα δύο τελευταία μεγάλα ματς είναι αυτά που κάνουν την Τσέλσι στα μάτια πολλών ένα από τα μεγάλα φαβορί για τον τίτλο τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Ο Αντόνιο Κόντε είχε συμφωνήσει να αναλάβει τις τύχες της Τσέλσι πριν καν ξεκινήσει την “περιπέτειά” του με την εθνική Ιταλίας στο Euro 2016. Οι “μπλε” έψαχναν τον προπονητή που θα τους φέρει και πάλι στις επιτυχίες , μετά την περσινή καταστροφική χρονιά που έφερε και την απόλυση του Μουρίνιο στα μέσα του περασμένου Δεκέμβρη, και εκείνος ξανά την καθημερινή τριβή προπονώντας ένα σύλλογο, μετά τα τρία πρωταθλήματα που κέρδισε σε ισάριθμα χρόνια του στη Γιουβέντους. Όταν κατέφθασε στο “Κόμπχαμ” (προπονητικό κέντρο της Τσέλσι) για την πρώτη του προπόνηση, είχε ως “παράσημό” του και την εξαιρετική τακτικά Ιταλία που παρουσίασε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του περασμένου καλοκαιριού, οδηγώντας μία ομάδα χωρίς τα μεγάλα αστέρια του παρελθόντος ως τα προημιτελικά και μένοντας έξω στα πέναλτι από τους Γερμανούς.

Οι άνθρωποι της Τσέλσι πόνταραν πολλά εξ' αρχής στον Κόντε, άλλωστε είναι γνωστό πως οι Άγγλοι έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση τους Ιταλούς τεχνικούς. Στο πρόσφατο παρελθόν, ο Κάρλο Αντσελότι πήρε νταμπλ με την Τσέλσι, ο Ρομπέρτο Μαντσίνι οδήγησε τη Σίτι στο πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 44 χρόνια, ο Κλαούντιο Ρανιέρι ήταν ο “αρχιτέκτονας” του ανεπανάληπτου περσινού “άθλου” της Λέστερ, ενώ και ο Φάμπιο Καπέλο ήταν ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Αγγλίας για μια τετραετία (2008-2012). Ο Κόντε φυσικά προπονούσε για πρώτη φορά εκτός συνόρων και τα πρώτα αποτελέσματα δεν ήταν ακριβώς αυτά που περίμεναν οι δύο πλευρές.

Με την Τσέλσι απούσα φέτος από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, μοιραία όλο το βάρος θα έπεφτε στο πρωτάθλημα. Οι “μπλε” μπορεί να ξεκίνησαν με 3 στα 3, η ισοπαλία όμως με τη Σουόνσι και πολύ περισσότερο οι απανωτές ήττες από Λίβερπουλ (1-2) και Άρσεναλ (3-0) φανέρωναν πως κάτι δε δούλευε σωστά στα πλάνα του Ιταλού. Και τη στιγμή που τα Μέσα είχαν ξεκινήσει συζητήσεις για το κατά πόσο το υλικό της Τσέλσι είναι επαρκές για μία πορεία πρωταθλητισμού και για το αν θα μπορέσει να φανεί ανταγωνιστική, ο Κόντε έκανε την κίνηση ματ και γύρισε τον “διακόπτη”.

Το “κλειδί” για τον Ιταλό βρισκόταν στο σύστημα. Το 4-1-4-1 που χρησιμοποιούσε στα πρώτα παιχνίδια, με τους Ιβάνοβιτς και Αθπλικουέτα ακραία μπακ, τον Καντέ μοναδικό αμυντικό μέσο να κάνει τη “βρώμική” δουλειά, δύο μέσους πιο μπροστά (Φάμπρεγας/Όσκαρ, Μάτιτς), δύο εξτρέμ (Αζάρ, Γουίλιαν) και ένα μοναδικό προωθημένο (Κόστα) δεν έφερνε σε καμία περίπτωση τα επιθυμητά αποτελέσματα. Μετά τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου στο “Έμιρεϊτς” απέναντι στην Άρσεναλ, με την ομάδα του ήδη πίσω στο σκορ με 3-0, ο Κόντε άλλαξε τα πάντα.

Γύρισε ξαφνικά το σύστημα χρησιμοποιώντας τρεις πλέον αμυντικούς, σε κάτι που μοιάζει περισσότερο με 3-4-2-1. Σύστημα με τρεις αμυντικούς χρησιμοποιούσε τόσο στη Γιουβέντους, την επιτυχημένη συνταγή του οποίου ακολούθησε στη συνέχεια και ο Αλέγκρι, όσο και στην εθνική Ιταλίας, όμως αυτό είναι κάτι διαφορετικό. Από το δεύτερο ημίχρονο κόντρα στην Άρσεναλ μέχρι σήμερα, δύόμιση μήνες μετά, η Τσέλσι παίζει πλέον με τρεις αμυντικούς (Κέιχιλ, Αθπλικουέτα, Λουίζ), δύο χαφ (Καντέ, Μάτιτς/Φάμπρεγας), δύο ακραίους που παίζουν όλη την πλευρά (Αλόνσο, Μόουζες), δύο παίκτες που δημιουργούν και μπορούν να παίξουν κι αυτοί πλάγια (Αζάρ, Πέδρο) και έναν προωθημένο επιθετικό (Κόστα). Τα αποτελέσματα ήταν άμεσα. Από το πρώτο κιόλας παιχνίδι μετά την ήττα από την Άρσεναλ η Τσέλσι έφτασε στη νίκη παίζοντας με το σύστημα αυτό. Από τότε τρέχει ένα απίστευτο σερί 8 νικών (ανάμεσά τους οι νίκες επί της Γιουνάιτεντ με 4-0 και επί των Τότεναμ και Σίτι με ανατροπή), χωρίς μάλιστα να δεχθεί γκολ στα πρώτα έξι! Οι “μπλε” μοιάζουν τώρα πραγματικά με μια διαφορετική ομάδα και ίσως είναι από τις σπάνιες φορές που μια αλλαγή συστήματος έχει τόσο άμεσα θετική επίδραση σε ένα σύλλογο.

Το αξιοσημείωτο βέβαια στην περίπτωση του Κόντε δεν είναι μόνο ότι άλλαξε το σύστημα, άλλα ότι χρησιμοποιεί στο νέο του σχηματισμό παίκτες που κανείς δε μπορούσε να σκεφτεί στην αρχή της σεζόν πως θα είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη φετινή Τσέλσι. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων ο Βίκτορ Μόουζες. Ο Νιγηριανός “περιπλανιόταν” ως δανεικός την τελευταία τριετία σε Λίβερπουλ, Στόουκ και Γουέστ Χαμ χωρίς να δείχνει κάτι το τρομερό και από τότε που ο Κόντε άλλαξε το σύστημα είναι βασικότατος στη δεξιά πλευρά, στέλνοντας ουσιαστικά τον Γουίλιαν στον πάγκο, ενώ έχει προσφέρει και 3 γκολ και 1 ασίστ ως τώρα. Από κοντά και ο Πέδρο, τον οποίο έφερε ο Μουρίνιο πέρσι στην Τσέλσι μιας και ο Ισπανός έψαχνε περισσότερο χρόνο συμμετοχής από αυτόν που έπαιρνε στη Μπαρτσελόνα, όμως χάθηκε κι αυτός στη γενικότερη μετριότητα των “μπλε”. Πλέον είναι βασικός δίπλα στον Αζάρ και πίσω από τον Ντιέγκο Κόστα και έχει ήδη 3 γκολ και 5 ασίστ! Αποκάλυψη επίσης θεωρείται και ο Μάρκος Αλόνσο, που ήρθε φέτος από τη Φιορεντίνα, έχοντας πάρει πλέον όλη την αριστερή πλευρά ως φουλ μπακ και δίνοντας αρκετές λύσεις στην Τσέλσι (1 γκολ, 2 ασίστ).

    Μόουζες και Αλόνσο είναι δύο από τους αναπάντεχους πρωταγωνιστές στη φετινή Τσέλσι

Όλοι αυτοί σε συνδυασμό με τη σιγουριά που προσφέρει ο Κουρτουά κάτω από τα δοκάρια, την ηγετική παρουσία του Κέιχιλ στην άμυνα και τον Νταβίντ Λουίζ που έχει αφήσει πίσω του τις γκάφες, τις αρχοντικές εμφανίσεις των Καντέ και Μάτιτς στη μεσαία γραμμή, τον Αζάρ που από το Euro και μετά έχει εμφανίσει ξανά τον πραγματικό εαυτό του μετά τη “σκιά” που είδαμε πέρσι αλλά και τον Ντιέγκο Κόστα που έχει ελαττώσει τους “τσαμπουκάδες” και “πυροβολεί” ακατάπαυστα (11 γκολ σε 14 ματς) συνθέτουν ένα εξαιρετικό σύνολο υπό τις οδηγίες του Κόντε, με τον Ιταλό να το καθοδηγεί μαεστρικά και να κερδίζει τον θαυμασμό όλων.

Ο τρόπος άλλωστε με τον οποίο η Τσέλσι πήρε τα δύο τελευταία ντέρμπι, με τους “μπλε” να μένουν πίσω στο σκορ τόσο από Τότεναμ όσο και από Σίτι αλλά να παίρνουν τη νίκη με ανατροπή, φανερώνει πολλά για τη φετινή ομάδα, ειδικά το “διπλό” μέσα στο “Έτιχαντ”, απέναντι στη Σίτι του Πεπ που έχει κι αυτή μεγάλες βλέψεις φέτος. Κάπως έτσι, οι “μπλε” παραμένουν μόνοι πρώτοι στο πρωτάθλημα, έχουν “ξεμπερδέψει” με όλα τα ντέρμπι στον πρώτο γύρο, δε συμμετέχουν όπως είπαμε και πριν σε ευρωπαϊκά κύπελλα και βλέπουν τις πιθανότητές τους για τον φετινό τίτλο ολοένα να αυξάνονται. Αν τα καταφέρουν, θα είναι αναμφισβήτητα έργο του “πολυμήχανου” Ιταλού τεχνικού.

    ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ