Το μεγάλο καλοκαιρινό λάθος της Ρεάλ Μαδρίτης

Η νέα ήττα της Ρεάλ Μαδρίτης από τη Λεβάντε αυτή τη φορά (1-2), έδωσε συνέχεια στην αγωνιστική κατρακύλα των «μερένχες», η οποία ξεκίνησε από την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου με εκείνη τη βαριά ήττα από τη Σεβίλλη στην Ανδαλουσία (3-0) και δείχνει να μην έχει σταματημό. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο ναδίρ, σκοράρει με το σταγονόμετρο, έχει έναν προπονητή υπ’ ατμόν, τους περισσότερους αστέρες της ντεφορμαρισμένους και το κυριότερο: φαίνεται πια ξεκάθαρα πόσο μεγάλο είναι το κενό που άφησε με την αποχώρησή του ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Ένα κενό που παντελώς λανθασμένα δεν καλύφθηκε το καλοκαίρι που μας πέρασε και τις συνέπειες αυτού τις βιώνει τώρα η «βασίλισσα».

Με τη μετακίνηση του Πορτογάλου σούπερ σταρ από τη Ρεάλ στη Γιουβέντους έκλεισε ένα τεράστιο κεφάλαιο για την ισπανική ομάδα, αφού οι Μαδριλένοι αποχωρίστηκαν έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος στα εννέα χρόνια που αγωνίστηκε με τη λευκή φανέλα εξελίχθηκε σε έναν θρύλο του συλλόγου. Ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος σκόραρε συνολικά 450 τέρματα με την ομάδα, πετύχαινε 40-50 γκολ τη χρονιά μέσο όρο και έσπασε αμέτρητα ρεκόρ δε μπορεί να αντικατασταθεί εύκολα, πόσο μάλλον όταν η Ρεάλ πήρε την απόφαση το καλοκαίρι να μην αποκτήσει κάποιον πρωτοκλασάτο παίκτη στη θέση του. Όσοι από τότε προέβλεπαν πως αυτή η μεταβατική περίοδος θα είναι δύσκολη για τους «μερένχες», έχουν επιβεβαιωθεί πανηγυρικά.

Η ήττα της Ρεάλ από τη Λεβάντε ήταν η τρίτη συνεχόμενη σε όλες τις διοργανώσεις (είχαν προηγηθεί αυτές από ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο Champions League και Αλαβές στο πρωτάθλημα), ενώ συνολικά αυτό ήταν το πέμπτο σερί παιχνίδι στο οποίο η πρωταθλήτρια Ευρώπης δεν καταφέρνει να πάρει τη νίκη, με το τελευταίο τρίποντο να έρχεται στις 22 Σεπτεμβρίου (1-0 την Εσπανιόλ). Το πρόβλημα δε στο σκοράρισμα είναι πασιφανές. Πριν από το παιχνίδι με τη Λεβάντε, η ομάδα είχε συμπληρώσει 409 αγωνιστικά λεπτά χωρίς να πετύχει ούτε ένα γκολ (η δεύτερη χειρότερη επίδοση στην ιστορία της), ενώ όταν ο Μαρσέλο βρήκε δίχτυα στο 72^ο λεπτό της αναμέτρησης, είχαν συμπληρωθεί 481 λεπτά ξηρασίας, επίδοση που δεν ήθελε πολύ να ξεπεράσει τη χειρότερη όλων των εποχών για τη «βασίλισσα» (496 λεπτά τη σεζόν 1984-85). Βέβαια, σε κάποια ματς όπως αυτό με τους Λεβαντίνους όσο και αυτό με την ΤΣΣΚΑ, η Ρεάλ δημιούργησε πολλές ευκαιρίες (έξι δοκάρια σε αυτά τα δύο ματς), όμως αδυνατούσε να τις μετατρέψει σε γκολ. Και εδώ ακριβώς είναι που φαίνεται το τεράστιο κενό που άφησε ο Ρονάλντο.

Μια από τις χειρότερες ομάδες των τελευταίων 30 χρόνων παρακολουθούν οι φίλοι της Ρεάλ αυτή την περίοδο

Από τη στιγμή που η Ρεάλ έχασε έναν τέτοιο ποδοσφαιριστή, αποτελεί «έγκλημα» το γεγονός πως δεν τον αντικατέστησε με κάποιον άλλον παίκτη πρώτης γραμμής και σε αυτό έχει τις ευθύνες του ο πρόεδρος του συλλόγου, Φλορεντίνο Πέρεθ. Παίκτες όπως ο Νεϊμάρ, ο Εμπαπέ, ο Αζάρ, ο Κέιν, ο Λεβαντόφσκι ή ο Ικάρντι έπαιζαν συνεχώς στα ρεπορτάζ των Μαδριλένων, όμως οι περιπτώσεις τους δεν προχώρησαν για τον έναν ή τον άλλο λόγο. Έτσι η Ρεάλ δεν απέκτησε κάποιον πρωτοκλασάτο ποδοσφαιριστή μεσοεπιθετικά, συνεχίζοντας αυτή τη σχεδόν εμμονική πολιτική της να μην πραγματοποιεί σημαντικές μεταγραφές τα τελευταία καλοκαίρια σε αντίθεση με ό, τι μας είχε συνηθίσει παλαιότερα (υπάρχει και το πρότζεκτ του νέου Μπερναμπέου που τρέχει και θα κοστίσει πολλά εκατομμύρια στο σύλλογο). Η μόνη που μπορεί να θεωρηθεί ως μεγάλη προσθήκη ήταν αυτή του Κουρτουά κάτω από τα δοκάρια, η οποία ίσως και να μη χρειαζόταν κιόλας δεδομένων των εξαιρετικών εμφανίσεων του Νάβας την τελευταία τριετία. Και όλα αυτά τη στιγμή που τους τελευταίους μήνες η ομάδα έχει χάσει κι άλλους σημαντικούς ποδοσφαιριστές που της έδιναν βάθος στο ρόστερ και περισσότερες επιλογές, όπως ο Μοράτα, ο Χάμες, ο Πέπε, ο Ντανίλο και ο Κόβατσιτς.

Μπορεί τις προηγούμενες χρονιές οι «μερένχες» να μην πλήρωσαν αυτή τους την επιλογή, θριαμβεύοντας στο Champions League για τρεις διαδοχικές περιόδους, όμως αυτή τη φορά ήταν μαθηματικά βέβαιο πως θα το πλήρωναν. Για ακόμη μία φορά οι άνθρωποι της ομάδας αποφάσισαν να στηριχθούν στο υπάρχον δυναμικό, όμως αυτό δεν έχει αποδώσει για την ώρα. Ο Γκάρεθ Μπέιλ, όσο κι αν προσπάθησαν πολλοί να τον παρουσιάσουν σαν διάδοχο του Κριστιάνο δεν είναι τέτοιος, αφού παρά την κλάση του δε μπορεί με τίποτα να πλησιάσει τα επίπεδα του Πορτογάλου στο σκοράρισμα ενώ υπάρχουν πάντα και οι συχνοί τραυματισμοί που τον κάνουν αναξιόπιστο. Ο Καρίμ Μπενζεμά αναμφισβήτητα έχει προσφέρει πάρα πολλά στον σύλλογο (7^ος σκόρερ στην ιστορία του) όμως είναι φανερό πλέον πως δε μπορεί να αποτελεί την πρώτη λύση για την επίθεση της Ρεάλ. Παίκτες όπως ο Μόντριτς και ο Βαράν είναι εμφανώς καταπονημένοι από το Μουντιάλ, ενώ οι Ίσκο και Ασένσιο δεν έχουν σταθερότητα στην απόδοσή τους και δεν έχουν αποδείξει πως μπορούν να λογίζονται ως βασικοί σε ένα κλαμπ με τις απαιτήσεις της Ρεάλ Μαδρίτης, σε μια χρονιά μάλιστα στην οποία δίνουν τις εξετάσεις τους (ειδικά ο Ασένσιο) για να πείσουν πως μπορούν να γίνουν οι νέοι ηγέτες μετά τη φυγή του Ρονάλντο. Σε όλα αυτά προσθέστε και τους πολλούς τραυματισμούς που συχνά πυκνά κάνουν την εμφάνισή τους στη Ρεάλ και απλώς φανερώνουν ακόμη περισσότερο μερικές «τρύπες» του ρόστερ.

Ο Τζουλέν Λοπετέγκι βρίσκεται σε τρομερά δύσκολη θέση και η ονοματολογία για τον διάδοχό του έχει ήδη ξεκινήσει

Και ο προπονητής; Ο Φλορεντίνο Πέρεθ, όπως απέτυχε να πραγματοποιήσει μια μεγάλη μεταγραφή για τη Ρεάλ φέτος, έτσι απέτυχε να φέρει και έναν προπονητή εγνωσμένης αξίας μετά την αποχώρηση του απόλυτα επιτυχημένου Ζινεντίν Ζιντάν, εισπράττοντας αρνητικές απαντήσεις από έμπειρους τεχνικούς όπως οι Αλέγκρι και Λεβ αλλά και από εξελίξιμους όπως ο Ποκετίνο και ο νεαρός Νάγκελσμαν. Κατέφυγε στη λύση του πρώην εκλέκτορα της Ισπανίας, για χάρη του οποίου διαταράχθηκαν οι σχέσεις της Ρεάλ με την ομοσπονδία και έγινε άνω κάτω η αποστολή των «φούριας ρόχας» δυο μέρες πριν την πρεμιέρα της στο Μουντιάλ, όμως είναι φανερό πως ο Τζουλέν Λοπετέγκι δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του συλλόγου και παρά το γεγονός πως έχει την υποστήριξη των δύο αρχηγών  της ομάδας (Ράμος, Μαρσέλο), θεωρείται θέμα χρόνου η απόλυσή του. Βεβαίως, για τα όσα συμβαίνουν φέτος στη «βασίλισσα» δεν ευθύνεται μόνο αυτός, αφού όπως αναφέραμε παραπάνω η διοίκηση έχει κι αυτή τεράστιο μερίδιο ευθύνης.

Το συμπέρασμα είναι πως η Ρεάλ Μαδρίτης βρίσκεται εν μέσω της χειρότερης κρίσης της τα τελευταία χρόνια και μπορεί ο κορυφαίος σύλλογος στον κόσμο να βρίσκει πάντα τον τρόπο να διαψεύδει τους επικριτές του, όμως αυτή τη φορά τα πράγματα φαίνονται αρκετά σοβαρά. Οι άνθρωποι της ομάδας πήραν ένα τεράστιο ρίσκο το καλοκαίρι αφήνοντάς την χωρίς ουσιαστική ενίσχυση, ένα ρίσκο που φυσικά δεν τους βγαίνει, ενώ σε μια εβδομάδα υπάρχει το clasico με τη Μπαρτσελόνα στο «Καμπ Νου» και τυχόν αρνητικό αποτέλεσμα μπορεί να θέσει τους «μερένχες» εκτός τίτλου από νωρίς. Είναι πολύ πιθανό σύντομα να έχουμε σημαντικές εξελίξεις στην ομάδα, όμως ενδεχομένως θα χρειαστούν πολλά παραπάνω από μια αλλαγή προπονητή για παράδειγμα, έτσι ώστε η Ρεάλ να βγει από το τέλμα.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ