Το πρόβλημα της Ρεάλ δεν ήταν τελικά ο Εμπαπέ

“Λίγος” για τη Ρεάλ Μαδρίτης, νέα περίπτωση Αζάρ, αχρείαστη μεταγραφή, δε μπορεί να ταιριάξει στο σύστημα, δε μπορεί να παίξει στην κορυφή της επίθεσης, έχει χαλάσει ολόκληρη τη λειτουργία της ομάδας. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα όσα ειπώθηκαν για τον Κιλιάν Εμπαπέ στη διάρκεια των πρώτων μηνών του στη Ρεάλ Μαδρίτης, όταν ο ίδιος είχε ένα αρκετά νωθρό ξεκίνημα, με τον κόσμο να επιρρίπτει σε εκείνον τις περισσότερες ευθύνες για τη μέτρια πορεία των “μερένχες”. Όχι πολύ καιρό μετά όμως, τα πράγματα δε δείχνουν να είναι έτσι ακριβώς.

Το δύσκολο ξεκίνημα

Η μετακίνηση του Γάλλου σούπερ σταρ από την Παρί Σεν Ζερμέν στη Ρεάλ Μαδρίτης το περασμένο καλοκαίρι μετά από ένα σήριαλ πολλών ετών, ήταν ένα από τα γεγονότα της χρονιάς και πολύ λογικά όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα πάνω του σε αυτή την πρώτη σεζόν του στο “Σαντιάγο Μπερναμπέου”. Ο Εμπαπέ είχε έναν ιδανικό ντεμπούτο όταν στα μέσα Αυγούστου σκόραρε απέναντι στην Αταλάντα για τον τελικό του ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ και κατέκτησε και το πρώτο του τρόπαιο με τους “μερένχες”, ωστόσο η συνέχεια δεν ήταν το ίδιο εύκολη.

Ένα σερί τριών παιχνιδιών στο πρωτάθλημα όπου δε βρήκε δίχτυα και φάνηκε να δυσκολεύεται ακόμη να προσαρμοστεί στο παιχνίδι της Ρεάλ αλλά και να μάθει τις κινήσεις των συμπαικτών του (η Ρεάλ είχε δύο ισοπαλίες με Μαγιόρκα και Λας Πάλμας εκείνο το διάστημα), έφερε τους πρώτους προβληματισμούς. Έφτασε η 4η αγωνιστική για να σκοράρει τα πρώτα του γκολ στη La Liga όταν πέτυχε δύο κόντρα στη Μπέτις, ξεκινώντας έκτοτε το πρώτο του καλό διάστημα αφού βρήκε δίχτυα σε άλλα τέσσερα σερί παιχνίδια (με Σοσιεδάδ, Στουτγκάρδη, Εσπανιόλ, Αλαβές) προτού τραυματιστεί και χάσει το μαδριλένικο ντέρμπι με την Ατλέτικο στο “Metropolitano”.

Ακολούθησε ένας δύσκολος Οκτώβρης για τον Εμπαπέ και όχι μόνο για αγωνιστικούς λόγους. Το γεγονός πως το όνομά του ενεπλάκη σε μια υπόθεση βιασμού που έλαβε χώρα σε ξενοδοχείο που ο ίδιος είχε καταλύσει στη Στοκχόλμη (υπόθεση η οποία έκλεισε χωρίς να χρειαστεί να καταθέσει τελικά ο Γάλλος) αλλά και όλη η ιστορία που προέκυψε με την εθνική Γαλλίας (φέρεται να ζήτησε από τον Ντεσάμπ να μην τον συμπεριλάβει στις αποστολές για τα ματς του Nations League) μόνο ένα καλό κλίμα δε δημιούργησαν γύρω από τον Γάλλο στην προσπάθειά του να προσαρμοστεί γρήγορα στο νέο του περιβάλλον. Ο Εμπαπέ γύρισε στη δράση μετά τη διακοπή για τις εθνικές με ένα τρομερό γκολ απέναντι στη Θέλτα αλλά η συνέχεια ήταν πολύ κακή. Στις 26 Οκτώβρη ήρθε το περιβόητο 0-4 από τη Μπαρτσελόνα, εκεί που ολόκληρη η Ρεάλ αλλά κυρίως ο Εμπαπέ πιάστηκαν στην παγίδα του “τεχνητού οφσάιντ” της ομάδας του Φλικ, με τον 26χρονο φορ να συλλαμβάνεται εκτεθειμένος οκτώ (!) συνολικά φορές, σκοράροντας δύο γκολ από θέση οφσάιντ και χάνοντας δύο τετ α τετ από κανονική θέση. Το νέο μεγάλο αστέρι της Ρεάλ είχε μπει για τα καλά στο στόχαστρο και τα επόμενα παιχνίδια δε βοήθησαν καθόλου να αλλάξει η κατάσταση.

Ακολούθησε η ήττα με 1-3 από τη Μίλαν στο Champions League και ενώ μετά τη διακοπή του Νοεμβρίου ο Εμπαπέ επέστρεψε με δυο γκολ σε σερί ματς στο πρωτάθλημα (με Λεγανές και Χετάφε), ενδιάμεσα ήρθε η πολύ κακή του εμφάνιση στην ήττα (2-0) από τη Λίβερπουλ στο “Άνφιλντ”, εκεί όπου έχασε και πέναλτι, με την κριτική προς το πρόσωπό του να παίρνει πλέον μορφή χιονοστιβάδας. Μια εβδομάδα αργότερα, ο Εμπαπέ έφτασε στο ναδίρ όταν έχασε πέναλτι και στο “Σαν Μαμές” κόντρα στη Μπιλμπάο. “Στο παιχνίδι με τη Μπιλμπάο έφτασα στον πάτο. Συνειδητοποίησα εκείνη τη στιγμή ότι πρέπει να τα δώσω όλα γι' αυτή τη φανέλα και να δείξω χαρακτήρα. Μπορώ να σκοράρω περισσότερο, ξέρω ότι έχω περισσότερα να δώσω” ήταν τα λόγια του για εκείνο το παιχνίδι. Πράγματι, από εκείνο το ματς και μετά, ένας διαφορετικός Εμπαπέ εμφανίστηκε.

 Το χαμένο πέναλτι στο "Άνφιλντ" κόντρα στη Λίβερπουλ ήταν το αποκορύφωμα σε μια κακή περίοδο για τον Γάλλο

Η “αναγέννηση”

Τα γκολ που βάζει με Τζιρόνα, Αταλάντα και Σεβίλλη μέσα στον Δεκέμβρη θυμίζουν τον παλιό καλό Εμπαπέ. Πέρα από τα γκολ, ο Γάλλος αρχίζει να βγάζει περισσότερη αυτοπεποίθηση στο χορτάρι, παίρνει πιο πολλές πρωτοβουλίες, συνδυάζεται καλύτερα με τους συμπαίκτες του. Βρίσκει δίχτυα ακόμη και με την Πατσκούκα στον τελικό του Διηπειρωτικού στη Ντόχα (στο γήπεδο όπου δύο χρόνια πριν είχε πετύχει χατ-τρικ σε τελικό Μουντιάλ), όπου κατακτά το δεύτερο τρόπαιό του με τη Ρεάλ, σκοράροντας μάλιστα και στους δύο τελικούς που έχει παίξει με τη λευκή φανέλα.

“Η περίοδος προσαρμογής του Εμπαπέ τελείωσε” δήλωσε ο Αντσελότι μετά το παιχνίδι με τη Σεβίλλη λίγο πριν τα Χριστούγεννα και ο σταρ της Ρεάλ μπήκε με εξαιρετική φόρμα και στο 2025. Στον... εφιαλτικό τελικό του ισπανικού Σούπερ Καπ και την ήττα με 2-5 από τη Μπαρτσελόνα σκόραρε το πρώτο γκολ του αγώνα με ωραία κούρσα πίσω από το κέντρο, ενώ με παρόμοια ενέργεια έβαλε και το πρώτο γκολ της ομάδας του στο παιχνίδι Κυπέλλου με τη Θέλτα. Το προ λίγων ημερών ματς με τη Λας Πάλμας δε, ήταν ίσως το καλύτερό του με τα λευκά. Δύο γκολ (το δεύτερο με αριστοτεχνική εκτέλεση), παραλίγο χατ-τρικ από ημίχρονο αλλά το τρίτο του γκολ ακυρώθηκε για οριακό οφσάιντ και μέσα και στα τέσσερα γκολ της Ρεάλ, αφού είχε το σουτ που απέκρουσε ο Σίλεσεν για να πάρει την επαναφορά ο Βάσκες και να “στρώσει” στον Μπραχίμ, ενώ είχε και την “πάσα-κλειδί” για το γύρισμα του Γκαρσία στο γκολ του Ροντρίγο. Ο Εμπαπέ που περίμεναν τόσο καιρό οι φίλοι της Ρεάλ μοιάζει να είναι επιτέλους εδώ και δεδομένα έχει περισσότερα να δώσει.

“Το πρόβλημά μου ήταν ότι σκεφτόμουν υπερβολικά στα πρώτα παιχνίδια, πού να κινηθώ, τη σωστή περιοχή. Προσαρμόζεσαι σιγά σιγά, αλλά όταν σκέφτεσαι υπερβολικά τότε δεν παίζεις καλά. Η αλλαγή μου οφείλεται στο μυαλό” ήταν τα πρόσφατα λόγια του.

 Ένα απ' τα καλύτερα παιχνίδια του με τη Ρεάλ έκανε κόντρα στη Λας Πάλμας ο Εμπαπέ

Τελικά... χωράει

Πολύς λόγος έχει γίνει για το πώς μπορεί να χωρέσει στο σύστημα της Ρεάλ ο Εμπαπέ, από τη στιγμή που δεν είναι κλασικό φορ και του αρέσει να παίζει περισσότερο από τα αριστερά, εκεί που κινείται δηλαδή ο Βινίσιους. Η αλήθεια είναι πως ο Αντσελότι παιδεύτηκε αρκετά για να... “χωρέσει” τον Γάλλο στην ομάδα, αφού έχει δοκιμάσει αρκετά συστήματα (4-3-3, 4-4-2, 4-2-3-1), τις περισσότερες φορές έχοντας τον στην κορυφή. Σίγουρα ο Εμπαπέ δυσκολεύτηκε μέχρι να βρει τα πατήματά του, όμως από τη στιγμή που ξαναβρήκε τη φόρμα του δείχνει πως μπορεί άνετα να παίξει εκεί. Το γκολ του κόντρα στην Αταλάντα για παράδειγμα, ή το δεύτερο κόντρα στη Λας Πάλμας, έρχεται από θέση σέντερ φορ, κάτι που δείχνει πως όταν ο ίδιος είναι καλά, δεν έχει σημασία το πού θα παίζει στην επίθεση. Ο Αντσελότι άλλωσε δήλωσε μετά το ματς με την ομάδα από τα Κανάρια Νησιά: “Ο Εμπαπέ είναι το καλύτερο εννιάρι στον κόσμο”. Άσχετα με το πόσο αυτό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, είναι ενδεικτικό της στήριξης που υπάρχει προς το πρόσωπο του Εμπαπέ από την πρώτη στιγμή στη Μαδρίτη αλλά και της δεδομένης αγωνιστικής βελτίωσής του.

 "Κάθε λεπτό είναι ένα όνειρο για εμένα να παίζω στη Ρεάλ Μαδρίτης, να φοράω αυτή τη φανέλα. Ήταν μόνο δικό μου λάθος όταν δεν έπαιζα καλά οπότε αποδέχομαι την κριτική. Να γράψουμε άλλη μια σελίδα ιστορίας σε αυτό το θρυλικό κλαμπ, αυτός είναι ο μόνος στόχος μου". Ο Κιλιάν Εμπαπέ αποφασισμένος να πετύχει στη "βασίλισσα". 

Δεν ήταν αυτός το πρόβλημα

Με την απλή γλώσσα των αριθμών, φτάνουμε προς τα τέλη Γενάρη και ο Εμπαπέ είναι ο πρώτος σκόρερ της Ρεάλ με 18 τέρματα (12 στο πρωτάθλημα και δεύτερος σκόρερ πίσω μόνο από τον Λεβαντόφσκι, 2 στο Champions League και από 1 σε Κύπελλο, Σούπερ Καπ Ευρώπης, Σούπερ Καπ Ισπανίας και Διηπειρωτικό), ενώ έχει μοιράσει και 4 ασίστ. Στα τελευταία 10 παιχνίδια του μάλιστα μετρά 8 γκολ και 2 ασίστ. Αρχίζει επίσης να μαθαίνει καλύτερα το παιχνίδι των συμπαικτών του, έχοντας συνεργαστεί σε 6 γκολ με τον Βινίσιους, σε 5 με τον Ροντρίγο και σε 3 με τον Μπέλινγχαμ. Και μην ξεχνάμε πως μιλάμε για έναν παίκτη που καλά καλά δεν έκανε προετοιμασία με τη νέα του ομάδα, αφού ενσωματώθηκε, λόγω και του Euro, στις αρχές Αυγούστου. Δεδομένα κι αυτός και οι υπόλοιποι θα πρέπει να δώσουν ακόμη περισσότερα για να βοηθήσουν τους Μαδριλένους να πετύχουν τους στόχους τους, ωστόσο με τις τελευταίες εμφανίσεις του ο Γάλλος δείχνει σε όλους πως δεν ήταν αυτός τελικά το πρόβλημα.

Τα μεγάλα θέματα της Ρεάλ έγκεινται στην αμυντική γραμμή. Αρχικά, στη μεγάλη “τρύπα” που υπάρχει από τα δεξιά μετά τον τραυματισμό του Καρβαχάλ και που δε μπορεί να καλύψει ο Λούκας Βάσκες, γι' αυτό και οι “μερένχες” προσέγγισαν τη Λίβερπουλ παραμονή Πρωτοχρονιάς για να αποκτήσουν από τώρα το μεγάλο τους στόχο που μένει ελεύθερος το καλοκαίρι, Αλεξάντερ-Άρνολντ, χωρίς όμως επιτυχία. Επίσης, ο νέος τραυματισμός του Μιλιτάο έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο κενό και στο κέντρο της άμυνας, κενό που ο Αντσελότι έχει επιχειρήσει να καλύψει με τον Τσουαμένί χωρίς πάντα αυτό να έχει επιτυχία και με τον ανερχόμενο Ασένσιο, ενώ η επιστροφή του Αλάμπα μετά από 13 μήνες αναμένεται να λύσει τα χέρια του Ιταλού τεχνικού αν ο Αυστριακός είναι σε ένα επιθυμητό επίπεδο. Στα αριστερά της άμυνας επίσης θα χρειαστεί ανανέωση, μιας και οι Μεντί και Γκαρσία δεν πείθουν πως μπορούν να σταθούν ως βασικοί, όμως η Ρεάλ χάνει ένα μεγάλο της στόχο, τη στιγμή που ο Αλφόνσο Ντέιβις που έμενε ελεύθερος το καλοκαίρι ανανεώνει τελικά με τη Μπάγερν. Τέλος, αναζητάται πάντα λύση στο κέντρο για να καλυφθεί το κενό του Κρόος, ένας παίκτης δηλαδή για να “φιλτράρει” το παιχνίδι της ομάδας, με τον Αντσελότι να έχει φέρει φέτος πιο κεντρικά τον Βαλβέρδε στην προσπάθεια αυτή αλλά και να έχει πάρει πράγματα και από τον Θεμπάγιος στα τελευταία ματς. Εκεί λοιπόν εντοπίζονται τα μεγάλα προβλήματα της Ρεάλ. Μπροστά, ειδικά όταν υπάρχει τόση ποιότητα, είναι δεδομένο πως θα βρεθούν οι λύσεις.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΚΑΚΗΣ