Το χιλιοταλαιπωρημένο Κόπα Αμέρικα στη σέντρα

Δυο μέρες μετά την έναρξη της ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής γιορτής του Euro 2020, μιας γιορτής που πήγε να εξελιχθεί σε τραγωδία μετά τα όσα συνέβησαν με τον Κρίστιαν Έρικσεν στο παιχνίδι της Δανίας με τη Φινλανδία και μέχρι ολόκληρος ο πλανήτης ανακουφισμένος να μάθει πως ο μεσοεπιθετικός των Σκανδιναβών τέθηκε εκτός κινδύνου μετά την κατάρρευσή του στο χορτάρι του “Πάρκεν”, ήρθε η ώρα να μπει και η Λατινική Αμερική σε έντονους ποδοσφαιρικούς ρυθμούς με το Κόπα Αμέρικα να κάνει σέντρα απόψε. Βεβαίως, η 47η έκδοση του αρχαιότερου ποδοσφαιρικού θεσμού εθνικών ομάδων μόνο γιορτή δε θυμίζει με όλα αυτά που έχουν προηγηθεί.

Ως γνωστόν, αυτό το Κόπα Αμέρικα ήταν να διεξαχθεί το περασμένο καλοκαίρι, αλλά η πανδημία δεν το επέτρεψε. Μπορεί το τελευταίο τουρνουά να είχε γίνει μόλις το 2019, αλλά η Ομοσπονδία της Λατινικής Αμερικής, η CONMEBOL, αποφάσισε να λάβει χώρα και το 2020, για να συμπίπτει από δω κι εξής με το Euro. Η διοργάνωση πήρε παράταση για ένα χρόνο, ωστόσο μόνο καλύτερα δεν είναι τα πράγματα. Η Αργεντινή με την Κολομβία είχαν πάρει το χρίσμα να συνδιοργανώσουν αυτό το Κόπα Αμέρικα, ωστόσο τελικά δε θα γίνει σε καμία από τις δύο χώρες. Πρώτοι οι Κολομβιανοί δήλωσαν αδυναμία να το φιλοξενήσουν λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν με τον κορωνοϊό αλλά και με τις αναταραχές που έχουν ξεσπάσει στη χώρα, ενώ στη συνέχεια ακολούθησαν και οι Αργεντίνοι, οι οποίοι λόγω των συνθηκών που επικρατούν με την πανδημία δε μπόρεσαν να επωμιστούν μόνοι τους το βάρος της διοργάνωσης.

Λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα τα πάντα ήταν στον αέρα και η CONMEBOL αποφάσισε τελικά την τελευταία στιγμή να φιλοξενήσει το τουρνουά η Βραζιλία, η οποία όχι μόνο αντιμετωπίζει κι αυτή προβλήματα με την πανδημία, αλλά είναι η δεύτερη χώρα σε θανάτους από κορωνοϊό μετά την Ινδία αυτή τη στιγμή. Η απόφαση αυτή ξεσήκωσε μεγάλες αντιδράσεις, σε σημείο που οι Βραζιλιάνοι διεθνείς σκέφτηκαν να μην πάρουν μέρος στη διοργάνωση ως ένδειξη διαμαρτυρίας, ενώ υπήρξαν και δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για απομάκρυνση του ομοσπονδιακού τεχνικού των “καριόκας”, Τίτε, και τοποθέτηση στη θέση του κάποιον της αρεσκείας του, γνωστού για τις ακροδεξιές πεποιθήσεις του, Προέδρου της Βραζιλίας, Ζαΐρ Μπολσονάρο, κάτι που παραπέμπει βέβαια σε άλλες εποχές. Τελικά οι Βραζιλιάνοι θα κατέβουν κανονικά αλλά οι φωνές παραμένουν. Ακόμη και τρεις μέρες πριν την έναρξη τίποτα δεν ήταν βέβαιο, αφού μόλις την περασμένη Πέμπτη (10/6) το Ανώτατο Δικαστήριο της Βραζιλίας αποφάσισε πως η χώρα, μετά το Μουντιάλ του 2014, τους Ολυμπιακούς του 2016 αλλά και το τελευταίο Κόπα Αμέρικα του 2019, θα φιλοξενήσει τελικά και αυτό το τουρνουά.

Ένα τουρνουά που πέρασε από χίλια κύματα αλλά τελικά έφτασε η ώρα να ξεκινήσει, χωρίς κανείς να ξέρει πώς θα εξελιχθεί. Ήδη η Βενεζουέλα και η Βολιβία έχουν ανακοινώσει αρκετά κρούσματα και όλοι περιμένουν να δουν τι μέλλει γενέσθαι, ο κόσμος σε αντίθεση με το ό, τι συμβαίνει στο Euro θα απουσιάζει από τις εξέδρες και με όλα όσα έχουν προηγηθεί τίποτα δε θυμίζει γιορτινό κλίμα. Παρ' όλα αυτά, υπάρχει και το αγωνιστικό κομμάτι, όσο κι αν έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα.

Η διοργανώτρια Βραζιλία και κάτοχος του τίτλου (το 2019 πήρε για πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια το Κόπα Αμέρικα επικρατώντας στον τελικό του Περού) ξεκινάει ως το μεγάλο φαβορί. Τα έχει πάει εξαιρετικά για την ώρα στα προκριματικά του Μουντιάλ 2022, έχοντας το απόλυτο των νικών σε 6 παιχνίδια και παρουσιάζοντας μια αμυντική σταθερότητα σε συνδυασμό με καλή επιθετική λειτουργία. Ο Τίτε πήρε μαζί του το καλύτερο υλικό που μπορούσε και η “σελεσάο” έχει ένα ρόστερ με βάθος και λύσεις σε κάθε θέση. Τον Άλισον και τον Έντερσον στο τέρμα, τον πρωταθλητή Ευρώπης με την Τσέλσι Τιάγκο Σίλβα, τον Μαρκίνιος, τον Φελίπε και τον Μιλιτάο στο κέντρο της άμυνας, τον Καζεμίρο και τον Φαμπίνιο στα χαφ, τον Νεϊμάρ, τον Ριτσάρλισον, τον Έβερτον και τον Βινίσιους στα “φτερά” της επίθεσης, τον Φιρμίνο και τον Γκαμπριέλ Ζεσούς στην κορυφή. Ειδικά ο Νεϊμάρ θα έχει ένα επιπλέον κίνητρο να οδηγήσει τη χώρα του στη διάκριση, όντας ο μεγάλος απών στον προ διετίας θρίαμβο των Βραζιλιάνων. Ερωτηματικό βέβαια είναι το αν θα φανούν επηρεασμένοι οι διεθνείς με όλα όσα έχουν γίνει, αλλά όπως και να' χει η λογική λέει πως η πεντάκις πρωταθλήτρια κόσμου έχει τον πρώτο λόγο για την κατάκτηση του τροπαίου.

Το αιώνιο αντίπαλον δέος της, η Αργεντινή, μπαίνει σε ένα ακόμη τουρνουά καταδικασμένη να φτάσει στην επιτυχία, αφού οι απογοητεύσεις είναι πολλές τα τελευταία χρόνια, με αποκορύφωμα τα δύο σερί Κόπα Αμέρικα που έχασε στα πέναλτι από τη Χιλή, το 2015 και το 2016. Ούσα μακριά από τους τίτλους εδώ και 28 χρόνια (το Κόπα Αμέρικα του 1993 η τελευταία της επιτυχία), η “μπιανκοσελέστε” δεν έχει περιθώρια για άλλες αποτυχίες. Ο Λιονέλ Μέσι είναι ξανά παρών, σε μια από τις τελευταίες του ευκαιρίες να κατακτήσει επιτέλους έναν τίτλο με το εθνόσημο και να μη φύγει με σκυμμένο κεφάλι από μία ακόμη διοργάνωση με τα χρώματα της εθνικής. Θα έχει άξιους συμπαραστάτες όπως ο κολλητός του και συμπαίκτης του πλέον στη Μπαρτσελόνα Κουν Αγουέρο, ο Ντι Μαρία, ο πρωταθλητής Ιταλίας με την Ίντερ Λαουτάρο Μαρτίνες, ο πρωταθλητής Ισπανίας με την Ατλέτικο Άνχελ Κορέα, ο Πάπου Γκόμες που στα 33 του ετοιμάζεται για το πρώτο του μεγάλο τουρνουά με την εθνική. Ερωτηματικό για άλλη μια φορά η άμυνα και η θέση του τερματοφύλακα. Η Αργεντινή παραχώρησε δυο ισοπαλίες στα πρόσφατα ματς των προκριματικών του Μουντιάλ με Χιλή και Κολομβία, αλλά το Κόπα Αμέρικα είναι μια άλλη υπόθεση.

Από κει και πέρα, Ουρουγουάη, Χιλή και Κολομβία θέτουν πάντα ισχυρή υποψηφιότητα για κάτι καλό. Η “σελέστε”, πολυνίκης του θεσμού με 15 τίτλους μην ξεχνάμε, έχει όπλο την ομοιογένεια με τον ίδιο κορμό τόσα χρόνια: Μουσλέρα, Γκοδίν, Χιμένες, Κάσερες και φυσικά οι...αφιονισμένοι Σουάρες και Καβάνι στην επίθεση, που αν και στα 34 τους πλέον προέρχονται από εξαιρετικές σεζόν. Και φυσικά πάντα στην άκρη του πάγκου ο Όσκαρ Ταμπάρες, που παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει θα καθοδηγήσει την Ουρουγουάη σε μια ακόμη διοργάνωση, ευρισκόμενος στην τεχνική ηγεσία από το 2006 (μακροβιότερος προπονητής εθνικών ομάδων). Οι Χιλιανοί, κάτοχοι του τροπαίου τόσο το '15 όσο και το '16 στο επετειακό τουρνουά, θα έχουν και πάλι μπροστάρηδες τον Αλέξις Σάντσες και τον Αρτούρο Βιντάλ, που ξεπέρασε την περιπέτεια με τον κορωνοϊό και θα δώσει κανονικά το παρών, αλλά και όλες τις υπόλοιπες... παλιοσειρές (Μπράβο, Μεδέλ, Ίσλα, Βάργκας, Αρανγκίς). Και οι Κολομβιανοί μπορεί να μην έχουν ούτε Φαλκάο (τραυματίας) ούτε Χάμες Ροντρίγκες (κρίθηκε από το τεχνικό τιμ πως δεν βρίσκεται στα επιθυμητά επίπεδα φυσικής κατάστασης και έκανε λόγο για ασέβεια προς το πρόσωπό του λόγω αυτού) αλλά θα στηρίξουν πολλά στον Κουαδράδο της Γιουβέντους, στα “κανόνια” της Αταλάντα, Ζαπάτα και Μουριέλ, αλλά και στον αρχισκόρερ της αήττητης πρωταθλήτριας Σκωτίας Ρέιντζερς, Μορέλος.

Στη διοργάνωση υπάρχουν επίσης το Περού, φιναλίστ του προηγούμενου τουρνουά, η Παραγουάη, η Βολιβία, η Βενεζουέλα και το Εκουαδόρ, με λιγότερες πιθανότητες για κάτι καλό φυσικά. Το φορμά έχει αλλάξει, με δυο ομίλους των πέντε ομάδων να έχουν σχηματιστεί (οι τέσσερις από κάθε όμιλο περνούν στα προημιτελικά) και καμία ομάδα εκτός Λατινικής Αμερικής να μην έχει προσκληθεί αυτή τη φορά. Οι αγώνες του Κόπα Αμέρικα ξεκινάνε λοιπόν απόψε και έρχονται σαν... επιδόρπιο μετά από αυτούς του Euro για τους ποδοσφαιρόφιλους ανά τον κόσμο, με την ελπίδα το τουρνουά να κυλήσει ομαλά μετά από όλους αυτούς τους κλυδωνισμούς και στη διάρκεια αυτού να μας απασχολεί η μπάλα και μόνο αυτή.

 ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ